Geen rijstpap en geen tulpen: een open vraagje aan Lucas Cathérine (victa placet mihi causa)

Geachte heer Vereertbrugghen,
ik weet niet of u hem soms leest, maar de Frankfurter Allgemeine Zeitung zal u zeker niet onbekend zijn. Net als iedereen zult u wellicht beamen dat het blad een wereldwijde faam geniet. Artikelen in onze plaatselijke bladen, zoals De Morgen of De Standaard, kunnen intellectuelen vaak de schouders doen ophalen, maar als het over de FAZ gaat zie je zoiets nooit.
Nu hadden ze daar de 16de september een mooi artikel, van de hand van een gerenommeerde historicus, prof.dr.phil. Egon Flaig, die behalve in Göttingen, Berlijn en Greifswald, bijvoorbeeld ook aan het Collège de France doceert of heeft gedoceerd. Dat laatste trouwens op uitnodiging van Pierre Bourdieu.
.
En wat beweert deze geleerde man koudweg? Dat de islam een veroveringsgodsdienst zou zijn, die de wereldheerschappij nastreeft, en dat al sinds zijn ontstaan. Dat de kruistochten grotendeels legitieme verdedigingsoorlogen waren. Dat de islam talloze genocides op zijn palmares zou hebben, op christenen en joden, meer bepaald zelfs tijdens hun vaak geroemde grote culturele bloeiperiode in Andaloezië. Wat prof. Flaig ook nog beweert, is dat er verzen in de koran staan die tot moord op andersgelovigen aanzetten, en dat de moordenaars, als zijzelf daarbij mochten omkomen, recht naar het paradijs gaan.
Nu is deze man een specialist van de oude geschiedenis, en het verontrustende is dat hij zoveel feitenmateriaal bij de hand lijkt te hebben.
Het zou natuurlijk een grote voldoening zijn, mocht het in Vlaanderen – bijvoorbeeld na een scherp antwoord van u – tot een openhartig debat komen rond dit thema. U lijkt mij de geknipte man hier, want tenslotte hebt u eerder al publiekelijk standpunten ingenomen in deze kwestie (corrigeert u mij als mijn geheugen gaten vertoont, maar ik meen u op de radio nog te horen spreken over de islam “met zijn grote traditie van verdraagzaamheid”).
Die Duitse professor heeft duidelijk een andere geschiedenis voor ogen dan diegene die u in uw talloze boeken met zoveel verve en sappigheid beschrijft.
Een intellectueel debat is dus wenselijk, en u zult beamen dat onze tradities hier het debat verkiezen boven de stilte in alle talen. Bijgevolg keurt u de houding van de Egyptische autoriteiten wellicht af, die deze FAZ simpelweg verboden hebben. Integendeel, als man van eer zult u de Duitse handschoen oprapen vermoed ik.
Als u bij die gelegenheid beslagen ten ijs wil komen, dan heb ik daar vanzelfsprekend alle begrip voor, en zodoende kan er best enige tijd verstrijken voor u het strijdperk betreedt. Net zoals u trouwens een zekere réserve aan de dag lijkt te leggen bij uw ademloos verbeide antwoord aan de Franse islamologe Anne-Marie Delcambre, wier stuk in Trouw ik in augustus al had doorgestuurd.[*]
U houdt uw antwoord alsnog in reserve, wilde ik eigenlijk zeggen. De vakantie zal daar voor iets tussenzitten. Maar aangezien ik, vorig jaar al, u opmerkzaam had gemaakt op weer andere teksten, vrees ik dat uw stilte meer op een soort coma begint te lijken, misschien geen volslagen vacuüm, maar toch een langdurige intellectuele vakantie.
Een mens hoort niet alles natuurlijk en wellicht hebt u toch ergens een kik gegeven, die mij dan is ontgaan ?
In het andere geval wacht ik met spanning op uw wederwoord.
Met de meeste achting,
Marc Vanfraechem


[*]
---------- Forwarded message ----------
From: Marc Vanfraechem
Date: 20-Aug-2006 11:35
Subject: een levendig intellectueel debat
To: lucascatherinXX@ XXX


Geachte heer Vereertbrugghen,

in bijlage vindt u een tekst uit het Nederlandse blad Trouw, waarin een aantal beweringen en feiten over de Islam worden vermeld. Die feiten vooral zijn onaangenaam voor een Westers oor, en zij worden meegedeeld door een Franse islamologe.
Omdat ik weet dat u eveneens uw sporen hebt verdiend in dat vakgebied - zelf kan ik dat niet beoordelen, maar ik leid het af uit de veelheid van boeken die u publiceerde, en uit uw veelvuldige optredens in VRT-studio's - zou het mij zeer interesseren te vernemen wat uw mening is omtrent uw Franse collega.
Ik geloof dat haar stellingen om een antwoord schreeuwen, en weet dat u het zich als een intellectuele eer zult rekenen haar van antwoord te dienen.
In afwachting van uw reactie,
verblijf ik,
met de meeste hoogachting,

Read more...

0110, 0110, 0110 en 0110, tot ze erbij neervallen (Hoegin)

Het lijkt erop dat het reclamefilmpje voor 0110 niet alleen reclame voor de concerten was, maar ook een belofte dat men (de initiatiefnemers en het establishment) zijn best zou doen om de gewone man in de straat, die van al dat verdraagzaamheidsgedoe niet noodzakelijk zoveel moet, tot waanzin te drijven.

Over smaak kan men altijd discussiëren, maar bij mij kwam het reclamefilmpje van 0110 eerder krampachtig over. Misschien ligt het aan mijn gebrek aan humor, of mijn gebrek aan linkse humor, maar grappig of zelfs nog maar interessant kan ik het met de beste wil van de wereld niet noemen (als ik al over goede wil zou beschikken, want dat is natuurlijk ook niet zeker).

Voor wie het filmpje niet gezien heeft, een sympathieke jongeman komt bij een oudere man aanbellen en wil hem uitnodigen naar 0110. Die oudere man heeft dat echter zo niet begrepen, en steekt een felle en overdreven tirade af tegen het hele initiatief. De sympathieke jongeman staat daarbij natuurlijk voor de initiatiefnemers, terwijl de oude man een verzuurde Vlaams Belang-kiezer moet voorstellen. Makkelijk zat dus.

Maar laten we eens even kijken naar hoe de nietsvermoedende burger de laatste weken en vooral dagen overdonderd is geworden met alle mogelijk «informatie» en initiatieven rond 0110. Zo worden er extra bussen en trammen ingelegd opdat iedereen toch maar naar de concerten zou kunnen gaan. Er zou zo eens iemand verzuurd moeten raken omdat hij of zij niet op tijd op het concert raakte, om dan als wraak de volgende zondag «onverdraagzaam» te stemmen. Aan De Lijn zal het dus niet gelegen hebben.

Verder kan je geen krant open doen of er staat wel iets in om waarom je naar die concerten moet gaan, wie daar allemaal zal zijn, wat die daar allemaal gaan doen, en hoe tof het hele zaakje wel zal wezen. En interviews, interviews, interviews, en nog eens interviews met initiatiefnemers, deelnemende artiesten, niet zo deelnemende artiesten, deelnemende politici, niet zo deelnemende artiesten, commentatoren die het allemaal goed vinden, commentatoren die hun bedenkingen hebben, commentatoren die hun bedenkingen hebben maar het alleaal toch maar goed vinden, en wat weet ik nog allemaal. En voor alle zekerheid zullen op de dag zelf ook de deelnemers hun steentje kunnen bijdragen aan de tsoenami van berichtgeving over 0110. Er zal geen juiste noot gespeeld kunnen worden –valse noten zullen er uiteraard niet zijn, zelfs niet één– of zij zal op passende wijze vanuit alle mogelijk perspectieven op de juiste wijze belicht kunnen worden. Alstublieft.

En als je nu geen zin hebt om naar de concerten te gaan? Geen nood, alle openbare radiokanalen zullen de hele dag rechtstreeks verslag uitbrengen vanop de concerten. Alleen Klara doet niet mee, maar waarschijnlijk alleen omdat er nergens een klassiek 0110-concert gegeven wordt. Daar hebben ze dus een steekje laten vallen, maar hadden ze er wat vroeger aan gedacht, was dat zeker ook wel in orde gekomen. Kijk je liever TV dan naar de radio te luisteren, geen nood, ook daar zal men zijn best doen om de concerten door de strot van letterlijk iedere Vlaming geduwd te krijgen. De journaals zullen uitgebreid verslag uitbrengen, en ook de andere programma's zullen hun uiterste best doen om zoveel mogelijk steentjes bij te dragen. Allemaal op kosten van de belastingbetaler, maar die maakt daar toch geen probleem van, of stemt op de verkeerde partij en dient niet gehoord te worden. Ik denk echter dat op zondag in een groot aantal huiskamers radio en TV gewoonweg niet opgezet zal worden, tenzij om naar buitenlandse zenders te luisteren of te kijken.

Als er dus al iets opmerkelijk is aan het hele zaakje, dan wel dat er voorlopig nog niet veel van die verzuurde oudere mannen opgemerkt zijn die al beginnen te schuimbekken als de 0110-concerten voor de elfendertigste keer uit de kast worden gehaald om nog maar eens een nieuw aspect daar rond uitgebreid en tot in de details te belichten. Een poll in De Standaard leert echter dat het gros van de Vlamingen die concerten mooi gestolen kan worden: meer dan 75% (van de dik 1500 deelnemers) zegt niet naar de concerten te zullen gaan. Hoeveel van de 375 anderen een zuivere sympathiestem hebben uitgebracht wil ik in het midden laten, maar mijn indruk is dat linkselend media-Vlaanderen de laatste weken vooral met zichzelf bezig is geweest in deze grandioze 0110-zelfverheerlijking en -zelfbevrediging, onder het motto «Kijk eens hoe verdraagzaam en geëngageerd wij wel zijn, desnoods zelfs tegen beter weten in». Lukas 18:11 staat hen perfect op het lijf geschreven, en bewijst dat Farizeeën van alle tijden zijn. Of ook Lukas 18:14 deze keer van toepassing zal zijn weten we pas volgende zondag.

Read more...

