Frankrijk en vrijhandel (Politiek Incorrect)

De ironie van het lot wil dat de Wereldhandelsorganisatie (WTO) geleid wordt door een Fransman, Pascal Lamy. Het is echter juist door Frankrijk - alweer... - dat het internationaal handelsoverleg in het slop is geraakt.

De fameuze Doha-ronde voor meer internationale vrijhandel sleept ondertussen bijna vijf jaar aan. En ook de laatste onderhandelingsrondes in Genève zijn op een weerbastige muur van onwil gestuit. Alles ging om de vermindering van de invoerheffingen op landbouwproducten uit ontwikkelingslanden. Op een bepaald moment eisten de VS van de EU dat zij haar importheffingen met 66% zouden verlagen. De EU stelde niet meer dan 39% voor. Toen ook de Franse politiek zich ermee ging bemoeien en meldde dat de EU geen verdere toegevingen meer mocht doen, was de impasse compleet. Volgens Frankrijk - en later dus ook het standpunt van de EU - was het aan de VS een grotere inspanning te doen.

Momenteel wordt het hele robbertje uitgevochten binnen de G8, de club van 's werelds rijkste landen en Rusland als waarnemer. Ook hier kwam de Franse president Jacques Chirac weer aan het woord, met de mededeling dat het niet aan de EU, maar aan de andere kant van de Atlantische Oceaan is om grotere inspanningen inzake importheffingreductie te maken.

Het nare risico is dan ook dat de hele onderhandelingsronde definitief in het slop dreigt te geraken. Over precies een jaar vervalt immers het onderhandelingsmandaat van de Amerikaanse regering, en zijn verdere onderhandelingen bijgevolg onmogelijk. Veel erger is het echter voor de internationale handel: volgens berekeningen van de WTO zou het globaal inkomen van de 50 minst ontwikkelde landen met maar liefst 26% toenemen, mochten de rijkere landen hun protectionistische systemen zoals importheffingen volledig opheffen. Dat president Jacques - "L' Escroc" - Chirac daar maar eens over nadenkt. Hij is nu immers de minst populaire president van Frankrijk sinds 1978. Als hij nog graag ietwat krediet geniet in de rest van de wereld, zou een beetje empathie - en minder "gauchistisch gaullisme" - hem niet misstaan.