Mohammed Achrak herinneren zij zich wel (Hoegin)

Na lang nadenken herinnert Fouad Ahidar (SPIRIT) zich Mohammed Achrak als slachtoffer van zinloos geweld. Hoewel de moord op Joe amper vergelijkbaar is met die op Mohammed Achrak.

Een eerste punt van verschil is dat Mohammed Achrak vermoord werd door één van zijn buren, met andere woorden: dader en slachtoffer kenden mekaar. Bovendien had die man een psychiatrisch verleden. Ten derde volgden op de moord van Achrak een aantal relletjes in Borgerhout – ik moet het eerste bericht over relletjes in Brussel naar aanleiding van de moord op Joe nog lezen. En in tegenstelling tot de moord op Joe engageerde het CGKR zich in Borgerhout wél en eiste dat haarfijn nagegaan zou worden of er geen racisme in het spel zou kunnen zijn. Uit de hoek van die instelling is het vandaag oorverdovend stil.

Het lijkt er meer en meer op dat de manifestatie van morgen in de richting van een betoging tegen het Vlaams Belang wordt gestuurd. Het aanhalen van de moord op Mohammed Achrak is in ieder geval een vorm van boerenbedrag dat die indruk versterkt. De leiding van het Vlaams Belang heeft er daarom ook goed aan gedaan te beslissen weg te blijven van de manifestatie. De partij is daar duidelijk ongewenst, en haar aanwezigheid zou inderdaad geweld kunnen uitlokken. Maar laten we ook niet al te naief zijn, want door de afwezigheid zal het later voor de partijleiding ook veel gemakkelijker zijn die manifestatie aan te klagen als gericht tegen het Vlaams Belang.

Ondertussen herinnert men zich dan toch Patrick Mombaerts bij De Standaard. Leest men deze blog in Groot-Bijgaarden? Allicht niet, maar misschien werd de druk te groot omdat hij net iets te vaak vermeld werd in de lezersbrieven van de laatste dagen. Vermoedelijk net zoals Glenn Wijnants, nog een slachtoffer van zinloos geweld, vermoord door een Wit-Rus. Misschien ook daarom dat men nu Mohammed Achrak tevoorschijn haalt, als tegengewicht.