Met alle Chinezen... (Politiek Incorrect)

U herinnert zich ongetwijfeld nog de handelsmissie die dit land eind vorig jaar naar het verre China voerde, onder leiding van de onverschrokken Muppetprins Philippe I De Taaie/Le Tendu. Minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht (VLD) wilde na afloop van de reis toch wel eens weten hoeveel Chinese ondernemingen de afgelopen jaren al plannen hadden, of zelfs reeds geconcretiseerd hebben, om in België te investeren. De resultaten werden enkele dagen door het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO) voorgesteld.

En, eerlijk gezegd, als we moeten afgaan op de magere resultaten van die studie, dan kwam Marco Polo in de 13e eeuw met meer schatten uit het Verre Oosten terug dan wat de vertegenwoordigers van dit Belgenland vorig jaar hebben kunnen lospeuteren van de Chinezen. In 2004 - hetzelfde jaar als het bezoek van prins Philippe en zijn gevolg... - bedroegen de totale investeringen van Chinese ondernemingen in België 1,64 miljoen dollar (= 1,27 miljoen euro). Dat bedrag is inderdaad niet gigantisch, en wanneer we dit cijfer in een bredere context plaatsen, zelfs totaal verwaarloosbaar. Nederland met haar 16 miljoen inwoners haalt niet 1,6x, maar wel zo'n 5,5x meer Chinese investeringen binnen dan België. Aan de top van Chinese investeringen binnen de Europese Unie staan Duitsland en Spanje. In de studie wordt er voorts op gewezen dat er in de jaren 1990 nog zo'n 30 Chinese ondernemingen in België waren, terwijl dit er tegenwoordig nog maar 12 zijn. Bij de nogal povere Belgische prestaties moet wel bijgezegd worden dat amper 1,7% van de totale Chinese directe buitenlandse investeringen naar Europa gaan.

Op het internationale toneel stellen de Chinese investeringen - vooralsnog - maar zeer weinig voor. In 2005 werd er voor zo'n 39,98 miljard euro door China geïnvesteerd. In vergelijking met 2002 zijn de totale Chinese directe buitenlandse investeringen (DBI's) met maar liefst 36% gestegen. Toch bedraagt het aantal totale Chinese DBI's maar 0,55% van het wereldtotaal (2004). Ter vergelijking: De Verenigde Staten van Amerika spenderen 177 miljard euro in het buitenland, waarmee het de grootste buitenlandse ondernemer van de wereld is.

Is het dan zo'n ramp dat België de Chinese investeringsboot/sampan mist? Gezien de Chinese investeringen op mondiaal niveau toch nog maar op een laag pitje blijven hangen vooralsnog niet. Maar we kunnen ook niet blijven talmen: Zoals de verwachten er nu voorliggen, zouden de totale Chinese DBI's tegen 2015 tot 90 miljard euro kunnen oplopen, wat een verdubbeling inhoudt ten opzichte van nu. Anderzijds zijn de Chinese investeringen voor de toekomst van onze kenniseconomie maar van weinig tel. Gezien het Chinese economische "wonder" vooral gericht is op industriële bedrijvigheid, komen de buitenlandse investeringen - ook in België - vooral de grondstoffen- en metaalindustrie ten goede. Bovendien moet er ook nog altijd rekening worden gehouden met een zekere imminente "dreiging" vanwege de Chinezen, gezien vele Chinese ondernemingen op (Chinees) overheidsmanna kunnen rekenen voor hun expansieactiviteiten. Geld dat bijgevolg afkomstig is van... de Chinese Communistische Partij!

Dat er dus meer werk wordt gemaakt van het aanlokken van Chinese investeringen is een goede zaak. Maar veel verontrustender is wel dat bijvoorbeeld vorig jaar de Amerikaanse Kamer van Koophandel wist te melden dat België van de vijfde naar de tiende plaats is getuimeld op de shortlist van investeringlanden binnen de EU! Gezien de VSA én een democratie, én een kenniseconomie zijn, is het dus veel belangrijker goede handelsrelaties met hen te onderhouden danwel met het Verre Oosten. In 2003 investeerden Amerikaanse ondernemingen voor 4,34 miljard euro in België.

Tot slot was het ook vreemd te moeten vaststellen dat de Chinezen wel een heel bijzondere reden hadden om hun desappreciatie voor België als investeringland kenbaar te maken. Terwijl de meeste buitenlandse (en binnenlandse...) investeerders klagen over de hoge fiscale druk, de loonkosten, de administratieve rompslomp en de hoge syndicalisatiegraad van de samenleving; ergeren de Chinezen zich aan... het Belgisch federaal model! Zo vinden ze het merkwaardig dat het niet altijd het hoogste politieke niveau - zijnde het Belgische - over allerlei voorwaarden beslist, maar dat er ook regio's - deelstaten - zijn die hun zegje kunnen doen. Dit druist regelrecht in tegen de Chinese traditie van de hiërarchisch opgebouwde maatschappij. Misschien dat een splitsing van dit land, waarbij dan respectievelijk Vlaanderen en Wallonië het hoogste bestuurlijke niveau zullen vormen, kan helpen om meer Chinese investeerders aan te trekken?