Tegen de stroom in

Na het overlijden van de linkse econoom Galbraith (die nog in het heilmodel van de communistische staat heeft geloofd) is ook de Franse filosoof Jean-François Revel dit weekend overleden.

Revel is voor een Franse filosoof een merkwaardig iemand, aangezien hij kan getypeerd worden als een liberaal of als een conservatief. Bovendien had hij een hekel aan linkse intellectuelen. In zijn boek Without Marx or Jesus van 1972 beschrijft hij de studentenopstand in de USA waarmee hij zelf sympathiseert. Volgens hem was deze studentenopstand in tegenstelling tot de Europese in 1968 niet socialistisch gekleurd, maar vloeide deze studentenopstand meer voort uit de Amerikaanse geest: de studenten kwamen op voor een samenleving van vrije burgers, in plaats van bepaald te worden van bovenuit door een elite.

Bovendien houdt hij de aap in zijn boek met de toenmalige Franse intellectuelen (maar dit gaat nu nog op) die zich het monopolie van de progressiviteit willen toeëigenen, en de USA verdoemen tot een reactionair land. Hij toont overtuigend het ongelijk van deze intellectuelen aan.

In 2002 publiceerde Revel zijn laatste boek: L'obsession anti-américaine. In dat boek gaat hij op zoek naar de oorzaken in Europa en de rest van de wereld voor de haat tegen de USA. In zijn analyse legt hij pijnlijk de vinger op de wonde. Zo stelt hij dat de USA inderdaad niet perfect is maar dat de aandacht voor deze onperfectheden wordt overdreven en uitvergroot. Dit terwijl Europa beter eens in eigen boezem zou moeten kijken want in plaats van met de presidentsverkiezingen van 2000 te lachen, zou de Europese bevolking beter opkomen tegen de megastaat Europa.

Daarnaast bekritiseert Revel de antiglobalisten voor, onder het mom van gelijkheid en bestrijding van armoede, eigenlijk te vechten tegen het liberale kapitalisme en democratie, wiens grootste vertegenwoordiger de USA is.

In plaats van altijd tegen de USA in te gaan, zou de EU beter samen met de USA werken voor een betere toekomst.

Andere boeken van Revel zijn onder meer de volgende:
# L'Absolutisme inefficace, ou Contre le présidentialisme à la française (1992)
# Le Regain démocratique (1992)
# Histoire de la philosophie occidentale, de Thalès à Kant (1994)
# Le Moine et le Philosophe (en collaboration avec son fils Matthieu Ricard) (1997)
# Le Voleur dans la maison vide, Mémoires (1997)
# Fin du siècle des ombres (1999)
# La grande parade. Essai sur la survie de l'utopie socialiste (2000)

Conclusie is dan ook dat Revel een groot politiek filosoof was. En moeten we er meer achterzoeken dat De STANDAARD niet de moeite doet om de filosofie van Revel uit te leggen maar alleen een nietszeggend artikeltje publiceert? Hopelijk van niet.

Zijn persoonlijke site
http://chezrevel.net/