Aan de vooravond van Aristoteles' dood (Politiek Incorrect)

Op dit moment staan we aan de vooravond van de gemeente- en provincieraadsverkiezingen die op zondag 8 oktober in alle Belgische 589 gemeenten en 10 provincies georganiseerd zullen worden. Op zich uiteraard wel vreemd en toevallig (?) dat deze lokale verkiezingen in Vlaanderen en Wallonië op dezelfde dag plaatsvinden, gezien de coördinatie van de gemeente- en provincieraadsverkiezingen door regionale instaties wordt waargenomen (in Vlaanderen is dit de administratie Binnenlandse Aangelegenheden), maar dit even geheel terzijde.

Dit artikel heeft eerder als doel een klacht te vormen tegen de manier waarop de laatste maanden op Vlaams - en bij uitbreiding Belgisch - niveau campagne werd gevoerd in aanloop naar deze verkiezingen. Waar gaat het immers om? Om lokale en provinciale verkiezingen. Schrijver dezes die woonachtig is in Lier en zich aldaar ook naar het stemhokje moet begeven is na maanden grote duidingdossiers in kranten en tijdschriften perfect op de hoogte van de situatie in Antwerpen en Oostende, maar kent nog geen jota meer over de politieke constellatie in de Pallieterstad. Nochtans is het hier dat hij zal moeten stemmen. Is dit normaal? Bijlange niet.

Nog erger is het gesteld met de politieke wereld. Herinner u bijvoorbeeld de nog zeer recente Hoxha-crisis in de federale regering, waarbij de VLD volop haar spierballen liet rollen (en zich later hopeloos belachelijk zou maken). Alle commentatoren waren het erover eens dat dit een manoeuvre was met als doel de VLD in de gemeentelijke rankings naar de top te doen schieten. Nog recenter vinden we premier Verhofstadt die nog deze week triomfantelijk aankondigde dat hij het Frans-Belgische energieconcern Suez zover heeft gekregen dat het 1/3 van haar productiecapaciteit zal afstaan aan andere spelers, zodat er meer vrije marktwerking - en dus lagere prijzen - op de Belgische energiemarkt mogelijk wordt gemaakt. Anderzijds worden minder populaire bezigheden zoals de begrotingscontrole tot vlak nà de gemeenteraadsverkiezingen uitgesteld, zodat de schade op 8 oktober niet te groot wordt. Ook andere partijen zoals de SP.A doen hun duit in het zakje, en stellen maatregelen voor zoals een schoolpremie of een forfaitaire pensioenbonus.

Het ergerlijke is echter dat men zich op nationaal vlak profileert, terwijl we het dus nog altijd hebben over lokale verkiezingen. Ook de pers pleegt mede schuldig door - zoals enkele alinea's eerder reeds gezegd - enkel maar de 'grote' blikvangers in beeld te laten komen. Steden zoals Antwerpen, waar een bitse trijd tussen Patrick Janssens (SP.A) en Filip Dewinter (Vlaams Belang) gevoerd zal worden, en Oostende, waar die strijd gestreden zal worden door VLD-schaduwvoorzitter Jean-Marie Dedecker en SP.A-leider Johan Vande Lanotte. Ik kan als Lierenaar niet meer tellen hoeveel keer ik de afgelopen maanden met de term "strijd om de vismijn" om de oren ben geslagen. Teveel naar mijn zin alleszins (hoewel schrijver dezes tijdens de zomermaanden zeer graag in deze stad vertoeft, en van harte hoopt dat een niet-socialistische burgemeester er tegen de komende hittegolf van 2007 voor kan zorgen dat de vuilnisbakken aan de Albert I promenade (zeedijk) niet meer zo propvol zitten, waarvoor bij voorbaat dank), gezien ik dus geen stemrecht/plicht in Oostende heb. En ook de Paarse Radio en Televisie (PRT) zal morgen een grote "verkiezingsshow" organiseren. Zal zij berichten over de uitslag in alle 308 gemeenten die Vlaanderen rijk is? Nee hoor. Zij zendt haar 'show' vanuit grote steden als Antwerpen, Gent, Leuven, Hasselt (en God-weet-waarom Roeselare) , alsook vanaan de grote zendmast in het Sovjetkremlin aan de Brusselse Reyserslaan.

Zowel de grote politiek als de media maken er dus één groot evenement van, en laten de lokale bestuurs- en oppositieleden amper of niet aan het woord. Om even terug te komen op mijn persoonlijke situatie: ik moet dus gaan stemmen in Lier, een stad die de afgelopen zes jaar werd geleid door een coalitie van VLD en CD&V, met aan het roer Marleen Vanderpoorten (VLD). Maar zoals de 'grote' politiek het wil voorstellen, zou de praatkracht van Verhofstadt over meer belastingverlagingen en Letermes stoere taal in de Franse pers me ervan moeten overtuigen ook op 8 oktober de bolletjes van VLD/CD&V te kleuren. Mis. Het zijn gemeenteraadsverkiezingen, dus kijk ik naar de gevoerde beleidsdaden gevoerd door het Lierse bestuur (overheidssteun aan een privé-bedrijf als SK Lierse, een fatale proefopstelling aan de Grote Markt met dure gekleurde kegeltjes, wegenwerken aan het kruispunt met de ring en de Aarschotsesteenweg die bijna een half jaar geduurd hebben en een verhoging van de opcentiemen op de personenbelasting), en kom welliswaar tot de vaststelling dat VLD en CD&V in Lier even betrouwbaar zijn als op het nationale niveau, maar houdt hierbij geen rekening met de dwazigheden van een Verhofstadt, Somers of De Gucht. Of van een Van Rompuy, Martens of Vervotte. Anderzijds, geef ik toe, overweegt ondergetekende wel een blauwe stem met de Vlaamse verkiezingen, gezien bedrijfsvriendelijk Fientje en minitieuze penningmeester Dirk er een stijlvol beleid voeren.

Helaas zullen de meeste kiezers morgen het onderscheid tussen federaal, regionaal en lokaal niet kunnen maken, en bij hun keuze er één potje van maken. Wat in dit particratische systeem ook niet echt moeilijk is, gezien onze heren en dames beleidsmakers zich hoe dan ook - gelijk waar - een mandaatje willen veroorloven. En of dat mandaat nu pakweg op een bankje in Scherpenheuvel-Zichem of op rode pluche in Brussel kan geraapt worden, maakt hen niets uit. Vandaar het fenomeen van de "nationale" gemeenteraadscampagne. Wat echter erger is, is dat in tijden dat de Europese Grondwet weggestemd wordt gesproken over termen als "subsidiariteit", terwijl men dat principe zelfs niet in eigen land kan toepassen. Het lokale bestuursniveau blijft immers van een cruciaal niveau, gezien het juist hier is dat zaken die het directe dagelijkse leven van de mensen (vuilnisophaling, zorgen voor schone straten, waterdistributie, enz.) beïnvloeden tot stand komen. Dat door de nationale concurrentievervalsing door de Verhofsteden en Letermes de plaatselijke burgemeester en zijn schepenen niet meer kunnen opboksen, is een droevig feit. De grote Griekse filosoof Aristoteles (384-322 v. Chr.) en vader van de 'polisstaat' draait zich wellicht ook om in zijn graf bij het zien van dit Belgische circus. Het Griekenland van zijn tijd was echter een democratie, het België van 2006 niet.