Vlaamse jongeren onverdraagzaam (Brigant)

JUST NU, VANDAAG, één dag voor de 0110-concerten...komt men met een peiling op de proppen: Vlaamse Jongeren zijn wantrouwig t.av. allochtonen (onverdraagzaam); onverdraagzamer dan Waalse. 3000 studenten deden mee aan een onderzoek van de KUL, het is een 'Vlaams probleem' volgens Hooghe. Het TV-nieuws geeft een iets ander beeld dan de radio versie. DS gaat ronduit voor de titel: Vlaamse jeugd is racistisch & intolerant. De cijfers zijn er maar de 'verklarende analyse' zal maanden duren. Waarom komen ze er dan nu mee af?
Opmerkelijk is dat men bij DS het artikel ogenschijnlijk koppelt aan de 0110-concerten gezien de links bij het eerste artikel en dan dit ander artikel. Er is ook een derde DS-artikel waar van Bremt een rol in speelt. In alle geval moet men nu 'strijd' leveren tegen de jongeren, een kruistocht in naam van 'verdraagzaamheid' alsof de middelbare scholen al niet voldoende aan politieke indoctrinatie doen. Toevallig kreeg ik gisteren een brief van een leerkracht Nederlands (4de middelbaar) uit mijn oude middelbare school...hoe hij aan mijn adres geraakt weet ik niet...hij staat nu op de provinciale lijst voor GROEN!. Een andere leerkracht Nederlands/Duits had de neiging om over politiek te praten, stond op de PvdA lijst en draaide over naar NV-A.

Niets anders dan vragen.

Volgens de studenten omvatten de allochtonen (gemiddeld) 35% van de totale bevolking. Toch vreemd omdat er maar '10%' zijn. Het DS-artikel geeft een ander beeld, verschillend naar gelang geslacht & schoolrichting. Zijn ze wel zeker van die 10%? Wat is de basis voor dat bevolkingscijfer? Nationaliteit of etniciteit? Etniciteit geven u een correcter beeld, want men is gedwongen de realiteit in te zien dat mensen naast nationaliteit kijken wanneer men mensen analyseert op de straat. Men vraagt niet naar hun nationaliteit, men kijkt naar hun karakteristieken...naar hun etnische elementen bij visueel contact. Wellicht speelt de 'problematiek' van Vlaamse ontvoogding en Vlaamse geschiedenis (van bezettingen door uitheemse mogendheden) een rol. Dat kan u aanhoren in het radioverslag, niet in het televisieverslag. Men trekt de draad door naar Quebecq.

Hoe zit het met de geografische spreiding van de steekproefpopulatie? In sommige regio's zijn er meer allochtonen dan in andere gebieden, dat heeft ook zijn effect. Om nog te zwijgen over regio's waar er een verdoken etnisch conflict sluimert zoals de Brusselse rand. Hoe werd allochtonen/minderheden gedefinieerd in de steekproef? Hoe definieerden de studenten de term 'allochtonen'/minderheden? Tja, wat is een allochtoon/vreemdeling? Wat is een minderheid? Twee basis concepten die men moet begrijpen. De Franstaligen in de Brusselse rand: minderheid/vreemdeling/allochtoon? Eigenlijk, in welke mate is er sprake van beïnvloeding door de recente communautaire problemen? De etnische tegenstellingen tussen Vlamingen & Franstaligen in & rondom Brussel. Dat kan ook enige aversie veroorzaken. Hoeveel 'allochtonen' deden mee aan de steekproef? Zijn de resultaten werkelijk 'slecht' of moet iedereen een uniforme visie hebben? Mag men niet langer afwijken? Geen eigen mening hebben die niet strookt met het politiek correcte?

Hopelijk zal men de resultaten snel kunnen weervinden op de website van de KUL.

Read more...

Van «kut-Marokkaantje» tot Al Qaida-strijder (Hoegin)

Naar aanleiding van de beschieting van de synagoge in Oslo doken in de Noorse pers enkele interessante commentaren op. In tegenstelling tot in bepaalde andere landen wordt er in Noorwegen namelijk nog wel aan journalistiek gedaan en is de zelfcensuur eerder beperkt.

Op 17 september, in de nacht van zaterdag op zondag, werd de synagoge in Oslo beschoten met een automatisch geweer. Ongeveer tien schoten werden in totaal gelost op de gevel van het gebouw. Vier mannen werden voor de feiten gearresteerd, en uit de verslagen van de politie, die de auto van de verdachten al een tijdje afluisterde, blijkt dat de aanslag op de synagoge slechts een oefenronde was voor het echte werk: de eigenlijk doelwitten waren de Israëlische en de Amerikaanse ambassade in Oslo.

De feiten hebben aanleiding gegeven tot een uitgebreid debat in de Noorse media, waarbij hier en daar toch wel interessante verklaringen werden afgelegd. Zo is er bijvoorbeeld de analyse van enkele Al Qaida-cellen door onderzoeker Petter Ness van het Noorse Onderzoeksinstituut van Defensie (FFI, Forsvarets Forskningsinstitut) onder de titel «Jihad in Europe; recruitment for terrorist cells in Europe». In zijn rapport beschrijft hij hoe zo een cel er typisch uitziet: gewoonlijk bestaat zij uit een ondernemer, zijn beschermeling, enkele figuren uit de rand van de maatschappij, en een paar losse elementen. De ondernemer en de beschermeling zijn vaak zeer religieus, en worden gedreven door politieke onvrede en frustratie. Vaak heeft de ondernemer een hogere opleiding genoten, en is hij het die de sleutelfiguur is voor het bestaan van de groep. Gewoonlijk is hij het ook die actief nieuwe leden voor de groep werft. De andere leden daarentegen kunnen deel uitmaken van de groep uit zuivere loyauteit tegenover de anderen, of gewoonweg omdat ze tot hetzelfde sociale netwerk als de anderen behoren. Voor de cel die de synagoge in Oslo beschoot schijnt dit alvast goed te kloppen.

Een andere analyse kwam van professor en onderzoeksleider Tore Bjørgo van de Politieschool in Oslo. Hij merkt op dat de leider van de groep, een 29-jarige man van Pakistaanse afkomst, in zijn jonge jaren lid was van de Young Guns, een gewelddadige Noors-Pakistaanse jongerenbende, en reeds veroordeeld is geweest voor ernstige gewelddaden. Vaak begint het met een groep jongeren die status en een identiteit willen opbouwen door middel van geweld, maar na verloop van tijd evolueert dit naar criminaliteit uit economische motieven, om uiteindelijk uit te monden in politiek gemotiveerd geweld. Dit patroon volgt overigens de persoonlijke ontwikkeling van de leden van de groep, die naarmate zij ouder worden andere interesses krijgen: eerst status, daarna geld, en ten slotte politiek. Daar moet aan toegevoegd worden dat sommige terreurgroepen een evolutie in de andere richting ondergaan: van politiek geweld naar economische criminaliteit omdat ze gewend raken aan hun geldverbruik.

Levert dit conclusies op voor de bestrijding van het ontstaan van Al Qaida-cellen? Het kan in ieder geval ironisch genoemd worden dat precies het beleid van de zachte handschoen tegenover minderjarige allochtone crimineeltjes en het bepamperen van harde criminelen met penitentiaire verloven en vervroegde vrijlatingen uiteindelijk kan uitmonden in terroristische cellen die tot doel hebben de maatschappij waarin zij zich genesteld hebben te vernietigen. Terwijl criminologen en sociologen in België in de nasleep van de affaire-Hoxha over mekaars voeten struikelen in hun haast om het publiek wijs te maken dat er nu vooral geen gevangenissen bijgebouwd mogen worden, dat het wegnemen van het uitzicht op een vervroegde invrijheidstelling A B S O L U U T   O N M E N S E L IJ K zou zijn, houden onderzoekers in andere landen zich klaarblijkelijk met heel andere zaken bezig – hoe de wereld er werkelijk uitziet bijvoorbeeld.

Read more...

Mijn woorden niet (Hoegin)

«Kent u de gelijkenis tussen de gevangenis van Dendermonde en een rit uit de Tour de France? Achtentwintig man ontsnapt en er zit weer geen enkele Belg bij.»

Ik ken een aantal mensen die uit ervaring weten dat ze bovenstaande «grap» beter niet op papier of op het internet zetten als hun vrijheid hen lief is. Voor alle duidelijkheid (en ik twijfel er niet aan dat het CGKR of de vriendjes meelezen): bovenstaande werd door Bart Dobbelaere in De Standaard van 29 september 2006 neergepoot. Benieuwd of hij nu ook het slachtoffer zal worden een «klop op de deur», zoals Luc van Balberghe begin deze week nog.

Read more...

«Stierf Demoor toch door busgevecht?» (Hoegin)

En «Een oorzakelijk verband tussen de vechtpartij en het overlijden van de treinbestuurder kan niet worden uitgesloten.» Wie daarmee nog niet van zijn stoel gevallen is, doet dat echter gegarandeerd bij het lezen van de inhoud van het artikel. Een kwaliteitskrant anno 2006, een dikke week voor de verkiezingen waarbij alles op het spel staat…

Wat bezielt eigenlijk een krant om zulke klinkklare nonsens te schrijven? Is de inleiding op zich nog niet grotesk genoeg, dan geeft het artikel zelf slechts één versie weer van wat er op bus 23 gebeurd is. Welke versie? Drie keer raden voor je gaat kijken, maar ik ben er vrij zeker van dat de meesten maar één poging nodig hebben. (Voor de minder snuggeren onder de lezers: het is de versie waar zelfs de advocaten van de verdediging niet eens de moeite voor doen de indruk te wekken dat zij of hun cliënten er zelf in zouden geloven.)

Merk overigens op dat het «busincident» veranderd is in een «busgevecht». Wanneer een Vlaming door zes «jongeren» doodgeslagen wordt, dan is dat vandaag zelfs de term «incident» niet meer waard, laat staan doodslag en zeker geen moord. Overlijdt een veroordeelde criminele immigrant in de gevangenis van Vorst, dan staan er drie nachten lang auto's in brand in de hoofdstad. Nog goed dat er zondag concerten «voor verdraagzaamheid» gehouden worden, want anders zouden we niet eens weten dat Vlamingen naar het schijnt bijzonder onverdraagzaam en racistisch zijn.

Mijn medeleven gaat uit naar de familie en vrienden van Guido Demoor die zulke tendentieuze berichtgevig moeten ondergaan.

Read more...

