Miss Brussel met lijken in de kast (Hoegin)

Het zag er allemaal zo veelbelovend uit: Halima Chehaima, dochter van een Marrokaanse vader en een Belgische moeder verkozen tot Miss Brussel, en wie weet, misschien ook wel Miss België? Als zinnebeeld van het multiculturele Brussel van de toekomst kon het in ieder geval wel al tellen. Ondertussen is de droom lelijk uit mekaar gespat.

Eerste schoonheidsfoutje: de jongedame uit Molenbeek bleek voor de gemeenteraadsverkiezingen op de lijst van de PvdA+ te staan, en dat mag niet. Niet omdat de PvdA een vieze partij is met een uitgesproken anti-democratisch programma, maar omdat de kandidaten van de miss-verkiezingen politiek neutraal moeten zijn. Naar het schijnt omdat ze alle Belgen (welke?) moeten vertegenwoordigen. Probleem was echter dat haar kandidatuur voor de PvdA net iets te laat aan het licht kwam om nog van de lijst geschrapt te kunnen worden, en dus behaalde zij op 8 oktober zeggen en schrijven 49 voorkeursstemmen. Een gemiddelde missverkiezingen telt al gauw meer deelnemers dan dat aantal.

Het tweede schoonheidsfoutje was echter veel erger: Halima heeft een tijdlang aan de arm van een zekere Bilal Ould Haj gelopen, een figuur dat niet bepaald te omschrijven valt als de ideale schoonzoon. Wat hij allemaal op zijn kerfstok heeft is te veel om in dit korte artikel op te sommen, maar één van zijn heldendaden was de marteling van een 83-jarige vrouw in Sint-Agatha-Berchem, onder meer door haar knieën te breken, haar haar in brand te steken en brandende sigaretten op haar arm uit te duwen, en dat allemaal voor een handvol euro's. Letterlijk, want meer dan 500 euro's had ze niet in huis. Een kameraad van hem zou trouwens betrokken geweest zijn bij de overval op Eddy Sabbe. Terzijde: hem naar Tanger overplaatsen zal wel onmenselijk zijn zeker?

Soit, Halima heeft dus een tijd met hem «gelopen», en naargelang de bron (zijzelf, nu) was dat alleen maar vriendschap, of (kwade tongen) was het zo dik aan dat er sprake was van trouwplannen. Het ziet er in ieder geval naar uit dat haar verhaal langs alle kanten rammelt, en dat het knappe snoetje van Halima in deze zaak al meer dan één leugen heeft verteld.

Het is natuurlijk zo dat zij niet bepaald de eerste miss zou zijn met een vriendenkring of een liefje van bedenkelijk allooi, maar het tempo waaraan de lijken uit de kast van deze 18-jarige rollen doet toch de wenkbrauwen fronsen. Als multiculturele verrijking van de Brusselse missverkiezingen heeft zij in ieder geval al ruim haar steentje bijgedragen.