De politisering van de VRT
In een niet zo ver verleden is er een artikel van mijn hand verschenen dat voorstelde om de VRT te privatiseren. Zo betoogde ik dat de kernfuncties van de VRT, namelijk haar informatieve en educatieve taak, evengoed door private bedrijven konden worden uitgeoefend. Daarbij voeg ik nu de nuance aan toe dat bij een mogelijke privatisering de overheid toch nog haar controle over bepaalde programma’s kan houden door middel van een openbare uitbesteding en de daarmee gepaard gaande kwaliteitscontrole.
Doch wat me nu het meest aanzet om te pleiten voor een privatisering van de VRT is de toenemende politisering in de VRT. Haar voorganger, de BRT, was daar jarenlang het slachtoffer van. Het beleid werd gestuurd door de politiek, mensen werden intern benoemd op politieke inspraak, verlieslatende en nutteloze producties een lang leven gegund enzoverder. De Franstalige tegenhanger van de VRT, de RTBF, lijdt er nog steeds aan en raakt derhalve niet bovenop.
Eind jaren negentig was de BRT in het zelfde straatje maar alles veranderde onder druk van de concurrentie van VTM en andere commerciële zenders. De regering Dehaene (en de regionale regeringen) besefte dat het niet meer verder kon en maakte de BRT daarom tot een autonoom overheidsbedrijf waarbij de invloed van de politiek afnam. De BRT veranderde in de VRT en onder Bert De Graeve ging de VRT eindelijk meer aandacht hebben voor economische aspecten. Het gevolg was dat de VRT groeide en terug succesrijk werd. Het is nu terug de sterkste speler op de Vlaamse televisiemarkt.
De Graeve was wel een politieke benoeming, net zoals zijn opvolger Mary maar op managementbeleid werden ze grotendeels met rust gelaten door de Vlaamse overheid. Alles was rust en vree tot dat Geert Bourgeois minister van media werd. Bourgeois heeft de neiging om zich met de dingen te bemoeien. Hij denkt dat het de taak is van de minister van media om de media te sturen, om ze onder controle te houden. Zo heeft hij ook plannen om de mediaconcentraties te beperken en om buitenlandse investeerders zoveel mogelijk uit de Vlaamse mediamarkt te houden. Onvervalst protectionisme.
Natuurlijk is er ook de factor Tony Mary die toch, het mag gezegd worden, een pretentieuze man is met een eigen visie voor de VRT, die dan ook al geregeld in conflict met zijn toezichthouders is geraakt. Het zou dan ook vroeg of laat een serieus conflict uitbreken met de Vlaamse regering, wat er dan ook gekomen is.
En over wat? Iets banaal als de uitzending van de reeks “Flikken”. De VRT had een contract gesloten met Belgacom dat de nieuwe reeks eerst op de digitale televisie (tegen betaling dus) zou worden uitgezonden en daarna op de VRT. Een handige truc om digitale televisie populair te maken en een praktijk die veelvuldig gehanteerd wordt in de BBC en haar digitale kanalen.
Bourgeois daarentegen was er niet mee akkoord. Het klonk immers, in de oren van iedereen die socialistische gedachten heeft, onrechtvaardig want de meerderheid van de Vlamingen zou de programma’s pas later zien. Naast deze zogezegde discriminatie vindt de minister dat er een ontoelaatbare dwang ontstaat om digitale televisie te kopen. Een soort chantage, in de ogen van de minister.
De Vlaamse overheid en de Raad van Bestuur van de VRT besloot dan ook Mary terug te fluiten. Dit is dan ook duidelijk in serieuze inmenging in het dagelijks beleid van het management en in een geldig gesloten contract. Het beheerscontract wordt herleid tot een vodje papier.
Tony Mary nam dit niet, legde het besluit van de regering naast zich neer en stapte naar de rechtbank waar hij eist dat hij herstelt wordt in zijn normale functies van dagelijks bestuur. Op het eerste zicht een verregaande maatregel maar een normale procedure in vennootschapsgeschillen. Het voornaamste argument van Mary was dat het management slechts kan functioneren als ze onafhankelijk zijn van politisering of welke politieke druk ook.
De reactie van de Vlaamse regering: voorstel tot ontslag van Tony Mary als gedelegeerd bestuur van de VRT. Van politieke inmenging gesproken…
Histoire à suivre
posted by Nicolas Raemdonck @ 15:32
11 comments
11 Comments:
Wat de politisering van de vrt betreft, moet men niet enkel Geert
Bourgeois met de vinger wijzen.Sinds het aantreden van Verhofstadt in 1999, is de vrt de
propagandazender geworden van de federale regering, met een overkill aan politieke programma's. Met 8 oktober in zicht is het weer alle hens aan dek voor ZegnuZelf ,de campagne van de Vrt.Alsof de kiezer daar zit op te wachten .Toen deCd&V/Nva
in 2004 de verkiezingen wonnen,was het hun beurt om zich in het politiek nest dat de Vrt is te gaan
bemoeien. Ik kijk al meer dan 4 jaar naar het VTM nieuws, omdat ik
het politieke geleuter op Vrt beu was.
