Islamisten en «naivisten» in Denemarken (Hoegin)

Donderdag ontstond opnieuw opschudding in Denemarken: in een TV-reportage van de Franse journalist Mohammed Sifaoui verklaart imam Abu Laban, voor een verborgen camera, dat hij iemand kent die bereid is een martelarenactie uit te voeren.

In dezelfde reportage lijkt een andere imam, Ahmed Akkari, een dreigement te uiten aan het adres van het sociaal-liberale parlementslid Naser Khader (B), maar de Deense vertaling van de uitspraken lijken niet helemaal in overeenstemming te zijn met de Franse. In de Deense vertaling zegt Ahmed Akkari gewoon dat het mogelijk is dat iemand het in zijn hoofd zou halen Naser Khader te vermoorden indien hij Minister van Integratie zou worden, zonder dat daar een bedreiging aan gekoppeld hoeft te worden.

Erger is het gesteld met de uitspraken van imam Abu Laban. De opnames dateren van 21 februari, het hoogtepunt van de cartoon-crisis, en in een auto zegt Abu Laban plots, terwijl de verborgen camera filmt, dat hij een man kent die contacten heeft met Amr Moussa, de secretaris-generaal van de Arabische Liga:

Hij doet er alles aan om contacten te leggen. Hij heeft contact opgenomen met Amr Moussa. Hij wil het doen en er een martelarenactie van maken, nu.

De politie neemt de uitspraken alvast ernstig, en zal de twee imams over de zaak ondervragen. De Deense Minister van Justitie Lene Espersen (K) verklaarde zaterdag dat de zaak topprioriteit gekregen heeft bij de politie van Kopenhagen en de Deense veiligheidsdienst PET.

De Deense politieke commentator Ralf Pittelkow, die vroeger nog politiek raadgever is geweest voor de sociaal-democratische Eerste Minister Poul Nyrup Rasmussen (A), komt vandaag naar aanleiding van de hele zaak in Jyllands-Posten met een opiniestuk dat best het lezen waard is. In het stuk heeft hij het in het bijzonder over de haat die heerst in sommige islamitische milieus enerzijds, en rol van wat hij «naivisten» noemt in de cartoon-crisis anderzijds. Zo constateert hij dat het eigenlijk geen rol speelt of Ahmed Akkari nu wel of niet een dreigement aan het adres van Naser Khader heeft geuit, want de laatste tijd heeft het parlementslid zoveel dreigementen ontvangen dat er eigenlijk sprake is van een «golf van psychisch-politieke terreur» tegenover hem. Verder richt de haat zich in meerdere richtingen, niet alleen de krant Jyllands-Posten, maar ook joden («Jyllands-Posten publiceerde de Mohammed-cartoons omdat het een joodse krant is,» kreeg Mohammed Sifaoui te horen), en tegen het Westen in het algemeen. In de TV-reportage worden de kijkers herinnerd aan de contacten die Abu Laban had met Omar Abdel-Rahman, die in 1993 in de gevangenis belandde na de eerste aanslag tegen het WTC. Pittelkow vervolgt met een striemende commentaar die zonder veel problemen zo overgeplant kan worden naar andere Europese landen:

Tegelijkertijd toont de TV-reportage aan hoe doelbewust de islamisten gewerkt hebben om, in verband met de Mohammed-cartoons, de spanning op te voeren om de positie van het islamisme in Europa in het algemeen en Denemarken in het bijzonder te versterken. De conclusie van de journalist luidt: «Deze groep imams heeft de cartoons gebruikt met het doel de Europese samenleving hun wetten, regels en doctrines op te leggen.»

Het TV-programma kan ook bekeken worden als een onrechtstreekse commentaar op de Deense milieus die een verbazingwekkend gebrek aan inzicht in de agenda van de islamisten aan de dag leggen. Men kan hen naivisten noemen.

De naivisten hebben lange tijd niet gereageerd op de haatstemming tegenover Naser Khader, met als gevolg de totaal ongehoorde situatie dat een Deens parlementslid en zijn familie onder politiebescherming moet leven.

De naivisten denken dat de aanval van de islamisten tegenover het gebruik van de vrijheid van meningsuiting door Jyllands-Posten alleen draait rond de nederige wens dat er respect getoond zou worden voor hun religieuze gevoelens. Maar zoals het TV-programma aantoonde, wensen de islamisten elke vorm van vrije meningsuiting die kritiek op hun versie van de islam inhoudt volledig het zwijgen op te leggen.

De naivisten accepteren zonder meer de poging van de islamisten om een moderate façade op te bouwen. Zo ging Dansk Industri in dialoog met Abu Laban. Het pas opgerichte forum Coexistence of Civilizations doet nu precies hetzelfde met Abu Labans kompaan imam Abdul Wahid Pedersen.

En tot slot, maar daarom niet minder belangrijk: de naivisten hebben zich kritiekloos door de islamisten laten misbruiken in de cartoon-crisis. Zoals het TV-programma aantoonde heeft de crisis twee fases doorlopen:

In de eerste maanden na de publicatie van de tekeningen was er alleen maar sprake van een Deens intern debat op eerder lage temperatuur. Het conflict kwam pas echt op gang toen de Egyptische regering, onder druk van zijn eigen islamisten, en de Deense islamisten samen besloten de situatie uit te buiten.

De Deense naivisten roerden omzeggens geen vin in het debat over de cartoons vóór de zaak reeds enorm opgeblazen was door de islamisten. De doelbewuste strijd van de islamisten zorgde ervoor dat de naivisten Jyllands-Posten sterk aankloegen geen respect te tonen voor de religieuze gevoelens van de moslims.

[…]

De cartoon-crisis laat meer en meer een beeld achter van een bijzonder soort samenspel tussen radicale islamisten en Deense naivisten.

Opvallend toch dat nogal wat mensen die er vandaag van beschuldigd worden zich te gedragen als nuttige idioten in dienst van het islamisme, die beschuldiging vaak vroeger nog al eens hebben moeten horen.