De wereld was al klein, maar nu wordt hij ook nog uniform (victa placet mihi causa)

Stel, gewoon stel, dat je in Cairo – ik weet het mensen, normaal begin je geen tekst op deze neerbuigende en emphatische toon, maar ik mag toch even de Yves Desmet van 13 september kopiëren? – stel dus lezer, dat u in Cairo een theatervoorstelling wil bijwonen.
Dan zult u wel eerst door een controle moeten passeren die van het luchtvaartwezen niets meer te leren heeft. Ik lees dat in Der Tagesspiegel vandaag. Dus geen parfum, zeker geen Zwitsers zakmesje, schoenen uitdoen enzovoort.
Op zich is zoiets ginder wel verdedigbaar denk ik – niet alles in Cairo is pluis wellicht – maar de journalist Rüdiger Schaper maakt een vergelijking met Europa. Seltsam aber, wie die Welten sich annähern. Wij staan daar niet ver meer vanaf.
.
Hij bedoelt dat ook wij Europeanen niet langer vrij zijn om, zoals het ons zou invallen, een Mozartopera op te voeren, Idomeneo bijvoorbeeld. Voor ons bedaarde burgers leek iets dergelijks enkele jaren geleden nog ondenkbaar …maar bij zulke plannen als het opvoeren van een klassiek Europees werk moet tegenwoordig rekening worden gehouden met de gevoeligheid van onze moslimbroeders, en wij weten intussen allemaal dat die hypersensibel kunnen worden, zeker als ze overdag niets genuttigd hebben.

Ik hoor dat Verhofstadt, terwijl die voor de Kamer had moeten staan, aan de Rijksuniversiteit in Gent een verkiezingsspeech heeft mogen geven voor de studenten van zijn vriend prof.dr. Carl Devos. Een soort politiek dienstbetoon van Devos vermoed ik, in ruil voor de ondersteuning van zijn vakgroep, want iedereen beseft wel dat wetenschappelijk gesproken de politicologie niet veel om de hakken heeft (dixit Karel van het Reve) en dus aan een universiteit niet echt thuishoort.
Wél kan dat vak de boodschappen van het regime voorzien van een pseudowetenschappelijk kleedje, en een echte professor kan aan de domme bevolking laten zien hoe een verstandig man denkt over ingewikkelde zaken. Zoiets mag beloond worden.
Het kwam beide heren goed uit laten wij zeggen. Verhofstadt mocht zijn historische kennis tonen – hij had het over Athene, en de Raad der 500, of Boulè, een soort permanent referendum was dat – en Devos kreeg een publiekssuccesje.
De politici zelf immers kunnen aan de domme bevolking niéts meer uitgelegd krijgen, als wij Devos’ collega Vande Lanotte in De Standaard bezig horen: “Zelfs complexe dingen moet je kort uitleggen. Anders zijn we de aandacht van de burger kwijt.” Vandeurzen voegde nog toe dat politieke boodschappen altijd “kort en flashy” moeten zijn.
Hoe komen die politici aan zulke bij uitstek ondemocratische opvattingen? Vanwaar die verachting voor de burger? Of vanwaar die verachting voor de vroegere kameraden bij Vande Lanotte? Die zijn niet in staat om te oordelen zegt hij, zich volkomen onbewust van de draagwijdte van zijn woorden.
Waarom geloven politici liever de boodschappen die politicologen, enquêteurs, spinnen en slangen hun vertellen …eerder dan wat bijvoorbeeld recent een volksraadpleging in Zwitserland hen zou kunnen leren? Of de raadplegingen in Frankrijk en Nederland, alweer een tijdje terug?
.

Read more...

De Erfenis Van Elf September

Enkele weken geleden vond wereldwijd de herdenking plaats van één van de meest tragische evenementen uit de recente geschiedenis, met name de aanslagen in New York en Washington van 11 september 2001. Deze gruweldaad doodde niet enkel de 3,000 slachtoffers van de aanslagen zelf, maar maakte indirect ook nog eens tienduizenden slachtoffers in Afghanistan, Irak, Madrid en Londen. 9-11 was een keerpunt, ook voor het "verlichte" Europa.

In de moderne post-9/11 westerse wereld werden immers te pas en te onpas burgerrechten afgeschaft, oorlogen gevoerd en mensenrechten met de voeten getreden. Zelfs het sinds de Franse Revolutie verbod op foltering en marteling werd door velen - inclusief de zogenaamde intelligentsia - in twijfel getrokken. Het doel scheen de middelen te heiligen, ook in België. Is dit wel een stap vooruit in de menselijke evolutie of zetten we de deur op een kier zodat de kille lucht van de Middeleeuwen opnieuw de kamer kan vullen?

Het Europees Hof van de Rechten van de Mens (EHRM) erkent dat rechten en vrijheden niet oneindig noch absoluut zijn en erkent de noodzaak van staatsinmenging. Men kan echter nooit pretenderen rechten en vrijheden te beschermen door ze in weze af te schaffen. Het EHRM oordeelt dat de staatsinmenging nooit de rechten mag uithollen of onbruikbaar maken. Nochtans is dit in het geval van deze nieuwe terreurwetten klaarblijkelijk wel het geval. De staat hief hier een aantal grondrechten op "in naam van de bescherming van de rechten en vrijheden van de burgers". Een dergelijk iets kan onmogelijk aanvaardbaar zijn in een moderne Westerse democratie die naam waardig.

De grondrechten zijn te belangrijk en te cruciaal voor een menswaardige democratische samenleving om ze in het licht van deze "war on terror" opgeschort te zien. Het spreekt voor zich dat de wetgever moet ingrijpen in naam van de Natie bij stilzwijgen van de wet, maar niet in deze materie. De leiders van de Westerse wereld hebben na de aanslagen in New York, Madrid en Londen misbruik gemaakt van de angst-gevoelens bij de bevolking om een aantal maatregelen te nemen die anders geen enkel maatschappelijk draagvlak zouden hebben. De burgers gaven hier onbewust hun rechten en vrijheden op uit pure naïviteit. Het is dan ook aan de rechterlijke macht om deze populistische wetten te annuleren. Alle andere argumenten te spijt, is de rechterlijke macht - hoe ironisch ook - de laatste redding voor de democratie en de burgerrechten in dit debat. Het volk en zijn vertegenwoordigers heeft zijn pedalen verloren en stevent af op dictatuur.

Een vaak aangewend argument ter rechtvaardiging van deze terreurwetten is de bescherming van de democratie als finaliteit. Men kan de democratie nochtans nooit beschermen door ze af te bouwen.

Er bestaan tientallen andere middelen om de democratie te redden dan het indirect installeren van dergelijke onmenselijke repressieve regimes. Deze terreurwetten zijn ook niet legitiem en de redenering hier raakt kant noch wal. Een gerechtelijke finaliteit zou steeds een legitimiteit impliceren? Het folteren van gevangenen zou dan ook toelaatbaar en legitiem zijn als men daarbij een gerechtelijke finaliteit realiseert? Dit is onaanvaardbaar.

Vele politici durven zelfs poneren dat Vrouwe Justitia liever rechtsonzekerheid zou hebben dan terroristen die ontsnappen aan hun verdiende straf. Dergelijke statements ondergraven de ganse idee van de rechtsstaat en vergeten het algemeen rechtsbeginsel waarbij men acht dat het minder erg is een schuldige te laten ontkomen dan een onschuldige onterecht te straffen. Daarom heeft de verdediging steeds het laatste woord. Daarom wordt iedereen beschouwd als onschuldig tot het tegendeel bewezen wordt. Als men dit principe verwerpt, blijft er van de rechtsstaat niet veel meer over en is er van Vrouwe Justitia zelfs geen sprake meer. De willekeur valt niet uit te sluiten wanneer men liever teveel straft dan te weinig.

Alle terreurwetten hebben één ding gemeen, namelijk dat ze komaf maken met het principe van "equality of arms" voor de rechtbanken. De beklaagden beschikken niet langer over alle verdedigingsmogelijkheden door telefoontaps, huiszoekingen, maanden van voorarrest, fysieke en morele intimidatie e.a. Desondanks pretenderen de politici dat dit geen discriminatie inhoudt. De facto gaat het hier natuurlijk wel over doelbewuste discriminatie, met als enig doel het vergemakkelijken van de veroordelingen van terroristen waardoor de staat zijn burgers een gevoel van almacht kan opdringen. Is een onschuldige zondebok sociologisch niet veel adequater dan een niet gevonden schuldige?

Ook over de proportionaliteit van de sancties kan lang gediscussieerd worden. Ik geloof echter niet dat ze in de terreurmaterie gerespecteerd werd. Men schiet hier met een bazooka op een mug. Buiten de aanslagen in Madrid en Londen heeft de EU geen enkele terreurdaad ondergaan of verijdeld (hoewel men het laatste in de media wel voortdurend ten onrechte presumeert - of was er onlangs in het VK wel degelijk iets aan de hand?).

België heeft sinds de CCC, de VMO en de Bende Van Nijvel niets meer meegemaakt dat dergelijke terreurwetten zou kunnen legitimeren. Deze maatregels zijn dan ook niet noodzakelijk in de Belgische "democratie", net zo min als in andere "democratieën". Dit bleek toch duidelijk uit het afschieten van een soortgelijke terreurwet vorig jaar in het Britse lagerhuis en de tonnen kritiek op de Patriot Act in de VS.

Tenslotte zou ik ook nog graag iets willen opwerpen omtrent de terreurdreiging. Sociologisch is aangetoond dat men in de allerveiligste maatschappijen het grootste onveiligheidsgevoel heeft. Belgen weigeren in Brussel de metro te nemen terwijl in Israël de bussen propvol rondrijden.

Daarnaast viseert men steeds organisaties en terreurgroepen terwijl de geschiedenis ons aantoont dat aanslagen niet uitsluitend of zelfs grotendeels gepleegd worden door groepen maar door individuen. Timothy McVeigh blies alleen en als individu het regeringsgebouw in Oklahoma City op. Ted - de Unabomber - Kascynski werkte alleen en zelfs totaal geïsoleerd van de buitenwereld. Nagenoeg elke terreurdreiging is afkomstig van "Lone Wolf" of "Splinter Cell" tactieken waarbij het individu en het gebrek aan controle van derden juist centraal staan. Er bestaat immers niet zoiets als een georganiseerd Al Quaeda! Bijgevolg is het verbieden van vermeende terreurgroepen en het arbitrair straffen van onwetende leden niet pertinent laat staan proportioneel. Had men McVeigh of Kascynski kunnen stoppen door alle medespelers uit hun sportclubs te vervolgen? Ik denk het niet en zou ook niet willen dat mijn maatschappij zich tot dat experiment aangetrokken zou voelen. De herinnering aan vergaste zondebokken ligt nog te fris in ons geheugen.

