Klare taal (De andere kijk)
Gisteren op een blog, vandaag in de Tijd. Stefaan Huysentruyt aan het woord.
Jonge allochtonen
De stille mars ter nagedachtenis van Joe Van Holsbeeck is in alle sereniteit verlopen. Het werd een indrukwekkend eerbetoon aan de vermoorde jongeman en een massale steunbetuiging aan zijn ouders. Uit schrik beschuldigd te worden van politieke recuperatie, hielden de politieke partijen zich op de achtergrond. Het Vlaams Belang bleef zelfs helemaal weg. De ouders hadden de politici ook uitdrukkelijk gevraagd niet voorop te lopen. Politieke eisen hadden de betogers nauwelijks. Het was een mars tegen zinloos geweld, voor meer veiligheid en voor een constructieve dialoog met jeugdige delinquenten. Eisen die zo vaag geformuleerd zijn dat je er alle kanten mee uitkan. Die vaagheid heeft ervoor gezorgd dat de mars uit politiek vaarwater kon worden gehouden. Maar dat mag voor de politieke partijen geen alibi zijn om de beleidsvragen uit de weg te blijven gaan.
Joe Van Holsbeeck werd op klaarlichte dag in de lokettenzaal van het Brusselse Centraal Station neergestoken door twee jonge allochtonen. Dat is de harde, rauwe realiteit. Een realiteit die de zogenaamde democratische politieke partijen in naam van het politiek correcte denken iets te graag verdoezelen. Want ze is natuurlijk koren op de molen van die ene politiek incorrect denkende partij. Toch zal het Vlaams Belang aan aanhang blijven winnen zolang die realiteit ontkend wordt of geminimaliseerd. Om messenvechters af te schrikken, is meer nodig dan een verscherpte controle in de Brusselse treinstations.
Dat Joe Van Holsbeeck neergestoken werd door twee jonge allochtonen, betekent niet dat alle jonge allochtonen criminelen zijn, zoals het Vlaams Belang graag veralgemeent. Het wijst wel op het falen van zowel het integratiebeleid als het criminaliteitsbeleid. Gelukkig is ook voor de traditionele partijen de relatie tussen allochtonen en criminaliteit stilaan geen taboe meer. Dat die relatie een verhaal is van kansarmoede, is vandaag gemeengoed geworden. Dat die relatie ook voor een deel door culturele factoren wordt bepaald, is minder aanvaard. Maar zowel kansarmoede als culturele factoren wijzen op een gebrekkige integratie.
Het falen van het jeugdcriminaliteitsbeleid heeft dan weer te maken met het ontbreken van een specifiek jeugdsanctierecht. Voor de aanpak van jeugdige criminelen is er enkel de wet op de jeugdbescherming. Alle partijen zijn het erover eens dat die niet langer volstaat. Maar over wat in de plaats moet komen, wordt al jaren gebakkeleid, vooral omdat de bevoegdheid te paard zit tussen de gemeenschappen en het federale ministerie van Justitie. Dat maakt dat het wetsontwerp terzake nog steeds in behandeling is in het parlement. Mogelijk en hopelijk zal de moord op Joe Van Holsbeeck de parlementsleden tot spoed aanzetten. Zodat als straks de daders van de moord gevat worden, ze op basis van een heus jeugdsanctierecht berecht kunnen worden.
posted by Peter Fleming @ 21:22
1 comments
1 Comments:
Een en ander kan je verklaren door het feit dat de politici hun retoriek formuleren in functie van het kiezersgedrag (dus het politieke spelletje) en niet in functie van de behoeften van de burger (het goed beleid). Enerzijds heb je de rechtse populisten die alles aan de kaak stellen maar het vertikken een vinger uit te steken, en daar krijg je dan de linkse reactie op waarbij die politici alles maar goedpraten en de schuld leggen bij die "zogezegde antidemocraten". Maar uiteindelijk gebeurt er niets. Noch die rechtse burgerman krijgt waar hij voor gestemd heeft, en die allochtoon of jeugdige crimineel raakt nog verder op het slechte pad omdat hij gesterkt wordt in zijn daden en zijn wereldbeeld, maar evenzeer de behoeftige (werk)man of burger wordt in zijn situatie bestendigd en blijft in de overtuiging dat het de schuld van de anderen is.
De vraag is dus wanneer die denkpiste eindelijk eens doorprikt zal raken en men vanaf de bodem af alles eens zal herbekijken en dus de fundamenten zal herleggen. Maar dat kan maar als een aantal toppers hun stellingen verlaten of als zij geconfronteerd worden met het irrelevante van hun strategie. Eigenlijk zou je kunnen stellen dat al die "kerels" die hetzij links zijn maar meer macht willen uitoefenen dan hun kiezerspotentieel hen toekent, of anderzijds die rechtsen die het vertikken hun plicht te doen en de verantwoordelijkheid op te nemen, eigenlijk fundamenteel ondemocratisch zijn, want ze vertikken het zich neer te leggen bij de democratische regels, te weten : in het parlement en ten overstaan van de burger hun stellingen uiteenzetten en de burger proberen overtuigen, en na de kiezing (stemming) tot een gemeenschappelijk compromis komen en dat uitvoeren.
Als je in een regering stapt om daarna de regeringspartner te gijzelen of als je de eigen kiezers bedriegt en in positie blijft als je het programma niet kunt uitvoeren of als je kiezers werft met populistische motieven maar daarna even gemakkelijk weigert de gewonnen verantwoordelijkheden aan te pakken en het programma uit te voeren, dan is men ondemocratisch bezig.
Ze moeten gewoon consequent zijn.
De zinloze moord in Brussel, die voornamelijk in beeld gekomen is omdat juist die moord op die plaats gebeurd is, in aanwezigheid van tientallen mensen, die niet tussen gekomen zijn, een moord naar aanleiding van een poging tot diefstal of afpersing of machtsmisbruik (ze gingen er blijkbaar vanuit dat ze eenvoudig die MP3-player konden afpakken zonder meer, maar het is uiteindelijk uit de hand gelopen met een fatale afloop als gevolg) en dus voor een ("relatief") onbeduidende reden, en heeft de aandacht getrokken van media en de bevolking omdat het feit voor de burger dus zo onwezenlijk lijkt en onverklaarbaar over komt.
Maar als je er dieper op ingaat kom je eigenlijk tot de conclusie dat het een gevolg is van de normvervaging die in ons "landje" plaats grijpt. De feiten tellen niet meer, maar wel de perceptie. De regels worden niet meer consequent toegepast, maar de feiten worden eerst in een "kader" geplaatst en vanuit het beeld dat dit "kader" oproept wordt er aan duiding gedaan in plaats van eenvoudig de "regels" toe te passen en consequent te zijn.
Een reactie posten
<< Home