Listes Wallon (Hoegin)

Dit week-end raakte bekend dat enkele wallingantische en rattachistische partijen in Wallonië de handen in mekaar slaan en bij de eerstvolgende verkiezingen zullen opkomen onder één naam: Listes Wallon. Of Wallonië onafhankelijk moet worden dan wel aansluiting moet zoeken bij Frankrijk willen zij aan de kiezer overlaten, na het opdoeken van «l'Etat belgo-flamand».

Concreet gaat het om het Rassemblement Wallon, de Mouvement Citoyens Wallons, de Parti France en Socialisme Démocratique. Waar ik het met hen eens ben dat er best zo snel mogelijk een einde komt aan de Belgische staat, frons ik toch even de wenkbrauwen bij het lezen van hun definitie van la Wallonie: «la région actuelle ainsi que les Fourons». Drie dingen vallen mij daarbij dus op:

1. Over de Franstalige Gemeenschap wordt niet gerept, wat betekent dat Brussel dus buiten de regeling zou vallen.
2. Ook over de zes faciliteitengemeenten in Vlaams-Brabant wordt niet gesproken, net zoals de rest van Halle-Vilvoorde.
3. Voeren daarentegen wordt zonder verpinken weer bij Wallonië gevoegd (over Komen-Moeskroen geen woord).

Of het Wallonië zoals zij dat zien deel moet uitmaken van Frankrijk of onafhankelijk moet worden, willen zij overlaten aan de kiezers door middel van een referendum. Dat maakt ongetwijfeld de samenwerking tussen de vier partijtje gemakkelijker, omdat hiermee een twistpunt opgeborgen wordt tot na het opdoeken van België. Het is uiteraard het recht van de Waalse bevolking zelf haar lot te bepalen, maar toch past het dat de Vlaamse politici de geo-politieke realiteit die zou volgen uit de twee mogelijk uitslagen van zo'n referendum even zouden opsnuiven. Ook onze naaste buren zouden er goed aan doen de kaarten hierboven en hieronder eens goed te bestuderen.

In het geval Wallonië voor de onafhankelijkheid kiest (hierboven), verandert er eigenlijk niet zo heel veel. Kiest Wallonië echter voor een aansluiting voor Frankrijk (hiernaast), dan heeft dat niet alleen gevolgen voor Vlaanderen, maar ook voor Nederland en Luxemburg. Waar Luxemburg vandaag in een drielandenpunt ligt, zit het plots tussen alleen maar Frankrijk en Duitsland geprangd. Nederland krijgt er dan weer een buurland bij: Frankrijk, zeker als ook Voeren meegezogen zou worden naar Frankrijk.

Wat er met Brussel moet gebeuren laten de Listes Wallon dus in principe aan de Brusselaars zelf over, maar daar moet bij gezegd worden dat het Rassemblement Wallonie-France ook een Brussels broertje heeft in de vorm van het Rassemblement Bruxelles-France. Dat Rassemblement Bruxelles-France is van mening dat ook Brussel deel moet uitmaken van Frankrijk, net als de zes faciliteitengemeenten, omdat de meerderheid daar Franstalig is, al wordt er in hun manifest wel gesteld dat de respectievelijke bevolkingen geconsulteerd zullen worden in een referendum «onder internationaal toezicht». Ook de bewoners van de Oostkantons zouden zich op gelijkaardige wijze kunnen uitspreken over hun statuut.

Ongetwijfeld zal toch ook de Europese Unie een woordje willen meespreken over het lot van Brussel, maar gebruiken de Brusselaars hun verstand (of denken ze vooral met hun portemonnee), dan kan de keuze eigenlijk niet zo moeilijk zijn. Vraag is natuurlijk of zij dat wel kunnen. Ik kan me echter voorstellen dat de EU niet bepaald zit te wachten op een annexatie bij Frankrijk, want dan hadden ze net zo goed het Europese Parlement in Straatsburg kunnen laten blijven. Bovendien zou, indien tegen dan de poging van oneseat.eu zou lukken om het Europese Parlement voor goed in Brussel en Brussel alleen te laten zetelen, Frankrijk twee keer langs de kassa passeren: eerst voor de compensatie voor het verlies van Straatsburg, om dan Brussel in de schoot geworpen krijgen. In Groot-Brittannië of Duitsland, om over de Verenigde Staten nog maar te zwijgen, zitten ze daar waarschijnlijk niet echt op te wachten.