Kortom, in dit debat is het hoger politiek doel niet de democratie helpen of de mensenrechten vrijwaren maar juist hen uithollen, hen inperken en op termijn hen zelfs afschaffen. In de strijd tegen het terrorisme lijkt alles te mogen en is elke beperking van de grondrechten als laatste reddingsmiddel geen feitelijke nederlaag in de "war on terror"?

Read more...

Pas op of we breken het kot af (De andere kijk)

Zondag, één week voor de verkiezingen, vinden in verschillende Belgische steden de 0110-concerten plaats "voor verdraagzaamheid, tegen racisme, tegen extremisme, tegen zinloos geweld" Dat de concerten in feite tegen het Vlaams Belang gericht zijn, wil bijna niemand meer gezegd hebben. Tom Barman, frontman van DEUS, schreeuwde het in het begin nog van de daken, maar sindsdien wordt consistent de positieve boodschap voor verdraagzaamheid, enz. benadrukt. Je vraagt je af of ze hiermee iemand anders dan zichzelf voor de gek denken te kunnen houden? Luc Tuymans, één van de initiatiefnemers achter de kunstenaarsvariant op de concerten, bezit wel nog de intellectuele eerlijkheid en windt er deze week in Knack geen doekjes om: "De 0110-concerten zijn regelrecht gericht tegen het Vlaams Belang". Waarvan akte.

Ik twijfel er niet aan dat de concerten een succes zullen worden. Wie slaat er nu een gratis optreden af van de fine fleur van de Belgische rock- en schlagerscene? En wie is er nu niet voor inhoudsloze begrippen zoals verdraagzaamheid, enz. De media zullen het allemaal uitgebreid op beeld of papier zetten en de hoop uitspreken dat het "een verschil" zal maken (lees: dat het VB zal achteruitgaan).

Maar eerlijk gezegd, denk ik dat al die goede bedoelingen weer op een illusie zullen uitdraaien. In dat geval zullen de geslagen honden op de verkiezingsdag weer niet te tellen zijn en zullen weer dezelfde nietszeggende therapeutische debatten worden gehouden over hoe het toch weer zover is kunnen komen.

En zoals steeds, zal het niet zozeer de verdienste van het VB zijn, maar wel van haar tegenstanders. Niet alleen moet je de sympathie van de Vlaming voor de underdog, de rol waarin het VB weer wordt geduwd, niet onderschatten. Bovendien is veiligheid de jongste weken het verkiezingsthema geworden. De jongste maanden stapelen de incidenten zich op: Ait Oud, tweemaal vervroegd vrijgelaten, tweemaal recidivist; Mariusz O., onmenselijk gestraft met een wedstrijdje Rode Duivels; Hoxha, terug in België geweest of niet: Kapllan Murat en Azzouzi blijven liever langer op verlof; de gevangenis van Dendermonde houdt opendeurdag,…

En wat doet de politiek en dan vooral de VLD? De VLD ontpopt zich tot de law-and-order partij, maar of dit veel indruk zal maken, gezien de verdachte timing (vlak voor de verkiezingen), is nog maar de vraag. Mensen kiezen dan meestal voor het origineel, de marktleider en dat is het VB natuurlijk. De heisa leidde dankzij onhandig manoeuvreren van de VLD zelfs tot een regeringscrisis. De VLD wilde zich profileren als sterkste partij van de regering ten koste van de door schandalen geplaagde PS, maar getuige de felle reacties van Onkelinx en Di Rupo zijn de liberalen van een kale reis thuisgekomen. Laurette Onkelinx blijft gewoon op haar plaats en zet haar paraplu open.

Daarnaast wordt Brussel, na de dood van een gedetineerde in onduidelijke omstandigheden, voor de derde nacht op rij geconfronteerd met rellen: auto's, winkels, ziekenhuizen, jeugdhuizen worden in brand gestoken, sleutels van ambulances en brandweerwagens gestolen, enz. Lokale politici willen de "dialoog" aangaan met de relschoppers, verdachten worden na een nachtje cel opnieuw vrijgelaten.

Vaststelling: terwijl zondag artiesten zullen oproepen voor verdraagzaamheid t.o.v. vreemdelingen, zijn vreemdelingen in Brussel ondertussen je auto in brand aan het steken. Het contrast tussen de wereld van de weldenkenden en de gewone man in Schaarbeek of de Antwerpse Seefhoek kan nauwelijks groter zijn.

Die gewone man riskeert zelfs twee keer te worden gepakt. Niet alleen wordt hij geacht verdraagzaam te zijn voor de vreemdeling die zijn winkel of auto in brand steekt, bovendien waarschuwen de weldenkenden de gewone man dat zijn winkel of auto niet veilig zijn, als hij voor het VB stemt en zeker als die partij in het bestuur komt, een meer waarschijnlijk geworden scenario als we de laatste peiling van de Stemmenkampioen voor Antwerpen mogen geloven: 38,6%, + 5,6% t.o.v. 2000.

Want de eerder genoemde Tuymans houdt rekening met een grimmig toekomstbeeld voor Antwerpen. Als het cordon sanitaire wordt doorbroken, voorspelt hij chaos in de stad. "In het slechtste geval krijg je vormen van georganiseerd verzet, misschien zelfs tamelijk gewelddadige reacties. Ik vermoed dat menig winkelier zijn ruiten zal zien sneuvelen. Mensen schijnen zich dat niet te realiseren, maar een stem voor Vlaams Belang kan zware consequenties hebben. Men moet dat allemaal toch even overwegen alvorens in het stemhokje een definitieve beslissing te nemen", besluit Tuymans.

Qua intimidatie kan dit tellen. Hij heeft precies goed afgekeken van de moslimfundamentalisten: "als je niet doet wat we willen, dan breken we het kot af".

Read more...

Nogmaals, in welke peilingen doet de VLD het slecht? (Hoegin)

Maandag kwam de driemaandelijkse peiling van La Libre Belgique/VTM/De Morgen/RTL TVi uit, en die gaf voor de VLD… een kleine winst weer (voor wie het niet nauw neemt met details als foutenmarges). De vraag in welke peilingen de VLD het nu eigenlijk zo slecht zou doen blijft dus overeind.

De peiling van La Libre Belgique is de negende peiling van die krant sedert de regionale verkiezingen van 13 juni 2004. In totaal hebben de kranten al 20 peilingen uitgevoerd, en samen met de 14 peilingen van De Stemmenkampioen zijn dat 34 peilingen Ondertussen is de wedstrijd van Politiek.Net in gang gekomen, maar een nadere bespreking van die resultaten volgt later deze week.

Starten we zoals gewoonlijk met de resultaten van CD&V-N-VA en Vlaams Belang, dan vallen de sprong van het Vlaams Kartel en de lichte achteruitgang van het Vlaams Belang op. Voor het Vlaams Kartel is dit de beste notering bij La Libre Belgique ooit, zelfs beter dan de topnotering van vlak voor de verkiezingen van 2004. Het is meteen ook de eerste keer dat het verschil met de uitslagen van die verkiezingen significant is. Het is echter nog een eind naar de resultaten die het Kartel behaalt bij Le Soir/RTBf en De Stemmenkampioen. Bij die laatste haalde het kartel verleden week een score van net boven de 31%.

Het Vlaams Belang gaat wat achteruit na de topnotering van verleden keer, en blijft eigenlijk nu al een jaar rond de 26% schommelen. Ook bij De Stemmenkampioen was er een lichte achteruitgang voor het Vlaams Belang na de zomer, al ligt de partij daar op een duidelijk hoger niveau. Het is wel de eerste keer dat het verschil tussen CD&V-N-VA en Vlaams Belang groter is dan de foutenmarge. Het klopt met andere woorden niet helemaal dat CD&V-N-VA hun voorsprong op het Vlaams Belang vergroten – correcter zou zijn te zeggen dat het kartel voor het eerst een voorsprong neemt op het Vlaams Belang.

Over naar sp.a-SPIRIT en VLD. Het kartel van sp.a en SPIRIT blijkt weer een resultaat neer te zetten in de buurt van haar uitslag bij de laatste verkiezingen, deze keer met een lichte daling vergeleken met de vorige peiling. Ook bij De Stemmenkampioen was er een kleine daling, maar daar zit het kartel wel een stuk onder haar uitslag van 2004. De VLD dan weer zit weliswaar nog altijd significant onder haar uitslag van 2004, maar gaat er vergeleken met verleden keer wel lichtjes op vooruit. Als de bokkensprongen van de VLD van de laatste dagen veroorzaakt werden door slechte peilingen, dan kan het de peiling van La Libre Belgique niet geweest zijn. Bij De Stemmenkampioen zet de partij wel een slecht resultaat neer, maar in die peiling schijnen «serieuze» mensen toch niet te geloven, en bovendien doet de partij het daar ondertussen al meer dan een jaar slecht. Als er dus journalisten meelezen (en ik weet dat er meelezen), mogen ze me dus altijd gerust een privé-mailtje sturen om te verklaren in welke mysterieuze peilingen de VLD het nu eigenlijk slecht doet.

Laatste partij in het rijtje is Groen!. Die partij heeft nu bij alle peilers een resultaat dat onder dat van 2004 is, maar het verschil is nergens meer dan de foutenmarge. Een echt goed resultaat kan dat niet genoemd worden, en de partij lijkt niet los te kunnen breken van het niveau van 6 à 7%. Zoals reeds besproken in de prognoses voor de zetelverdelingen is dit absoluut geen comfortabel niveau.

Een volgens mij belangrijker feit, waar in de Vlaamse media niet zoveel aandacht aan geschonken werd, is dat de PS in Wallonië zich gedeeltelijk herstelt na de schandalen. De partij gaat erop vooruit van 30% naar 33%, weliswaar nog altijd een stuk onder de 36,9% van de verkiezingen van 2004, maar ze komt er wel mee terug op het niveau van voor de schandalen. Van alle Franstalige partijen was het overigens de enige die winst wist te boeken vergeleken met de vorige peiling. Het is mogelijk dat dit gegeven verklaart waarom de PS en Laurette Onkelinx zich de laatste dagen zo onverzettelijk hebben gedragen: zij hebben misschien geen schrik meer van verkiezingen, en in hun verklaringen proberen zij duidelijk de zwarte piet voor de huidige crisis door te schuiven naar de VLD. Het lijkt erop dat die partij dus al de federale verkiezingen aan het voorbereiden is, en zelf niet de rekening voor de val van de regering gepresenteerd wenst te krijgen. De leiding van de VLD doet er daarom best aan er rekening mee te houden dat de PS wel eens voet bij stuk zou kunnen houden tot het bittere einde.

