Spijtig dat wij met onze vele ministers, niet ook een minister van Buitenlandse Zaken bezitten

Vanavond zekere Karel De Gucht bezig gehoord, en aanvankelijk had ik de sterke indruk – mede door die zonnebril misschien – dat deze man wel iets van buitenlanden afwist.
Dat bleek ook het geval. De Gucht stond bijvoorbeeld op een goed blaadje in Kongo. Hij was daar goede maatjes met de plaatselijke machthebbers en dat maakte op mij, en ik neem aan op iedereen een uitstekende indruk. Al zeg ik meteen erbij dat ik persoonlijk Kongo altijd slecht heb kunnen inschatten. Ik houd weliswaar van dat land en zijn leiders, maar het is voor mij toch meer een kwestie gebleven die nog uit de Belgische tijd stamt.

Er zijn evenwel vele buitenlanden, en je hoorde hem ook bezig over dichtere buren, zoals de Denen. Hun premier Rasmussen had een gebrek aan empathie vertoond in de cartoonkwestie, vertelde ons Karel De Gucht, en dat was niet goed.
Wat hij onder “empathie” precies verstond kon ik weer niet goed verstaan, en die vraag werd hem ook niet gesteld, misschien om redenen van kiesheid.
Vanaf dat moment nochtans kwam er enige onrust over mij. Met dat onduidelijke begrip empathie van hem moest ik ineens denken aan de recente episode waarin Karel onze naaste buren zo ongeciviliseerd had aangesproken. Die Potterkwestie. En daarop die leugens. Balkenende reageerde toen gelukkig als een volwassen burger, maar wat zal Rasmussen, een Viking tenslotte, van zulke Freya-achtige opmerkingen maken?

Mijn onrust werd er niet minder op toen daarna Karel De Gucht begon over een verbod op afbeeldingen van de profeet (geheiligd zij zijn naam). Zulke zaken moet je toch beseffen, was zijn boodschap: al sinds de zesde eeuw zijn deze afbeeldingen verboden, en dat is daarna nooit meer veranderd.
Nu kun je daar twee dingen op antwoorden: de profeet is talloze malen afgebeeld, ook door islamieten, tot in onze Middeleeuwen, én in de zesde eeuw waren er nog geen islamieten.
Iedereen kan zich vergissen, en Karel heeft een onmenselijk zware job, maar toch hoop ik dat niet de hele Europese geschiedenis hem pas een eeuw later duidelijk wordt.

.

.