België op het WK (Hoegin)

Dit jaar is het de laatste keer dat Servië en Montenegro meedoen aan het WK voetbal als één ploeg. In de berichtgeving daarover dribbelen de Noord-Belgische media daarbij rustig voorbij de vraag of België ooit nog zal meedoen aan een WK, zoals bijvoorbeeld dat in Zuid-Afrika over vier jaar.

Volgend jaar zijn er federale verkiezingen gevolgd door wat men noemt «de moeder van alle communautaire onderhandelingen». Het is alvast een eerste gelegenheid waarbij de federale schuit fataal op de separatistische klippen kan lopen. In 2009 volgen dan regionale verkiezingen, en indien de federale regering die volgend jaar aan de macht wordt gebracht onstabiel is (bijvoorbeeld een tripartite), dan is de kans groot dat daaraan ook federale verkiezingen worden gekoppeld. Is dat niet het geval, dan komen de volgende federale verkiezingen uiterlijk in 2011.

Of België mee zal doen aan het WK in Zuid-Afrika lijkt me een eerder sportieve vraag, omdat ik nu al met het vervelende voorgevoel zit dat de Vlaamse politici zich in 2007 voor de verandering nog maar eens zullen laten rollen. In het bijzonder heb ik een slecht oog op de manœuvres van Yves Leterme en zijn CD&V in de richting van de PS. Ik hoop maar dat het mijn slecht oog en mijn slecht karakter is dat me bedriegt, maar als de Vlamingen een prijs zullen moeten betalen voor de onverwijlde splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, dan zal Bart de Wever ons toch eens moeten komen uitleggen waarom wij op zijn independistische partij moesten stemmen. De CD&V zal dan namelijk bewezen hebben dat ze nog altijd de CVP is, en de N-VA dat ze inderdaad de opvolger van de borden linzensoep slurpende Volksunie is.

Maar goed, terug naar het begin van dit stukje, want waarom duikt deze vraag niet op in de Noord-Belgische kwaliteitsmedia? Een voorzet voor een artikel hierover is de match van Servië en Montenegro tegen Nederland op 11 juni, maar niemand meldt zich. Het is alsof elke nuchtere beschouwing rond het einde van België totaal offside is. Het viel al op dat de stemming in de Kamer over de inoverwegingneming van de opdeling van België veel meer weerklank kreeg in de Franstalige en de Nederlandse media dan in de Vlaamse. Toeval zal dat wel niet geweest zijn.

Gevolg is dan ook dat de Nederlandse media van tijd totaal op het verkeerde been worden gezet. Wie kan hen eigenlijk kwalijk nemen dat zij gewoon de Vlaamse kranten lezen in de hoop dat die hen correct informeren over wat er aan de hand is in België? Zo las ik in Trouw bij de berichtgeving over die fameuze inoverwegingneming van hierboven het volgende: «Bij een enquête rond het 175-jarig bestaan van België in 2005 bleek een ruime meerderheid van de Belgen tegen opdeling van het land.» Tja. En bij de volgende beschouwing door Mladen Stojović van het dagblad Vesti in de Provinciale Zeeuwse Courant kan een Vlaming alleen maar glimlachen: «Het is alsof iemand Holland en België samen husselt, ze laat voetballen als een gezworen eenheid en daarna alles weer in stukken breekt.» Re-tja. Vlaanderen heeft internationaal duidelijk nog een lange weg af te leggen, want zelfs onze naaste buren, met wie we dan nog wel de taal delen, maken er soms wat van.

(Oorspronkelijk verschenen bij Diogenes)