Read more...

Dat was geen nieuws (victa placet mihi causa)

Sommige gebeurtenissen hebben de neiging sneller uit het nieuws te raken dan andere. Weer andere zaken halen het nieuws niet of nauwelijks. Nog weer andere blijven desnoods wekenlang bovenaan, al is daar geen zinnige verklaring voor.
Deze verschillen, meen ik, hebben vaak weinig te maken met de zaak zelf, maar meer met de windrichting van waaruit deze komt aanwaaien.
Als bijvoorbeeld Joseph Ratzinger een academische rede houdt voor zijn oude Alma Mater, en bij die gelegenheid uit een eeuwenoude tekst citeert, dan blijft die speech in het nieuws.

Als echter Salih Kapusuz, ondervoorzitter van de regeringspartij in Turkije, [hiernaast zien wij hem in overleg met zijn premier, Recep Tayyip Erdoğan] vertelt dat diezelfde Benedictus de geschiedenis zal ingaan als een verwant van Mussolini en Hitler, dan krijgt zo'n uitspraak nauwelijks vermelding.
Tenminste, bij ons las ik niets daarover. Terwijl het toch een officiële mening betrof, afkomstig van een toekomstig EU-lid.
Maar misschien heb ik in onze eigen kranten dingen overgeslagen? Dat kan ik niet uitsluiten.
Volgens The Independent vertelde Salih Kapusuz in ieder geval:

“Benedict, the author of such unfortunate and insolent remarks is going down in history for his words. However ... he is going down in history in the same category as leaders such as Hitler and Mussolini.” “Benedictus, de auteur van zulke ongelukkige en onbeschaamde opmerkingen, zal voor zijn woorden de geschiedenis ingaan. Hij zal de geschiedenis evenwel ingaan …in dezelfde categorie als leiders van het kaliber Hitler en Mussolini.”

Als wij de Turken nu ernstig zouden nemen (wat ik doe), dan zou er toch één Vlaamse journalist, gesteld dat hij van Kapusuz’ uitlating weet had, op de gedachte moeten komen om te wijzen op Atatürks grote bewondering voor Mussolini? Of hij zou opmerken dat drie jaar na Atatürks dood, diens erfgenamen een non-agressiepact met Hitler sloten – overigens met een goed gevoel voor timing: de 18de juni 1941, vier dagen voor de aanval op de Soviet-Unie. Hij had ook kunnen vermelden dat de Turken dat achteraf goed hebben gemaakt door de diplomatieke banden met Hitler in augustus 1944 te verbreken, waarna zij hem zelfs in februari 1945 de oorlog verklaarden.

Soms vraag ik mij af, of Vlaamse journalisten op hun redactie wel een goede encyclopedie ter beschikking hebben, of toch een goede internetverbinding?

Time, 1943

Read more...

De kaarten van het Vlaams Belang (Hoegin9

Geen enkele CD&V'er kan dezer dagen geïnterviewd worden zonder ergens halverwege voor de voeten geworpen te krijgen dat ze misschien wel in de kaart van het Vlaams Belang zouden kunnen spelen wanneer ze hun rol van oppositiepartij spelen in de zaak-Hoxha. Uiteraard speelt de CD&V daarmee in de kaart van het Vlaams Belang. Maar de werkelijk vraag is: bestaat er eigenlijk nog een politiek thema dat niet in de kaart van die partij speelt?

Voor één keer is het eens niet de schuld van Freya vanden Bossche, de onbetwiste bolleboos onder de federale ministers omdat ze voor de rechtbank gaat bewijzen dat ze zélf haar thesis geschreven heeft, dat de begroting van geen kanten klopt. Neen, deze keer was het Didier Reynders, of beter gezegd zijn ministerie, dat ergens in de berekeningen een miljard euro was kwijtgeraakt. Ach, wie kan met de hand op het hart beweren dat hem zoiets nooit zou kunnen overkomen? Maar goed, welke partij profiteert van zo'n geklungel? De CD&V met haar boekhoudersimago? Of het Vlaams Belang als de emanatie van de anti-politiek? Ik gok op het laatste. De CD&V kan dus maar beter zwijgen over het gepruts van de federale regering.

Justitie mag niet, begroting ook al niet, dan maar gezondheidszorg zeker? Maar voor je het weet krijg je dan onze «solidariteit» met het Zuiden voor de voeten geworpen, en zit je in het communautaire vaarwater van het Vlaams Belang. En met zijn separatistische standpunt kan je het Vlaams Belang daar nooit overtroeven. Ook daar mag de CD&V zich dus niet profileren. Trouwens, over communautaire zaken gesproken: het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde is één grote verkiezingsreclame voor het Vlaams Belang, onder meer dankzij precies die CD&V en haar N-VA. Mag dus ook niet meer over gesproken worden. Dat ze het eens gaan vertellen aan al die burgemeesters daar die de federale verkiezingen gaan boycotten!

En het gaat zelfs verder, want nog iemand die in de kaart van het Vlaams Belang speelt is ongetwijfeld paus Benedictus XVI. Het zal wel het laatste geweest zijn waaraan hij gedacht kon hebben toen hij aan de Universiteit van Regensburg zijn ondertussen beruchte toespraak hield waarmee hij heel de islamitische wereld op stelten zette, maar als onderdeel van de electorale campagne van het Vlaams Belang paste het wel prima. De timing was in ieder geval zo goed als perfect. Moet de paus volgens onze kwaliteitsjournalisten dan ook maar zijn mond houden over religieuze kwesties?

Neen, als alles eerst eens afgewogen moet worden om te zien of het heel misschien niet in de kaart van het Vlaams Belang zou kunnen spelen, dan rest er nog maar weinig waar een oppositiepartij, of wie dan ook, zich over kan uitspreken. Behalve een dagelijks handje-klap voor onze Numero Uno en zijn handlangers, vergezeld van een lied met minstens een dozijn tremolo's om er wat stemming in te brengen. Maar waarom hebben we dan nog een oppositie nodig? Om de schijn op te houden dat België een democratie is?

Read more...

Wiskunde is te moeilijk, tellen ook, maar over feminisme weet ik alles (victa placet mihi causa)

Een krant als De Morgen is het aan zichzelf verplicht om af en toe ook iets te schrijven over wetenschap. Vanzelfsprekend, om droge en exacte feiten te vernemen heb je geen krant nodig. Een krant is er om zulke zaken in een breder, maatschappelijk verband te plaatsen.
Wat Morgenredacteurs, in tegenstelling tot velen onder ons namelijk klaar inzien is dat geen enkele wetenschap, ook niet de meest abstracte, waardenvrij is. Op dat punt staan zij heel scherp.
Vandaag, zaterdag had hun redacteur Carpentier een verdienstelijk artikeltje over Ingrid Daubechies, de Vlaamse wiskundige die de theoretische grondslag legde voor dingen als bijvoorbeeld MPEG, een data-compressiesysteem waarvan de naam aan vele internetgebruikers, Ipodgebruikers en anderen wellicht bekend is. Daubechies is wereldberoemd.

Op zich heeft dat weinig te betekenen dachten ze bij De Morgen. Veel interessanter: wat zijn de maatschappelijke implicaties hiervan?
Er staan, net als in de politiek en in het bedrijfsleven, ook in de wiskunde te weinig vrouwen aan de top. De redenen voor deze mistoestand worden door Nathalie Carpentier op een verrassend eenvoudige manier geïllustreerd.

Wiskundig toptalent professor Ingrid Daubechies krijgt internationale pioniersprijs
door Nathalie Carpentier

Eén, twee, vier, acht, zestien, tweeëndertig, vierenzestig, honderdtweeëndertig, tweehonderdvierenzestig... Zo kon de kleine Ingrid Daubechies uren doorgaan als ze niet kon slapen. Fascinerend vond ze het, hoe snel de getallen toenamen.

Tot honderd leek alles goed te gaan, maar eens daarboven werd ...zelfs de schrijfwijze van de getallen haar te machtig. Dat de kleine Ingrid Daubechies uren zo kon doorgaan lijkt mij trouwens onwaarschijnlijk: nog enkele seconden en haar slechte getallen zouden onuitspreekbaar zijn geworden.
Het zal wel muggenziften zijn, maar toch vraag ik je: heeft iemand dergelijke dingen al in een echte krant, als bv. de NRC zien staan? Of in een andere krant die feiten respecteert, en die van zijn redacteurs eist dat ze eerst die goed onder de knie krijgen, vooraleer zij het over serieuze dingen mogen hebben?
.

Read more...

De VLD doet het slecht... in welke peilingen? (Hoegin)

Je kan geen analyse van de huidige crisis in de federale regering lezen zonder dat er verwezen wordt naar de slechte resultaten van de VLD in de peilingen. Alleen, de enige peiling die in de loop van de laatste drie maanden verschenen is werd door de «serieuze» kranten volledig doodgezwegen.

De laatste peiling die gepubliceerd werd is die van De Stemmenkampioen van verleden week. In die peiling haalt de VLD 14,2%, een niveau dat die partij daar ondertussen al meer dan een jaar aanhoudt. Feit is echter dat de peilingen van De Stemmenkampioen al enkele maanden volledig doodgezwegen worden in de media: buiten Het Laatste Nieuws, dat de peiling zelf mee organiseert, maakt niemand nog melding van de resultaten. Is het omdat de peiling niet wetenschappelijk genoeg is naar de zin van de journalisten, of zou het kunnen dat de resultaten hen gewoonweg niet aanstaan? De peiling van De Standaard/VRT wordt wel vermeld, niettegenstaande zij duidelijk gemanipuleerd zijn.

