Propagandamachine Europa (Politiek Incorrect)

"Diegenen die zich het verleden niet herinneren, zijn veroordeeld om het verleden opnieuw te beleven", aldus de Indiase onafhankelijkheidsstrijder Mahatma Gandhi (1869-1948). Hoewel Gandhi zeker geen Europeaan was - en er zelfs een sterke afkeer voor had, in het bijzonder van de Britse bezetter - zijn deze woorden zeker van toepassing op ons continent.

Iedere Europese burger met enig historisch besef kent dan ook waarschijnlijk de illustere naam van ene Joseph Goebbels, de man die op 18 februari 1943 voor een overvol Berlijns sportpaleis opriep tot een 'totale oorlog' en hiermee Duitsland de vernieling injoeg. Diezelfde Goebbels pleegde in het voorjaar van 1945 zelfmoord in Hitlers bunker, en daarmee was het einde gekomen aan het leven van een van Europa's grootste griezels.

Of toch niet? Zowel Nazi-Duitsland als de Sovjetunie mogen dan wel geïmplodeerd zijn onder het gewicht van hun imperialistische expansiedrang, maar dat wil niet zeggen dat het tijdperk van de tsarenrijken en Führerstaten voorbij zou zijn. Integendeel: tegenwoordig kennen wij zoiets als de Europese Unie. Een grootmacht die geen gebruik maakt van wapengekletter om haar territorium uit te breiden, maar van belastinggeld en beloftes vol gouden bergen aan toekomstige EU-lidstaten. Een ander typisch kenmerk van imperiums als de EU is hun democratisch deficit, door de EU belichaamd door op een sluikse manier steeds meer bevoegdheden te onttrekken aan de soevereine lidstaten (bv. door een Europese grondwet). De bevolking mort stilletjes, maar wordt weggelachen wanneer zij haar stem duidelijk verheft, zoals Frankrijk en Nederland gedaan hebben.

Om zo'n groot imperium te kunnen beheersen dat eigenlijk niet in goede aarde valt bij de bevolking is een zaak dan ook van cruciaal belang: propaganda. Vandaar dat meer dan zestig jaar na datum de geest van Goebbels nog steeds levendig rondspookt. En niet in een halfduistere kelder in Berlijn, maar in de Berlaymontresidentie te Brussel. Goebbels en andere nazi-lieden trachtten het volk aan zich te binden door megalomane projecten zoals de uitbouw van Germania, de nieuwe Duitse hoofdstad die Berlijn en omliggende gemeenten zou omvatten, en waarvan de Halle des Volkes - letterlijk - het hoogtepunt moest worden.

Dit project is door de vernietigende kracht van de Tweede Wereldoorlog nooit tot uitvoering gebracht, maar het idee waait nu door de Europese kantoren. Zo hebben enkele eurocraten nu het waanzinnige plan bedacht een heus "EU-parlement bezoekerscentrum" in Elsene op te richten. Dit "bezoekerscentrum" gaat zelfs nog een stap verder dan de nu bestaande "infopunten Europa" (dat in Vlaanderen ook te vinden is in steden als Antwerpen en Brugge) : terwijl de infopunten louter bedoeld zijn als verstrekkers van informatie over de EU aan de burger, heeft dit bezoekerscentrum zelfs een interactieve rol. Een toeristische attractie als het ware. Een EU-ambtenaar verklaart:

"De nadruk van het bezoekerscentrum ligt er vooral op om de bezoeker dingen te laten ervaren, en niet louter passief informatie vergaren."

Volgens de ambtenaar in kwestie is het zeker niet de bedoeling om van het bezoekerscentrum een propagandamiddel te maken, maar ontkent anderzijds niet dat het werd opgericht in nasleep van de Franse en Nederlandse nee-stemmen tegen de Europese grondwet. Buiten informatie over de EU-instellingen bekomen, kan de bezoeker ook "rollenspellen" spelen door, fictief, in de huid van een parlements- of commissielid te kruipen en nieuwe wetgeving uit te vaardigen. Ook quizzen over politiek en geschiedenis van de Europese Unie zullen aan bod komen. De nadruk zal er voornamelijk liggen op "actief burgerschap". Geen propagandamiddel?

Aan dit staaltje volksverlakkerij waar Goebbels nog een puntje aan zou kunnen zuigen is uiteraard een prijskaartje verbonden. Zo heeft de administratieve cel van het Europees Parlement 32,9 miljoen euro veil voor het hele project, dat tegen het einde van 2008 zou moeten voltooid zijn. En de verwachtingen zijn hooggespannen: volgens insiders zou deze nieuwe toeristische trekpleister jaarlijks 450.000 bezoekers moeten aantrekken. Dat is bijna evenveel als het National Constitution Centre in de VSA (500.000 bezoekers per jaar). Denkt de EU dat zij als artificiële constructie werkelijk zo populair is dit bezoekersaantaal te kunnen overtreffen? Zo verklaarde de EU zich enkele maanden geleden nog "verheugd" over het bezoekersaantal van ca 100.000 personen op de Europese opendeurdag in het weekeinde van 6 mei dat in Brussel werd georganiseerd. Het was toen zelfs een mooi en zonnig weekend. Ter vergelijking: op de evenementen rond Independence Day in Philadelphia die op 4 juli laatstleden werden georganiseerd kwamen zo'n 3 miljoen bezoekers. Zit Europa dan misschien toch met een imagoprobleem?...

En wie zich kan vinden in de vergelijking tussen Europa en Nazi-Duitsland, kan Brussel nog steeds een Sovjetspiegel voorhouden. Zo stelde EU-commissaris voor Communicatie Margot Wallström voor om een heus "zangevenement" te organiseren naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van de EU. Meteen rees een storm van protest uit de nieuwe Oost-Europese lidstaten, want dit deed hen denken aan de stalinistische tijd toen de mensen gedwongen werden te zingen voor de grootsheid van de leider. Wanneer zal de frisse wind van de perestrojka ook over dit continent waaien?