Verzekeringsbanken: oplichting met voorbedachte rade?
Vandaag in De Tijd een artikel over vreemde praktijken met tak-23 "beleggingsverzekeringen". Blijkt niet alleen een handig instrument te zijn om vermogen vrij licht belast in onder te brengen, maar een goede bron van inkomen voor de verzekeringsbanken die er miljarden winst mee maken. (www.polis23.net)
Wat is nu het probleem? Veelal gaat het over eenvoudige mensen, al dan niet zelfstandigen, die door hun vertrouwensrelatie bij de bank aangezet worden hun beleggingen of spaarcenten om te zetten in een tak-23 beleggingsverzekering. Een soort levensverzekering waarbij de gegadigde in een keer het geld stort en de bankverzekeraar het gaat aanwenden om te beleggen in een fonds (obligaties of aandelen). Dat "aanzetten" betekent dikwijls dat de mensen niet weten wat ze tekenen. Een jaar later zijn ze soms de helft kwijt want die fameuse fondsen doen het ronduit slecht, bv. 40% verlies terwijl de markt aan het boomen is. De banken zelf maken recordwinsten. Waar is dat geld dan gebleven?
Er zouden een paar honderdduizend gedupeerden zijn en dikwijls zijn het pas de nakomelingen die het probleem op het spoor komen. De meeste mensen evenwel zijn simpele zielen die er op in gaan als aanvulling van hun karige (zelfstandigen) pensioen en leven nu aan de rand van de armoede omdat de helft verdwenen is. Freya-ke vraagt dan wel de banken een gedragscode op te stellen, maar geen aktie om de gedupeerden te helpen hn geld zelf terug te krijgen.
Als je dan denkt aan dingen zoals EBA, fiskale regularisatie, verkoop van oninbare belastingen, enz.. Allemaal operaties die vooral de banken ten goede komen en slechts ten dele de schatkist (er is veel meer geld terug gekeerd dan wit gemaakt), dan vraag je je soms toch af wat hioer echt achter zit.
posted by Anoniem @ 19:48
5 comments
5 Comments:
Die tak 23 producten zijn feitelijk beleggingen (risicoprofiel aan te passen al naargelang de voorkeur), verpakt in levensverzekeringen
de producten zijn interessant, want totaal niet belast, de recente invoering van een taks van 1% op de 'premies' even niet meegerekend
het rendement van het fonds fluctueert in functie van de obligaties en/of aandelen waarin het belegt
de bank strijkt instapkosten op (meestal rond 3%) terwijl de belegger het risico draagt, wie die producten aanhield in de jaren 99, 00 en 01, zal er zijn broek aan gescheurd hebben, indien je tenminste niet verkocht, in dat geval zouden de resultaten alweer in zwarte inkt geschreven kunnen worden (gespreide stortingen zouden ook de pijn kunnen verzachten)
wie zich liet verleiden door de stijgende beurskoersen, zal nu wel vloeken, maar bewijs maar eens dat de banken je hebben "opgelicht"
Iedereen die aandelenfondsen of beleggingsproducten aankoopt, wordt verondersteld op de hoogte te zijn van de risico's. Tak-23 producten zijn op dat vlak niet gevaarlijker noch veiliger dan andere fondsen, beveks, sicavs enz.
De "slachtoffercultuur", het stokpaardje van links, is er sterk in om de consument als een dwaze, willoze zombie te beschouwen die door de staat moet beschermd worden tegen de verderfelijke bedrijfswereld die hen op allerlei manieren wil bedriegen. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat dit artikel ook in dat bedje ziek is. "Honderdduizenden gedupeerden", "simpele zielen" ... ze hebben hun handtekening gezet onder een contract met een bank of een verzekeringsinstelling, ja. Je zou natuurlijk een wet kunnen laten goedkeuren die de hele bevolking meteen handelingsonbekwaam verklaart, omdat ze zaken tekent die ze niet begrijpen. Je kan daar heel ver in gaan. Maar tot nader order is onze maatschappij maar leefbaar als we de burger als een wezen beschouwen dat in staat is tot autonoom handelen en tot het tekenen van contracten. En elke bank of verzekeringsinstelling heeft in contracten die te maken hebben met beleggingsproducten die aandelen bevatten, clausules opgenomen die wijzen op het risico. Bij aandelen bestaat steeds het risico dat ze ooit niks meer waard zijn.
Het is het risico dat je neemt: een TAK23 is een verzekeringsproduct gecombineerd met een beleggingssysteem. Voor TAK 21 levensverzekeringen daarentegen is er een maximum rendement wettelijk vastgelegd dacht ik. Deze laatste zijn echte verzekeringen.
TAK 23 ging zeer goed in de jaren 90 toen beursen floreerden maar nu ze wegvallen, is een gewone TAK 21, dus zonder belegging, wel een interessanter product.
De nieuwe taks is niet 1% maar 1,1%, als het over grote premies gaat kan dat een slok op een borrel verschil maken.
TAK 23 mag wettelijk geen rendementsgarantie vooropstellen, terwijl een TAK 21 dat wel mag. Op dit moment maximum 3,25% (voor 2000 was dat 4,75% en bij mijn werkgever bestaan er al producten die maar 2,5% meer garanderen).
Het is inderdaad zo dat iedereen verantwoordelijk blijft voor zijn eigen daden, ook qua beleggingen. De prospectus is daar voor iedereen, en je moet echt geen master economie zijn om er aan uit te kunnen.
Er zijn wel gevallen bekend (toevallig vaak bij dezelfde financiële instelling) waar medewerkers bewust een aantal risicovolle producten aangesmeerd hebben aan hun klanten (bvb de reverse-convertible). Die gedupeerden moeten niet de financiële instelling aanvallen, maar de persoon die hun in het verleden "geadviseerd" heeft...
Stof tot nadenken ... niet alleen de tak23.
Een reactie posten
<< Home