Maar goed, wat was het resultaat van de VLD in de laatste «betrouwbare» peiling dan? Op 18 juni kwamen La Libre Belgique/VTM/De Morgen/RTL TVi met een peiling waarin de partij 16,9% van de kiesintenties haalde. Dat is een achteruitgang van 2,8% tegenover de uitslag van 2004, een significant verschil dus. Ook in de andere peilingen staat de partij op verlies, maar we moeten wel terug naar de peiling van La Libre Belgique/VTM/Het Laatste Nieuws/RTL TVi van 20 juni… 2005 voor de vorige uitslag met een significant verlies voor de VLD. De partij kwam toen uit op 17,1%. Tien dagen eerder hadden Le Soir/RTBf een peiling gepubliceerd die de partij zelfs maar 16,1% meer gaven. En dat zijn van de in totaal 19 peilingen die sedert de laatste verkiezingen verschenen zijn (buiten die van De Stemmenkampioen dus) de enige drie peilingen die voor de VLD een significant verlies geven. De andere peilingen blijven mooi binnen de foutenmarge. Waar maakt men zich bij de VLD dus eigenlijk druk om?

Tenzij natuurlijk. Er doen geruchten de ronde dat De Standaard/VRT peilingen gedaan heeft in enkele Vlaamse steden, maar dat de resultaten omwille van politieke druk niet gepubliceerd werden. Ook La Libre Belgique zou verleden week-end al een peiling klaar gehad hebben, maar die zou morgen of volgende week pas gepubliceerd worden. De redenen voor dit alles zijn niet helemaal duidelijk, maar het zou natuurlijk kunnen dat de resultaten van de peilingen zo desastreus zijn voor sommige partijen dat publicatie ervan nu niet «opportuun» was. Voor de peiling die de VRT mee betaald heeft is dat natuurlijk wel jammer van het belastingsgeld. Maar het wordt hoe dan ook tijd dat de journalisten die telkens weer verwijzen naar allerlei peilingen waarin de VLD het zo slecht zou doen ook eens zouden vertellen welke peilingen dat dan wel zouden zijn, en hoe slecht de VLD het werkelijk doet in die peilingen.

Read more...

Glossen bij een Regensburgse rede

De uitbarstingen van moslimintolerantie naar aanleiding van de Regensburger toespraak van de paus (12 september 2006, originele tekst op
http://www.oecumene.radiovaticana.org/ted/Articolo.asp?c=94864) hebben wel de aandacht op die rede getrokken, maar dan toch vooral op de geciteerde uitspraak van de Byzantijnse keizer Manuel II die in gevangenschap van de sultan in 1391 een twistgesprek voert met een Perzische geleerde en daarbij betwijfelt dat Mohammed een vernieuwing ten goede heeft gebracht in de religie (de keizer geeft als belangrijkste argument voor het "slechte" karakter van Muhammad "dat hij heeft voorgeschreven het geloof dat hij predikte door het zwaard te verspreiden" (vorgeschrieben hat, den Glauben, den er predigte, durch das Schwert zu verbreiten). Hoe politiek incorrect en in die zin moedig het ook was om door middel van dit citaat de pregnante vraag te durven stellen naar de verhouding tussen godsdienst en geweld, toch leidt dit de aandacht van de commentatoren wat af van de vele andere interessante en minstens even politiek incorrecte zaken in die toespraak van de paus.

Dehellenisering

Wat mij persoonlijk het meest heeft getroffen is hoezeer de paus benadrukt dat het christendom Grieks en ruimer geschetst Europees is. De rede is op de eerste plaats een rede tegen de dehellenisering van het christendom en tegelijk daarmee tegen elke vorm van religieus fundamentalisme, dat het geloof loskoppelt van de logos, de wijsbegeerte, de argumentatie en de rede. De paus gaat duidelijk in tegen de modieuze oppervlakkige idee dat de belangrijkste elementen van de Europese cultuur zouden zijn ingevoerd van daarbuiten (als men de historische oppervlakkigheid ten top wil drijven zal men dan nog bij voorkeur naar de arabische wereld verwijzen) en niet eerst in Europa hun effectieve vorm en inhoud zouden gekregen hebben. Zo stelt de paus dat het christendom ondanks zijn oorsprong en belangrijke ontwikkelingen in het Oosten uiteindelijk zijn historisch beslissende karakter eerst in Europa heeft gekregen ("das Christentum trotz seines Ursprungs und wichtiger Entfaltungen im Orient schließlich seine geschichtlich entscheidende Prägung in Europa gefunden hat"), in het bijzonder door de Griekse filosofie. Niet alleen op andere gebieden van de Europese cultuur, maar ook op het gebied van de religie is de Griekse invloed doorslaggevend geweest. Dit betekent niet dat andere invloeden - en met name Jeruzalem - ontkend worden; het christendom onderscheidt zich precies van andere godsdiensten doordat het er zich van bewust is voort te bouwen op eerdere ontwikkelingen (met name de joodse) - net zoals de Romeinen er zich niet voor schaamden voort te bouwen op in het bijzonder de Grieken (deze gedachte is schitterend uitgewekt in het essay van Rémi Brague, Europe, la voie romaine). Maar anderzijds vormt het christendom géén breuk met het prechristelijke Griekenland; het christendom zoals het zich in zijn hoofdstroming Europa heeft ontwikkeld is door en door Grieks; reeds de Evangelies zijn trouwens in het Grieks geschreven. De grote Grieks-orthodoxe filosoof en wijsgeer Christos Yannaras (° 1935) moge weliswaar benadrukken dat er in West-Europa een breuk heeft plaatsgevonden vanaf de Middeleeuwen, die in de orthodoxe traditie niet heeft plaatsgevonden (Philosophie sans rupture, Labor et fides Genève 1986 - hij stelt vooral dat in West-Europa de idee is gegroeid dat waarheid een individuele ontdekking is en niet iets waaraan in gemeenschap wordt deelgenomen), ook hij benadrukt de continuïteit tussen de prechristelijke Griekse oudheid en het (orthodoxe) christendom. Dit pauselijk inzicht gaat zowel in tegen de stelling van sommige neopaganisten die het christendom verwerpen als vreemde import in Europa als tegen de modieuze Abrahamieten, die menen dat wij allen kinderen van Abraham zijn, met andere woorden dat de drie zogenaamd monotheïstische godsdiensten in wezen uit éénzelfde bron voorkomen en éénzelfde godsbeeld zouden hebben (voor een boeiend essay tegen deze gedachte, zie Jacques Ellul, Islam et judéo-christianisme, PUF 2004).

Het godsbeeld en ibn Hazm

Het is merkwaardig hoe de commentatoren zich zo gestort hebben op wat de paus over Muhammad zou hebben gezegd en zo weinig hebben ingezien hoe de toespraak vooral de waangedachte van de eenstemmigheid van de monotheïstische godsdiensten, of correcter van het christendom en de islâm weerlegt. Wat de paus heel duidelijk uiteenzet is namelijk waarom de christenen - althans de katholieken en orthodoxen, niet sommige meer fundamentalistische protestanten - precies niét dezelfde God aanbidden als de moslims, en met name een God aanbidden die niet boven of buiten de rede staat en onder meer daarom ook religieus geweld (jihâd) verwerpt. Het klopt dat er in de islâm een denkrichting heeft bestaan hebben die in dezelfde richting ging: de Moetazilieten waarvan men nu het bestaan wat herontdekt; doch die heeft sinds de 11e eeuw geen enkele rol van betekenis meer gespeeld in de islamitische wereld. Omgekeerd zijn er in de christelijke traditie ook stromingen geweest die God als radicaal anders, niet voor de menselijke rede vatbaar, of als wil in plaats van rede hebben gezien - de paus verwijst daar trouwens expliciet naar en keert zich daar ook tegen (en vermeldt daarbij niet alleen protestanten maar ook een pre-reformatiedenker als Duns Scotus); Bret Stephens merkte terecht op in de WSJ ("Pope provocateur") dat de rede eigenlijk scherper was voor de protestantse fundamentalisten dan voor wie anders ook.

Men verwijt de paus ook dat hij voor de beschrijving van het godsbeeld van de islâm een beroep doet op ibn Hazm, die nooit school zou hebben gemaakt in de islam (zo Henri Tincq in Le Monde van 20 september 2006, "Islam : un faux pas de Benoît XVI ?") . Nu is het wel zo dat ibn Hazm (Ali ibn Hazm al-Andalusi van Cordoba, ° 994 + 1064/1065) behoorde tot een rechtsschool die qua interpretatieleer nooit dominant is geworden, namelijk de Zahirieten of Thahiri (ik wil er wel op wijzen dat de Zahiri als een legitieme rechtsschool van de islam erkend werd in de belangrijke verklaring van Amman van juli 2005, opgesteld op het islamitisch wereldcongres van 4 tot 6 juli 2005 aldaar, waarin 8 islamitische rechtsscholen elkaar als islamitisch erkenden) (Zie over de rechtsleer van ibn Hazm ook de genuanceerde uiteenzetting van A.M. DELCAMBRE, in Enquêtes sur l'islam, hoofdstuk 11, p. 96 v.). Maar ibn Hazm zelf is allesbehalve een marginale figuur in de islâm; hij is bij ons het best bekend voor zijn werk over de menselijke liefde "Tawaq al-Hammama", dat in vele Europese talen vertaald werd onder de titel "De halsband van de duif" (Das Halsband der Taube, in het Engels ook op internet The Ring of the Dove). Maar in de islamitische wereld is zijn commentaar Al-Muhallâ gezaghebbend (zie ook Adil Salahi in Impact); en vooral is hij bekend als de schriftgeleerde die "bewezen" heeft dat de christelijke Evangelies een vervalsing zouden bevatten van de leer van Christus - een leer die teruggaat op bepaalde verzen uit de Koraan maar vooral door ibn Hazm is uitgewerkt.

Het godsbeeld van ibn Hazm dat geciteerd wordt in de Regensburger toespraak (met een citaat van de franse islamist Roger Arnaldez "daß Ibn Hazm so weit gehe zu erklären, daß Gott auch nicht durch sein eigenes Wort gehalten sei und daß nichts ihn dazu verpflichte, uns die Wahrheit zu offenbaren. Wenn er es wollte, müsse der Mensch auch Götzendienst treiben") is voor de hoofdstromingen van de islâm helemaal geen afwijkend beeld van een onbelangrijke schriftgeleerde die geen school zou hebben gevormd, maar een dominante godsopvatting. Islâm betekent juist onderwerping - aan de wil van God -, en de kern van de islâm is dat God een wil is waaraan men zich volledig moet onderwerpen. Dat de paus precies naar ibn Hazm verwijst om dit te illustreren, kan toeval zijn, maar het kan natuurlijk ook dat de paus hier fijntjes de vinger op de wonde legt door via die verwijzing eraan te herinneren dat de moslimdoctrine de christelijke Evangelies nog altijd als een vervalsing beschouwt van de profetie van Christus (die in de Koraan wel als een groot profeet wordt erkend, doch met een vaak andere boodschap dan die van het Evangelie). Daarmee wordt ook de hypocrisie blootgelegd van die auteurs (moslims of westerlingen) die vandaag zo vaak stellen dat de islâm wel Christus erkent maar het christendom niet Muhammad en daaruit de tolerantie van de islâm en de intolerantie van het christendom blijkt (een argument dat vaak gebruikt is geworden in de Deense karikaturenstrijd).