Niet overdrijven! Er is bij de VRT zelfs nog één kuisvrouw die geen partijkaart van de SpA heeft
Ik rep in dit hele artikel niet over de SPA of over de politieke kleur van journalisten. Wat ik met de politisering van de VRT bedoel is iedere inmenging door welke partij dan ook in het dagelijks bestuur van de VRT. Dat klaag ik aan, en het mag éénder welke partij zijn die dat doet. De minister van media moet de gedelegeerd bestuurder voor een groot deel vrij laten.
Ik daarentegen kijk al lang niet meer naar VTM.
De VRT is een staatsomroep (100% eigendom van de staat, 0% privé-aandeelhouders) die commerciële activiteiten ontwikkelt en die zich inhoudelijk op het terrein van de commerciële zenders begeeft, met pretnetten en goedkoop amusement.
Daarom steun ik elke inmenging van de politiek in de VRT, voor zover die inmenging ertoe leidt dat de VRT daardoor kleiner, zwakker of minder slagkrachtig wordt, en het moeilijker heeft om de commerciële zenders te beconcurreren.
Vanuit liberaal oogpunt is Geert Bourgeois een betere mediaminister dan Marino Keulen.
Vandaag is de VRT een staat in de staat, met een enorme macht en invloed. Veel politici hebben er een schrik van. De VRT maakt en breekt ook politici.
@ Nicolas: Vergeet niet dat de aanstelling van Mary een op en top politieke benoeming was. Niet toevallig is ook Mary een logebroeder, goede vriend van Karel De Gucht. Niet toevallig kwam Mary goed overeen met Van Mechelen, de minister die hem aangesteld heeft. Niet toevallig is het Van Mechelen die Mary meteen zijn ontslagvergoeding zou geven.
Nog even dit: de VUM-kranten meldden vrijdag dat er vanuit liberale hoek kritiek kwam op het beleid van Bourgeois, vooral dan op het feit dat de uitvoeringsbesluiten er nog altijd niet zijn. Klinkklare nonsens: er zijn helemaal geen uitvoeringsbesluiten nodig. Enkel een charter, dat ter kennis moet worden gegeven aan de Vlaamse regering.
Niet alleen de VRT heeft dus een grote macht, Luc...
Alle benoemingen in staatsinstellingen zijn politiek. Het is maar wanneer er mensen benoemd worden, louter om hun kleur, en zonder dat ze de vereiste bekwaamheid of arbeidsethos bezitten, dat het om iets slechts gaat.
In het geval van Mary kan men zeker niet stellen dat hij onbekwaam was of niet de vereiste inzet aan de dag legde. Integendeel, hij was te ambitieus (en ook wel wat te pretentieus).
De opzegvergoeding van Mary wordt de komende maanden en jaren wellicht een symbooldossier: louter objectief bekeken irrelevant voor het staatsbudget, maar op het vlak van imago zeker iets waar de Vlaamse regering gezichtsverlies zal kunnen lijden.
@ Bernhard: dat Mary een politieke benoeming was, heb ik in het artikel vermeld/
Politisering v/d VRT...was er dan ooit een depolitisering of sprake van politieke neutraliteit bij de VRT? Tony is Sociaal Liberaal en Anciaux zei dat 'Tony het zijn vrienden erg moeilijk maakt'. Ik vond dat ie zich nogal arrogant gedroeg in de style Numero Uno. Hij heeft er mogelijk een succesvol bedrijf van gemaakt, een succesvol Mediatiek Staatsbedrijf is een bedreiging voor commerciële televisie...is een bedreiging voor het mediatieke 'pluralisme' dat amper bestaat. De democratie is in gevaar als de VRT het informatiegebeuren dominant overheerst.
De beslissing van Geert Bourgois is niet alleen een ongeoorloofde politieke inmenging, ze is ook erg kortzichtig : De tijd van "free TV" is definitief voorbij, als VRT niet tijdig in het digitaal verhaal stapt is er straks geen openbare omroep meer, punt uit. Verder zal elke openbare omroep zich noodgedwongen ten dele op het commerciële terrein moeten begeven om andere programmas voor een beperkter publiek te kunnen blijven aanbieden. Zonder één ook geen canvas. De taak van de overheid schuilt er juist in dat mogelijk te maken, zowel voor VTM als de openbare omroep.
De grond van de zaak betreft toch nog altijd de vraag of een programma als Flikken eerst mag aangeboden worden op een betalend kanaal. De belissing hierover is geen operationele bevoegdheid zoals Mary stelt, maar een strategische. En dus een bevoegdheid van de raad van bestuur zoals in elk normaal bedrijf. Flikken werd gemaakt met belastingsgeld. En dan hebben de politici, de vertegenwoordigers van de geldschieters bij de VRT, niet alleen het recht maar de verdomde plicht te bepalen dat zo'n programma op het openbare net komt. Van twee dingen een. Ofwel maakt de VRT een programma als Flikken - toch een commercieel product - met private middelen (bvb. afkomstig van Belgacom) en dan doet ze ermee wat ze wil (opgelet: nu is dat niet mogelijk, ik vind echter dat commerciele programma's als Flikken niet langer met publieke middelen mogen worden betaald), ofwel wordt het betaald door u en ik via de staat maar dan mag de staat daar ook voorwaarden aan verbinden. Ik vind niet dat we tweemaal moeten betalen he.
Een correcte analyse Ivan, waar ik me zeker achter schaar maar ik vrees ervoor dat deze maar een geringe rol speelde in de beslissing van Bourgeois (of helemaal niet).
Een reactie posten
<< Home