Een suikerzoet Marshallplan (Politiek Incorrect)

Conform de Europese wetgeving dient 5,75% van de samenstelling van de brandstoffen tegen 2010 van biologische oorsprong te zijn. België wil daarom in de periode 2008-2012 zo'n 192.000 ton bio-ethanol - een product dat vervaardigd wordt uit graan en suikerbieten - produceren. De gevolgen van de komende beslissingen van de vaderlandse politiek voor het mondiale niveau zijn reeds uitgelicht op deze webstek (zie http://politiekincorrect.web-log.nl/archief/week/07/03/2005; "Leterme wil met biobrandstof rijden"; 13 maart 2005) Nu blijkt de hele kwestie rond de biobrandstof ook nog een kiem te vormen voor een volgens communautair twistappel. En misschien groeit die kiem wel uit tot een heuse suikerbiet...

Omdat het concept van de biobrandstoffen kadert in het licht van een properder milieu, is het echter wel de bedoeling de bio-ethanol aan een zo laag mogelijke prijs wordt geleverd aan de pomp. In eerste instantie werd daarom beslist de accijnzen op biobrandstoffen te verlagen. Maar ten tweede dient die 192.000 ton bio-ethanol via het principe van de openbare aanbesteding geproduceerd te worden.

Er blijken dus nu twee grote concerns te zijn in België die die 192.000 ton bio-ethanol - of een deel ervan - willen produceren. Eén ervan is het Brusselse Alco Bio Fuel, dat een investering van 50 miljoen euro in Gent gepland heeft. Een andere gegadigde is het Duitse Südzucker. Dit gigaconcern stelt echter een investering van maar liefst 200 miljoen euro in het vooruitzicht, voorzien voor een nieuwe bio-ethanolfabriek in het Luikse Wanze. Maar voor wat hoort wat: Sudzücker eist van de federale regering dat het minstens 2/3 van het order voor haar rekening kan nemen.

Dat deze vorm van Duitse chantage volledig in strijd is met alle regels van de openbare aanbesteding, staat buiten kijf. Bovendien moet in het geval van de bio-ethanolproductie volgens de wet nog rekening worden gehouden met criteria als een hoge energie-efficiëntie, een lage milieubelasting en een gunstige prijs voor de consument. Naar verluidt zou dat laatste voor Sudzücker wel eens een probleem kunnen vormen. Federaal minister van Leefmilieu Bruno Tobback (sp.a) heeft laten verstaan dat hij de vrije markt voluit wil laten spelen (eindelijk eens een verstandige socialist!), en dat het bedrijf met het beste prijsbestek in de prijzen mag delen.

Dat hierdoor de investering van Südzucker in Wanze - die overigens ook nog eens 80 jobs kan opleveren - op de helling komt te staan, veroorzaakt grote deining in de Waalse politieke wereld. In de Kamercommissie Financiën poogden de PS en het cdH tevergeefs de criteria in de wetgeving te veranderen. En nu heeft ook Waals minister van Economie Jean-Claude Marcourt (PS) een boze brief gestuurd aan de federale regering, en naar Tobback in het bijzonder. Volgens de Franstalige socialisten en christen-democraten vallen de selectiecriteria gunstig uit voor Vlaanderen (?). Gelukkig is ook niet de hele Waalse politiek opgezet met deze nieuwe vorm van Waals nepotisme: MR-voorzitter en minister van Financiën Didier Reynders heeft al laten verstaan dat er geen enkele investeringsgaranties worden gegeven vooraleer de ingediende offertes geëvalueerd zijn.

Op die manier is het voor de Waalse regering natuurlijk wel gemakkelijk nieuwe jobs te creëeren in Wallonië: Als de ambtenarij al volgeboekt zit, wijzig dan gewoon de wetgeving in je eigen voordeel. Het Waals Marshallplan mag er dan nu wel ietwat "suikerzoet" uitzien; het kan de feitelijke bittere inhoud moeilijk verdoezelen.