Onderontwikkelde roversbenden

Enige dagen geleden lekte uit dat de Europese leiders een ambtenarencommissie hebben in het leven geroepen om “een non-emotief lexicon te ontwikkelen dat toelaat het terrorisme te bespreken”.

Uitlekken? Komaan! Het werd luidruchtig in de openbaarheid gegooid door mensen die tegen hun overtuiging in, een waanzinnige opdracht moeten uitvoeren en om den brode niet kunnen weigeren. Iets, zoals de beulen van Auschwitz die echt die joden niet wilden vergassen, maar hun Führer had het bevolen…

De omschrijving ‘non-emotief lexicon’ alleen al, is om te kotsen. Eigenlijk bedoelen ze gewoon: censureer elk woord uit onze taal waardoor een islamofascist zich zou kunnen gepikeerd voelen.

Het staat er zelfs letterlijk: “De woordenlijst moet ten opzichte van alle godsdiensten neutraal zijn”. Djeezes, zeg! Of mag ik dat ook niet meer zeggen?

Het woord ‘islamterrorist’ zal je dus niet meer in Van Dale vinden. Er zal zelfs niet meer naar verwezen worden omdat het woord niet meer mag bestaan volgens de uitgerangeerde nationale politici die zich nu in de Europese speeltuin verrijken met een hinderlijke soort bezigheidstherapie voor randdebielen.

In de gewone spreektaal zal een ‘islamterrorist’ moeten omschreven worden als ‘een terrorist die de islam misbruikt’. In de praktijk zullen de slachtoffers nauwelijks het onderscheid merken.

Het is het zoveelste boerenbedrog van Europa. Een Unie die geen unie is, maar een wingewest voor politici die nog niet dood genoeg zijn voor mémoires, maar nog te levendig in de weg lopen van de nationale partijen.

Tindemans was de grootste leugenaar en volksmisleider die Vlaanderen ooit gekend heeft. Martens, Dehaene, Van Miert, Verhofstadt en vele anderen volgden zijn verwerpelijk voetspoor.

Maar Europa hinkt ook in dit geval voor de zoveelste keer achteraan. Wij hebben in Vlaanderen het beste onderwijs, de beste gezondheidszorg, het beste afvalbeleid, het beste bodembeheer van heel Europa. De Vlaamse decreten, voorbereid en opgesteld door gewetensvolle en deskundige ambtenaren, zijn in veel gevallen de inspiratiebron geweest van Europese flutrichtlijnen die alleen wat dactylo’s en vertalers aan het werk moeten houden, maar geen enkele meerwaarde leveren voor onze regio.

Zo ook nu. Volgens het Europese non-emotieve lexicon mogen we niet meer spreken over een jihad of heilige oorlog, maar over ‘een actie die ontstaan is door het gelovige boek van de koran verkeerd te interpreteren’. En wat doen wij in Vlaanderen? Wij hebben al jaren de woorden ‘Marokkaans crapuul’, ‘bruine straatrovers’, ‘Noord-Afrikaanse klootzakken’ uit ons woordenboek geschrapt en vervangen door het neutrale ‘jongeren’. Iedereen weet wat met dat woord bedoeld wordt, maar niemand mag het nog zeggen.

De verachtelijke demagogen die dat woord hebben ingevoerd, beseffen niet dat zij tegelijk een belediging uitspreken tegenover al de ‘jongeren’ die zich elke zondag inzetten in de jeugdbeweging, die auto’s wassen, mosselen kuisen of een wafelenbak organiseren ten voordele van de lokale kleuterschool, die boodschappen doen voor bejaarden, die hun vrije tijd doorbrengen in een toneelvereniging of een zangkoor of een gezonde voetbalclub. Jongeren, die studeren en daarna een baan zoeken om mee te bouwen aan de groei en de ontwikkeling van de maatschappij opdat die hen ook een goed leven zou bieden.

Jongeren, die niet op hun 18 in een décapotable BMW ongestraft door rode verkeerslichten rijden, verbaasde agenten voor de voeten spuwen en met een gsm, die boven elk normaal budget ligt, hun vuile zaakjes regelen.

Ik ga er volledig mee akkoord, dat in een harmonieuze samenleving best geen beledigingen over en weer worden gestuurd. Maar ten eerste is onze samenleving absoluut niet harmonieus meer, ten tweede voorkom je dat niet door woorden uit een lijst te schrappen. Daarvoor is een mentaliteit nodig die gebaseerd is op wederzijds respect en niet op angst voor een zich opdringende minderheid waar niemand om gevraagd heeft.

Misschien, heel misschien, hebben de Europese leiders toch gelijk. Ik zie hun gelijk niet, maar ik laat een deur open. Ik zie ook de intellectuele waarde niet van een Bert Anciaus of een Jos Geysels. Ik wacht nog altijd op het eerste argument van onelinerkoning Louis Tobback en van de vleesgeworden verzuring Etienne Vermeersch. Maar misschien, heel misschien, weten ze toch wel waarom.

Als ze nu eens begonnen met dàt aan de mensen te vertellen, in plaats van ze kwalijk te nemen dat ze het schandalig vinden dat een winkelier tot duizenden euro boete kan krijgen als hij voorbijgangers waarschuwt tegen criminelen waarvan de misdaden bewezen want gefotografeerd zijn. Of nog erger: in plaats van ze te verwijten dat ze niet begrijpen dat winkeldiefstallen geseponeerd worden, maar dat een juwelier die zijn broodwinning beschermt tegen niets ontziende, gewetenloze gangsters naar de gevangenis moet.
Is dit demagogische taal? Mij best. Zet er dan échte argumenten bij en ik begrijp misschien waarom we alle verworvenheden van onze westerse cultuur niet wensen over te laten aan onze kinderen en kleinkinderen, maar alles te grabbel gooien aan onderontwikkelde roversbenden.