In Flanders Fields

WorkForAll
Leve de werkloosheid(2)

Het lijkt zo stilaan door te dringen op politiek niveau. Ook al is het officiële werkloosheidscijfer een derde van het werkelijke cijfer, 1,2 miljoen mensen leven van de RVA, gevangen in de virtuele gevangenis van het vervangingsinkomen. Dat kost niet alleen veel geld aan de samenleving en is dus een molensteen rond de begroting, het kost de samenleving ook veel in welvaart en welzijn.

Er iets aan doen, is dan ook politiek bon ton. Sommigen zoeken hun heil in dwangmatige maatregelen die alle werklozen verplichten jaren allerlei opleidingen te volgen en honderden sollicitatie brieven te schrijven. Jaren aan een stuk als we De Crem mogen geloven. Anderen dan weer willen de werkloosheid beperken in de tijd. Als Somers zegt drie jaar dan zegt diezelfde De Crem dat dit de botte bijl hanteren is. Moest ik toch even bij slikken. Werk zoeken en RVA opleidingen volgen is toch geen vervanging voor betaald werk tot de dood erop volgt ? Toegeven, onze nationale situatie wordt scheef getrokken door het gedoogbeleid in het Zuiden des land’s. Eén enkele werkloze heeft er in 2004 omwille van werkonwillig gedrag zijn uitkering verloren. Ook even slikken. Nepotisme met een socialistische strik kent geen blijkbaar geen grenzen. Onlangs hoorde ik het verhaal dat jonge meisjes in het Zuiden des land’s hun werkloosheidsuitkering als bruidschat aanwenden. Zes maand gaan werken en daarna is het bijkomend inkomen verzekerd.

Wat dan evenwel de verbeelding tart is dat uitgerekend een liberale partijvoorzitter gaat pleiten voor een verhoging van de werkloosheidsuitkeringen, in ruil voor de beperking in de tijd tot drie jaar. M.a.w. dit gaat nog meer werklozen opleveren. De werkelijke reden van de inactiviteitsval is dat het dikwijls niet meer loont om te gaan werken als men van een vervangingsinkomen leeft. Met alle respekt, de gemiddelde werkloosheidsuitkering is niet bijster hoog, maar daar schuilt het probleem niet. Gaan werken kost geld en daarvoor zijn de nettolonen te laag om motiverend te werken. De Effectieve Marginale Loonbelasting straft elke bijkomend inspanning af en dikwijls is de opbrengst negatief. In plaats van de werkloosheidsvergoeding te verhogen, gebruik datzelfde geld om de loonbelasting drastisch te verlagen en de knelberoepen zullen veel sneller ingevuld worden.

Als men trouwens de werkloosheid grondig wil reduceren, waarom schaft men dan de loonbelasting niet af voor alle werklozen (en na verloop van tijd voor iedereen)? Dergelijke maatregel is zelfs “gratis”. De facto zal een werkloze zijn koopkracht kunnen behouden en zal de kost voor de werkgever en de overheid gevoelig dalen. Natuurlijk, na verloop van tijd zou men dit best voor iedereen laten gelden. En natuurlijk, men moet ook de echte oorzaak aanpakken. Bevries of reduceer de consumptie gerichte uitgaven van de overheid (daar komt natuurlijk wat meer bij kijken) en binnen 10 jaar spreken we terug van het begrip friktie werkloosheid.

Natuurlijk, er komen meer factoren rond de hoek kijken. Er zijn namelijk groepen die er belang bij hebben dat er werklozen zijn. De vakbonden bv. worden betaald om het gros van de werkloosheidsuitkeringen te betalen. In het totaal geeft hen dat in 2004 voor 138 miljoen aan extra inkomsten of zo’n 32 euro/maand/werkloze indien we rekening houden met het feit dat de werkloze dan ook verplicht wordt zich lid te maken. Meer dan 85% van alle werkloosheidsuitkeringen passeert aldus door hun handen. Is dit ten gronde geen tegenstrijdig belang?

Een authentieke democratie geeft zijn burgers niet alleen het recht een eigen mening te hebben. Een authentieke democratie steekt ook zijn kop niet in het zand voor de werkelijke oorzaken en schept de voorwaarden waarbij elke burger zelf voor zijn welvaart en welzijn kan en mag zorgen. Werk zal er steeds genoeg zijn. Het is alleen te duur geworden door een misbegrepen aanslag op de opbrengst ervan. Nu goed, het debat is weer open.

Eric Verhulst,
Voorzitter www.WorkForAll.org