Het is weliswaar een vereenvoudiging om het zo te stellen, maar in belangrijke mate is het christelijke Godsbeeld een grieks godsbeeld, en het islamitische een oriëntaals godsbeeld, dat ontstond in de despotieën van Mesopotamië. Er zijn natuurlijk belangrijke gemeenschappelijke bronnen aan de Bijbel en de Koraan, maar deze worden overtroffen door de continuïteit, in het Westen tussen Griekenland en het christendom, in het oosten tussen Mesopotamië en de islâm. Deze stelling is uitvoerig uitgewerkt door Mondher Sfar in zijn boek Le Coran, la Bible et l'Orient ancien, uitg. cassini 1998.

Geen dwang in de godsdienst.

Tenslotte is het goed even stil te staan bij het verwijt dat sommigen richten aan de paus omdat hij stelde dat "Der Kaiser wußte sicher, daß in Sure 2, 256 steht: Kein Zwang in Glaubenssachen – es ist eine der frühen Suren aus der Zeit, wie uns die Kenner sagen, in der Mohammed selbst noch machtlos und bedroht war. Aber der Kaiser kannte natürlich auch die im Koran niedergelegten – später entstandenen – Bestimmungen über den heiligen Krieg". Nu kan men de paus alvast niet verwijten dat hij een onderscheid maakt tussen jongere Mekkaanse verzen en latere Medinese verzen, en ervan uitgaat dat er een groot verschil in toon is tussen beiden; de chronologie van de verzen van de Korân wordt door de islamitische schriftgeleerden zelf grotendeels gebaseerd op de verschillende toon voortvloeiend uit de gewijzigde maatschappelijke positie van Muhammad (nadat hij politiek machthebber was geworden). Maar men verwijt hem dat hij soera 2,256 in de eerste periode situeert terwijl die van latere datum zou zijn (Ruth Gledhill, "Serious errors of both fact and judgment").Het verwijt is echter naast de kwestie, want de verwijters gaan er ten onrechte van uit dat de tekst van soera 2,256 - ‘Er is geen dwang in de godsdienst’ - een erkenning van de godsdienstvrijheid zou inhouden. In de Korân heeft deze soera echter een heel andere betekenis dan wat men vandaag zo graag rondstrooit. Hij zegt helemaal niet dat er geen dwang is om tot de islam toe te treden, maar dat diegene die de islam beleeft, d.i. die zich onderwerpt, pas dan de echte vrijheid (in spirituele zin ...) verwerft. Eerst door de onderwerping aan Allah wordt men bevrijd. Lees de overtuigende analyse van Joseph BOSSHARD, in A.M. Delcambre & J. Bosshard, Enquêtes sur l'islam, Desclée de Brouwer 2004, p. (152) 167-169, die het vers leest in context met de verzen ervoor en erna en het als volgt parafraseert: "une fois entré en islam, il suffit de se laisser porter par la mouvance de la toute-puissance divine, et on ne ressent plus la moindre contrainte (...). Le croyant se sent libéré ....".

In Nederlandse vertaling luidt de hele passage van 2,255-257 namelijk als volgt: "Allah, er is geen god dan Hij, de Levende, de Zelfstandige, sluimer noch slaap kan Hem treffen, aan Hem behoort toe wat er in de hemelen en wat er op de aarde is. Wie is degene die van voorspraak is bij Hem zonder Zijn verlof? Hij kent wat er voor hen is en wat er achter hen is. En zij kunnen niets van Zijn Kennis omvatten, behalve wat Hij wil. En Zijn Zetel strekt zich uit over de Hemelen en de Aarde en het waken over beide vermoeit Hem niet. En Hij is de Verhevene, de Almachtige. Er is geen dwang in de godsdienst. Waarlijk, de rechte leiding is duidelijk onderscheiden van de dwaling, en hij die de Thaghôet verwerpt en in Allah gelooft: hij heeft zeker het stevigste houvast gegrepen, dat niet breken kan. En Allah is Alhorend, Alwetend. Allah is de Helper van degenen die geloven. Hij voert hen van de duisternis naar het licht. En degenen die ongelovig zijn: hun helpers zijn de Thaghôet, zij voeren hen van het licht naar de duisternis. Diegenen zijn de gezellen van de Hel, zij zullen daar eeuwig levenden zijn." De tekst gaat verder en verder met de lofzang op Allah's almacht en goedheid en eindigt in vers 2:286 met de imperatief"Zeg: (...) U bent onze Meester en help ons tegen het ongelovige volk".

Het is duidelijk dat deze passage niet gaat over godsdienstvrijheid in de zin van de vrijheid om zich niet tot de islam te bekeren of zich als moslim tot een andere religie te bekeren, maar gaat over de spirituele vrijheid en veiligheid - bevrijd van angst - waarin de gelovige moslim zich zou bevinden die zich helemaal door God laat leiden.

Of die passage uit de Mekkaanse dan wel uit de Medinese tijd dateert is dan ook zonder belang. Van een erkenning van godsdienstvrijheid en een verwerping van bekeringen onder dwang is er in de Korân namelijk geen spoor te vinden. Daarmee is niet gezegd dat dit noodzakelijk relevant is - het hangt er namelijk van af welke waarde men aan de Korân geeft voor vandaag ...

Read more...

Crisis?

Ik geloof niet in de federale regeringscrisis.

De PS en de VLD hebben er baat bij. De VLD kan zich nu profileren op het veiligheidsthema doorheen Vlaanderen door te spelen op het federaal vlak. De CD&V, maar vooral het Vlaams Belang, spelen de veiligheidskaart uit. CD&V verliest dan punten op geloofwaardigheid...in mijn ogen...gezien dat het 'niet' veel beter was onder hun bewind. Toen werden criminelen ook al na 1/3 vrijgelaten. De PS kan dan nog eens alle hens aan dek staan roepen doorheen Wallonie omdat de 'Vlamingen Onkelinx aanvallen' met dan de toevoeging van de termen 'verkiezingskoorts' en 'Vlaams Belang' zal het wel rap verkocht geraken aan die andere zijde van de taalgrens. Beiden kunnen nu de aandacht verschuiven van lokaal gebied naar federaal niveau om hun blazoen op te poetsen. De ene wegens meeloperij, de andere wegens gefroejsel. Natuurlijk ga je dan niet gaan vergaderen.

Read more...

Stakende regeringspartij? (Hoegin)

Als gevolg van de rel tussen de VLD en de PS naar aanleiding van de zaak-Hoxha weigert de PS nog mee te werken aan de herziening van de begroting. Dit is een lelijke streep door de rekening van Eerste Minister Guy Verhofstadt, die nog niet zo lang geleden aangekondigd had dat hij op 10 oktober in de Kamer zijn beleidsverklaring zou afleggen. Nu is het niet de eerste keer dat Guy Verhofstadt in zijn onverwoestbaar «voluntarisme» een onmogelijke datum naar voren schuift, maar deze keer is de manier waarop de deadline gekelderd wordt toch wel bijzonder spectaculair

De incidenten rond de Minister van Justitie stapelen zich op. Eerst was er Fehriye Erdal, dan Abdallah Ait-Oud, en vervolgens Murat Kapllan om het voetbaluitstapje van Mariusz O. niet te vergeten. Vooral haar uitlatingen naar aanleiding van de korte «vakantie» van Kapllan zetten veel kwaad bloed in Vlaanderen, en overtuigden velen ervan dat er toch één en ander niet helemaal pluis is met het normbesef en het inschattingsvermogen van Laurette Onkelinx. Daar komt nu dus de zaak-Hoxha bij.

Maar wie betaalt het electorale gelag voor al deze incidenten? De PS niet, want haar kiezers kan, wanneer puntje bij paaltje komt, justitie gestolen worden. Ook de MR en sp.a-SPIRIT krijgen door deze affaires weinig of geen klappen. De klappen zijn voor de VLD, die met de woorden wel een flink beleid voorstaat, maar in de regering machteloos is tegenover de PS, en Laurette Onkelinx steeds moet laten begaan. Na zoveel incidenten heeft zelfs de traagste VLD-kiezer dat in de gaten, en die kiezers vluchtten in de eerste plaats naar het Vlaams Belang. En geen 0110-concert dat daar ook maar iets aan zal verhelpen.

Gevolg daarvan is een interne crisis bij de VLD, want de zaak-Hoxha komt bijzonder ongelegen zo vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen. Over de vaudeville rond BBET, netjes georchestreerd vlak in de verkiezingsperiode maar uiteindelijk afgelopen op een ridicule sisser, spreekt geen kat meer. Geen mens die ook echt wakker licht van dat stelletje would-be Osama bin Ladens-op-z'n-extreem-rechts, en vergeleken met Victor Hoxha is dat nog terecht ook.

Dat neemt niet weg dat het vooral de eigen schuld van de VLD is dat de partij vandaag in het nauw zit. Jarenlang hadden Laurette Onkelinx, en de PS in het algemeen, vrij spel in de federale regering, en wanneer men reeds van in het begin de kat uit de zak laat, is het moeilijk om haar op het einde van de rit er terug in te krijgen. Daarom ook dat de PS vandaag zo zelfzeker is. Bovendien doet de PS het slecht in de opiniepeilingen, maar de VLD nog veel slechter, en dus maken de gele kaarten uit de Vlaams-blauwe hoek weinig indruk.

Waar zal dit alles op uitdraaien? In het ergste geval blijft de federale regering verlamd tot na de gemeenteraadsverkiezingen. Dat zou trouwens de normale gang van zaken geweest zijn, ware het niet dat Guy Verhofstadt eerder deze maand dus nog eens moest uithalen met zijn voluntarisme. Of de federale regering daarna alsnog valt, hangt af van de uitslag van de verkiezingen, en de provincieraadsverkiezingen zijn daarbij de ultieme opiniepeiling over het beleid van de regering. De vraag is daarbij vooral hoe slecht het resultaat van de VLD zal zijn, en hoe de partij daar intern op zal reageren. Doet Bart Somers het ook in Mechelen slecht, dan zal hij het waarschijnlijk mogen schudden als partijvoorzitter, en kan de partij proberen opnieuw vertrouwen bij de kiezer op te bouwen tegen de verkiezingen van begin volgend jaar. Of de PS met haar beleid dat zal toelaten is dan weer een andere vraag. Alleszins wordt op 12 oktober in de Kamer de motie van wantrouwen van de oppositie gestemd, en dan zal de VLD dus kleur moeten bekennen.

