Guy Royal (Politiek Incorrect)

De laatste dagen is er nogal wat commotie ontstaan over de uitspraken van Koning Albert II, die hij tijdens zijn nieuwjaarstoespraak gedaan had. Daarin erkende hij voor het eerst de interregionale geldtransfers (maar zegt er gemakshalve natuurlijk niet bij dat die van Vlaanderen naar Wallonië stromen...), maar waarschuwde naar aloude traditie voor 'een anachronistisch en rampzalig separatisme'. Over de uitspraken van Zijne Majesteit zullen we niet verder uitwijden, omdat het nu eenmaal inherent is aan het koninklijke ambt het land (en vooral; zijn eigen job!) te verdedigen. Volgens de grondwettelijke eed die Koning Albert in 1993 heeft moeten afleggen, heeft hij trouwens plechtig beloofd "het grondgebied ongeschonden te zullen bewaren". Albert valt dus niets te verwijten. Hij doet gewoon zijn - overigens goed betaalde - job.

Wie wel iets te verwijten valt, is premier Verhofstadt. Hij heeft namelijk niet de dure eed 's lands grondgebied "ongeschonden" te zullen bewaren moeten zweren. Verhofstadt kan als premier dus perfect pleiten voor Vlaamse staatswording, mocht hij die moed hebben natuurlijk. Het spreekt dan natuurlijk voor zich dat hij diezelfde dag premier-af is, maar het zou hem op zijn minst sieren. Maar wat doet Guy "Burgermanifest" Verhofstadt? Hij schoffeert zowaar de voltallige Vlaamse beweging tijdens de interpellatieronde in de Kamer. In die Kamer werd afgelopen donderdag de premier - wegens 'ministeriële verantwoordelijkheid' - aan de (konijnen)tand gevoeld over de uitspraken van de Koning. Duimschroefdraaier van dienst was Gerolf Annemans, fractieleider van het Vlaams Belang, die zich de vraag stelde waarom de Koning zelfs in gesluierde werkneemsters meer interesse toonde dan in de gehele Vlaamse economie. Ach ja, u kunt zich hoogstwaarschijnlijk wel de levendige sfeer voorstellen die in de Kamer naar goede (?) traditie aanwezig was.

Maar wat antwoordde Verhofstadt? "Dat alle democratische partijen zich tegen het separatisme zullen keren" en dat "extreem-rechts" tegen de monarchie en het voortbestaan van dit land is. Hiermee heeft de premier de abbreviatie AVV-VVK, dat in een grijs verleden één geheel vormde met de titelpagina van De Standaard, dan ook alle 'eer' aangedaan: Antiflamingantisme Voor Verhofstadt - Verhofstadt Voor Koningshuis. Blijkbaar is de Belgische mist voor Verhofstadts ogen al zodanig aangedikt dat hij het Vlaams-nationalisme en extreem-rechts - verpersoonlijkt door het Vlaams Belang - al op één hoop gooit. En blijkbaar is het streven naar 'separatisme' ook al een antidemocratisch beginsel. Verhofstadt moet juist dàt eens gaan vertellen aan bijvoorbeeld de Esten en Letten, die zich gedurende de twintigste eeuw met man en macht hebben moeten verzetten tegen zowel de dictatuur van Nazi-Duitsland als die van de Sovjetunie. Of aan de Tsjechen en Slovaken. Of misschien heeft Verhofstadt aan president Bush enkele weken geleden wel verteld dat George Washington een bloedige, totalitaire dictator was, omdat hij de eerste president was van een land dat zich op "antidemocratische" wijze van Groot-Brittanië had afgescheiden. Verhofstadt zou zijn notionele intrestcampagne wel kunnen vergeten.

Neen, er is juist niets zo democratisch als het streven naar onafhankelijkheid. Zeker in het geval van Vlaanderen. Hoe lang nog kan dit toch o zo democratische land overleven met vrijheidsrovende anti-racismewetgevingen, ongrondwettelijke kieskringen, ministers die contractbreuk plegen (cfr Van den Bossche en de petroleumsector), corrupte Waalse regeringsleiders, grendelgrondwetten, alarmbelprocedures, paritaire instellingen en dergelijke meer. De geschiedenis van België zelf toont trouwens al aan dat het ontstaan van dit land alleen al niet door middel van volkswil is ontstaan, echter wel door een diplomatisch toeval. Verhofstadt vergist zich dus. De anti-democraten bevinden zich juist in het kamp van de Belgische unitaristen; van de nostalgici uit de tijd van het 'Belgique à papa'. Het is die unitaristisch denkende loge die zich voortdurend door een ontransparante koehandel aan de Belgische macht weet te helpen. Steeds met het PS-geweer tegen de slaap gedrukt. Verhofstadt die nu zijn eigen Burgermanifesten minacht, is een van hen geworden.

Overigens - om toch nog maar zijn credibiliteit tegenover het Vlaamse volk te behouden - heeft Verhofstadt toch nog aangekondigd dat er wél tegen 2007 verdere stappen in de staatshervorming zullen gebeuren; met name de bijkomende bevoegdheidsoverdrachten aan de gewesten en gemeenschappen, de hervorming van de Senaat en de problematiek in de Rand rond Brussel. Wat betreft dat laatste hebben we reeds tijdens het BHV-debacle gezien tot wat Verhofstadt 'bereid' was om de problemen in de Rand 'op te lossen': Inschrijvingsrecht voor Franstalige randinwoners in Brussel, de opheffing van de rondzendbrieven Martens-Peeters, meer geld voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest enzovoort enzoverder. Al een geluk nog dat die kieskring dus niet gesplitst is! We wachten alvast bang af op deze nieuwe communautaire 'big bang' - excuseer, 'New Deal', volgens Eric 'Keynes' Van Rompuy - tegen 2007.