«Jongere» wordt Pool (Hoegin)

De moordenaar van Joe blijkt dus een Pool te zijn, en geen Marokkaan. En plots is het geen probleem meer om de nationaliteit van de dader te vermelden, laat staan dat hij nog omschreven wordt als een «ontspoorde jongere».

In tegenstelling tot wat de getuigen verklaarden, is de dader dus niet van Noord-Afrikaanse oorsprong. Men kan het misschien merkwaardig vinden dat de getuigen het verschil niet kennen tussen een Pool en een Noord-Afrikaan, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik persoonlijk een paar Polen ken die zonder probleem voor Noord-Afrikaan zouden kunnen doorgaan. Hen valt dus weinig te verwijten. Ook niemand van de Marokkaanse gemeenschap reageerde op de beelden met de opmerking dat de daders overduidelijk geen Marokkanen waren.

Erger is het met de totentrekkerij die ondertussen al in gang is gezet als reactie op de «valse» beschuldigingen aan het adres van de Marokkaanse gemeenschap. (Eén van de reacties op mijn eerdere artikels heeft het over Canossa.) Glenn Audenaert van de Brusselse GDA zegt het zo:

We vinden het zeer spijtig dat kort na de moord de Noord-Afrikaanse gemeenschap onmiddellijk werd beschuldigd, zeker nu gebleken is dat de daders niet uit die gemeenschap komen. Ik moet er wel op wijzen dat de federale politie nooit gezegd heeft dat het zeker ging om Noord-Afrikanen.

Om te beginnen zou het geen rol mogen spelen of de dader daadwerkelijk uit de Marokkaanse gemeenschap kwam of niet om de beschuldigingen aan hun adres spijtig te vinden, maar ik neem aan dat zijn formulering dus gewoon een beetje ongelukkig overkomt. Maar belangrijker is dat hij vandaag preciseert dat de federale politie nooit heeft gezegd dat het zeker ging om Noord-Afrikanen. Dit is toch iets te gemakkelijk van zijn kant, want de federale politie heeft nooit enige moeite gedaan om te ontkrachten dat de daders in die hoek gezocht moesten worden. Of om het anders te zeggen, wat dacht Glenn Audenaert zelf tot op het ogenblik dat bekend werd dat de daders Polen waren?

Nog erger is de verontschuldiging van de woordvoerder van het Brusselse parket Jos Colpin. Wanneer, zoals hij zelf zegt, zowat alle verklaringen het hadden over Noord-Afrikanen of daders van het Noord-Afrikaanse type, dan zou ik bij benadering niet weten waarom de politie dat in het signalement van de daders niet zou mogen vermelden, en zich daar achteraf voor zou moeten verontschuldigen. De daders zijn toevallig ook twee jongens, maar stel dat het twee meisjes waren geweest die er nogal jongensachtig uitzagen, zou hij dan ook zijn verontschuldigingen aan de mannelijke helft van de bevolking hebben aangeboden omdat zij weer te snel met de vinger gewezen werden? In die zin zijn de ministers Laurette Onkelinx en Patrick Dewael al goed aan de gang om de hele zaak politiek te recupereren:

Het is altijd fout een bepaalde gemeenschap te stigmatiseren en te vervallen in groepsdenken.

Van enige sereniteit is vandaag dus geen sprake meer, want hier wordt volop gas vooruit gegeven.

En daarmee komen we tot het fundamentele van de hele zaak, want hoewel ze misschien schijnbaar gelijk hebben, en ongetwijfeld de volgende dagen voluit gelijk zullen krijgen van al wie intellectueel meent te zijn in Vlaanderen, slaan zowel Glenn Audenaert, Jos Colpin, Laurette Onkelinx als Patrick Dewael de bal volledig mis. Hier werd namelijk geen gemeenschap gestigmatiseerd, net zoals ook de mannelijke helft van de bevolking niet gestigmatiseerd werd. Want het voorbeeld van hierboven is niet toevallig gekozen en zeker niet ironisch bedoeld. Er zou wel sprake van stigmatisatie geweest zijn indien het signalement was geweest dat twee Poolse meisjes in Brussel-Centraal een jongen hadden neergestoken omwille van een MP3-speler, en wel om de eenvoudige reden dat zoiets een opmerkelijk feit zou geweest zijn. Of beter gezegd, een nog opmerkelijker feit naast de feiten dat de moord gebeurde op een overvol perron van Brussel-Centraal in volle spitsuur. De reactie van Fouad Ahidar van SPIRIT, en ik denk dat we hem op dat vlak wel een onverdachte bron mogen noemen, toonde echter klaar en duidelijk aan dat alvast hij het signalement van de twee daders niet bepaald onwaarschijnlijk vond. Net zoals de imams. En de moord op de zestienjarige zwarte jongen in Molenbeek amper een paar maanden geleden, die Paul Beliën aanhaalt in The Brussels Journal, zegt ook genoeg, evenals de moord op Patrick Mombaerts. Er is dan ook geen reden om voor wat dan ook verontschuldigingen aan te bieden.