Een regeringscrisis vóór de gemeenteraadsverkiezingen lijkt vrijwel uitgesloten, en zou trouwens behoorlijk zinloos zijn, maar ook erna is een federale regeringscrisis volgens mij eerder onwaarschijnlijk. De VLD riskeert immers uit de federale boot te vallen als de verkiezingen te snel komen en ze haar resultaat niet voldoende kan verbeteren. Als er toch een regeringscrisis zou komen, denk ik dat ze in de eerste plaats door de PS veroorzaakt zal worden, en wel als haar verkiezingsresultaat relatief goed zou zijn. De PS heeft dan immers geen herstelperiode nodig, en kan zich van een lastige regeringspartner ontdoen. De VLD kan voor de PS snel evolueren van een zwakke partner waarmee zij grotendeels haar zin kan doen, naar een lastpost die door haar neurotisch gedrag haar meer nadeel dan voordeel oplevert. Dan is het gemakkelijker regering te spelen met een stabiele partner als de CD&V, vooral als die ervan overtuigd kan worden om in 's lands belang (lees: omwille van de smeer) de communautaire eisen even te laten varen, en daarvoor desnoods zelfs de N-VA te laten vallen. Al moet gezegd dat die laatste partij tijdens het stukje slecht gespeeld toneel over Brussel-Halle-Vilvoorde overtuigend heeft kunnen aantonen niet vies te zijn van een bord linzensoep.

Read more...

Het leven zoals het hier is: Verkiezingsborden 081006

Nu ik toch even tijd heb en volle batterijen...ben ik wat gaan rondrijden om een aantal foto's te trekken in Dilbeek (Vlaams Brabant). De VRT-Verkiezingen 06 site voor Dilbeek. Foto's werden lichtjes bewerkt (stukken weg geknipt) en resized.

Zaterdag 16 September 2006.
(16:49) DNA in Jartel met CD&V/NV-A.
Foei Martine, zo over de posters van het VB plekken.

B9
Vlaams Belang ziet het ruim met 2 borden (B9&6).

B8.
Foei foei, zo plekken over de VLD.

B7
CD&V/NV-A.

B6
Vlaams Belang.

B5
SP.a/Spirit/GROEN!

Zondag 17 September 2006.
B6.
Groen! zoekt nieuwe oorden of is dit 'verzet'?
CD&V had ook geplekt over die van het VB.

Woensdag 20 September 2006.
B8.
VLD-bord hangt vol met DNA!

B5.
Groen! zit er nu tussen de kameraden.

B6.
T'is gerepareerd.

Read more...

De hoofddoek is geen stukje textiel, as Simple Steve said (victa placet mihi causa)

Vandaag in De Morgen op p.3. staat een artikel dat, ik schat een jaar geleden nog ondenkbaar was (er is vooruitgang!), maar waar toch nog enkele kanttekeningen bij kunnen. [alle zwart is, in die volgorde, wat in de krant stond]

.

Moslima zonder hoofddoek afgetroefd
door Marjan Justaert

HOBOKEN. Een 24-jarige vrouw met Marokkaanse roots werd vorig weekend op het Antwerpse Kiel lastig gevallen door een groepje allochtone jongeren, die haar met grof taalgebruik verweten geen hoofddoek te dragen. Toen ze hen van repliek diende, werd ze prompt afgetuigd.
Het incident in Hoboken zwol aan tot een heuse rel toen de politie ter plaatse kwam. Zo'n dertig jongeren verzamelden zich rond de combi en begonnen met stenen te gooien. Eén jongeman van 22, van allochtone origine, werd opgepakt. De man ontkent de feiten in alle talen. Hij heeft geen strafblad en zou volgens de eerste aanwijzingen het slachtoffer niet kennen.

Ja, dat was onhandig, dat die politie ter plaatse kwam. Het was eerst niets, maar daarna bleken er plots dertig man te staan, mét stenen. Een heuse rel!

De Morgen wordt overigens nogal nadrukkelijk in zijn woordkeuze. Net nu wij gewend waren aan de eenvoudige term “jongeren”, voegen zij tweemaal hetzelfde adjectief toe. En het gaat ook om niets: er was al om te beginnen geen "tournante" (groepsverkrachting), enkel wat scheldwoorden en een paar klappen voor een onwaardige vrouw. Dat die vrouw de jongeren "van repliek had gediend" is hierbij een bewering die om te beginnen van De Morgen komt, en ten tweede niet ter zake doet, maar om de spanning van dit feitenrelaas even te breken, eerst een kort commentaartje:

"Cijfers hebben we niet, maar we merken dat het meer en meer gebeurt dat moslima's worden uitgejouwd door mannen van dezelfde afkomst, die het niet kunnen verkroppen dat de vrouwen niet gesluierd lopen", zegt Sven Lommaert, woordvoerder van de Antwerpse politie. "In veel gevallen blijft het bij beledigingen, maar soms worden moslima's ook bedreigd of fysiek aangepakt."

Hier moet de politie zich vergissen: de gesluierden zijn juist zelfbewust, staan op hun identiteit en maken een volkomen vrije keuze heb ik altijd gelezen. Terug naar de feiten:

De vrouw in kwestie werd naar het ziekenhuis overgebracht met een gezwollen lip en een rode linkerwang. Ze mocht dezelfde dag nog naar huis.

Eigenlijk was er niet zoveel aan de hand. Ze moet niet klagen geloof ik. Een groepje jongeren dat één vrouw afslaat, het is niet mooi misschien, of niet moedig, maar je moet die dingen in hun cultureel verband zien, en het blijven jongens tenslotte, en dat groepsgevoel is juist iets waar wij zoveel van kunnen leren. Nog een intrigerend commentaartje:

"Als er daadwerkelijk geweld aan te pas komt, wordt er soms klacht ingediend", verklaart Antwerps parketwoordvoerster Dominique Reyniers. "Najouwen daarentegen is geen misdrijf. Vandaar dat wij zeker niet kunnen spreken van een stijging van dergelijke gevallen."

Dat causale "vandaar" is misplaatst. Ik begrijp alvast: niet bij elk geval waar bloed vloeit wordt klacht neergelegd. Er kunnen bij de slachtoffers inderdaad tal van overwegingen meespelen. Zij moeten nog naar huis kunnen, naar hun buurt en familie, en daar stelt de bescherming van de burgerlijke wet en de politie niet veel voor. Overigens lijkt het mij onwaarschijnlijk dat De Morgen de parketwoordvoerster correct citeert: “daadwerkelijk geweld”? Wat is dat? Beledigingen en “najouwen” zijn ook geweld. Wat denkt juffrouw Justaert overigens dat die jongeren riepen?

Ook bij het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding durft men geen gewag maken van een toename. "Op het eerste gezicht zien we geen stijging van zulke klachten. Het gaat dan ook veeleer om onverdraagzaamheid van een bepaalde groep mensen dan om pure discriminatie waarbij iemand anders behandeld wordt dan een ander."

Inderdaad, als de regel voor werkelijk alle moslimvrouwen geldt moeten zij sportief blijven, en niet over discriminatie zeuren. Merkwaardig genoeg lijkt het directe probleem van de vrouw, die is afgeslagen door een bende ongeciviliseerden, al direct te moeten wijken voor de vraag of er een toename is van dit soort islamitisch geïnspireerd (is het niet, keizer Manuel Paleologos?) crapuleus gedrag.
Ja, duiding ...de zaken in een breder kader plaatsen, is comfortabeler en makkelijker dan feiten onder ogen zien. Ook dat fijne gevoel voor nuance van het CGKR valt op: “veeleer onverdraagzaamheid”, “bepaalde groep”, “[geen] pure discriminatie”.

En vooral dat groteske "op het eerste gezicht". In zijn geweldige bedaardheid laat Dewitte zich kennen als een volkomen marginale figuur. Moreel en intellectueel staat hij buiten de Westerse waardenschaal. Wordt die vrouw dan volgens hem niet “puur” gediscrimineerd om haar anders-zijn? (en ik begrijp dat Dewitte zijn beroep verdedigt, maar het woord "discriminatie" komt hier niet te pas. Aggressie is méér dan discriminatie; hij doet alsof het minder is.)

De hulpverleners bedaren eveneens de gemoederen. "We sluiten zeker niet uit dat zulke dingen gebeuren, maar het lijkt ons nog niet nodig om aan de alarmbel te trekken", zegt Sultan Balli van het Steunpunt voor Allochtone Meisjes en Vrouwen (Samv). "Dat een jonge vrouw afgetroefd wordt omdat ze geen hoofddoek draagt, is erg. Toch lijkt het een uitzondering, die eerder te maken heeft met jongeren die op een andere manier moeten leren communiceren dan met een radicalisering van de geloofsbeleving."

Ja, uitsluiten dat iets zou kúnnen gebeuren, dat juist gebeurd is ...zou inderdaad een domme indruk maken. Maar, ”anders leren communiceren”, daar zit dus de clou!

Woorden hebben geen betekenis meer, ik weet het, en voor Dewitte hebben vuistslagen (op andermans gezicht) dat al evenmin. Dat het overigens met een radicalisering van de geloofsbeleving te maken zou hebben geloof ook ik niet. Het heeft meer te maken met een gevoel van groeiende, en onbelemmerde macht.

En die "uitzonderingen" van Sultan Balli ... die hebben een sterke exemplarische kracht. Niet elk meisje zal haar grenzen nog aftasten na zulke uitzonderingen. Wat is de journaliste hier schuldig naïef.

Als een jonge islamitische vrouw zich wil gedragen naar Westerse normen, en als persoon wil erkend worden, niet langer de eigendom wil zijn van een vent, hetzij vader, broer, oom, man of zoon – wat de sluier aangeeft, Steve ! – dan wordt zij door haar eigen gemeenschap hard geslagen, en op mijnheer Dewitte hoeft zij alvast niet te rekenen.

Read more...