Monsterstaat Europa

De grootste angst voor elke zichzelf respecterende liberaal en/of libertariër dreigt steeds meer uit te komen. Het intrinsieke oerproject van een liberaal Europa werd zodanig gecorrumpeerd door linkse invloeden dat het vandaag op sterven na dood is. De EU verloor de controle over zijn eigen organen. Bepaalde lidstaten slikten de tsunami van EU-wetgeving ten koste van de eigen identiteit niet langer. Bepaalde personen dachten de burgers nog steeds te kunnen behandelen als onderhorigen, lijfeigenen en/of onderdanen. Het democratisch deficiet deed de rest. Toen twee moedige landen vorig jaar een referendum - wetende dat er voor de EU totaal geen maatschappelijk draagvlak meer bestond en waarschijnlijk nooit bestaan heeft - uitschreven, viel dan ook meteen het doek. De grondwet werd verworpen en de EU-zeepbel werd doorprikt. Eindelijk werd duidelijkheid geschapen! Europa is dood. Lang leve Europa!

Als het regent in Parijs, druppelt het in Brussel. Deze zegswijze ging in deze toestand echter niet op. Als een windhaan veranderde onze francofiele premier Guy Verhofstadt toen het geweer van schouder nadat de almachtige Luikse PS-lobby hem duidelijk maakte dat ze met een referendum nooit zou instemmen. Fort Luik - ooit het noordelijkste deel van de Franse Maginotlinie - hield stand en de Vlaamse regeringspartijen werden gedwongen hun eerdere beloften weer in te slikken. De leuze van Henri Philippe Pétain die de basis van politiek perfect capteert, Je tiens mes promesses, meme celles des autres, werd in Belgie klaarblijkelijk totaal anders opgevat. Vlaanderen ontwaak, je bent nu al duizendmaal belogen!

België organiseerde dus geen referendum over het Europees Grondwettelijk Verdrag en besloot als een kip zonder kop het verdrag onmiddellijk te ratificeren door alle bevoegde parlementen. Op enkele luttele dagen voor het zomerreces van 2005 keurde alle Belgische federale en gefederaliseerde parlementen dit verdrag goed zonder debat en zelfs zonder het te lezen. Enkel het Vlaams Parlement hield aanvankelijk de boot af en zou het verdrag aan hetzelfde procédé onderwerpen als alle andere wetsvoorstellen. In 2006 werd het verdrag uiteindelijk dan ook in Vlaanderen met meerderheid (gesteund door de te verwaarlozen partijvehikeltjes Groen! en Union Francophone) tegen oppositie goedgekeurd.

Als het huidige redeneringsplatform overeind blijft en deze EU-Grondwet alsnog in voege zou treden in alle EU-lidstaten waar het geratificeerd werd met een aantal uitzonderingen (zeg maar een bevoorrecht statuut) voor de andere deelstaten, heeft Vlaanderen zijn kans verkeken om ook hiervan te profiteren. Voor Vlaanderen zal de EU zich nog meer gaan gedragen als machtscentrum en als monsterstaat. De voorzet voor de Joegoslavisering van de EU is gegeven. Nu enkel nog wachten tot onze geniale premier hem binnenkopt ...