Kardinaal Danneels

Kardinaal Danneels deed uitspraken tijdens de middernachtmis. Dat hoeft u niet te verbazen, spreken tijdens de mis is de taak, zelfs het voorrecht van de priester. Hij deed daar echter enkele uitspraken die bij veel politici in het verkeerde keelgat zijn geschoten. In de Senaat ligt een wetsvoorstel klaar dat mensen het recht geeft om vooraf op papier te zetten wat er met hen moet gebeuren indien ze in een situatie van permanente en verregaande dementie komen. Te denken valt aan mensen met een vergevorderde vorm van Alzheimer. Danneels heeft het wetsvoorstel duidelijk niet gelezen of anders heeft hij het niet begrepen. Hij vreest er immers voor dat demente bejaarden uit de weg zullen worden geruimd op basis van de beslissing van een ànder. Het feit dat iemand vooraf, wanneer hij/zij nog in volle bewustzijn verkeert, zijn of haar wil op papier zet is natuurlijk niet “een beslissing van een derde”. Enerzijds spreekt Danneels dus duidelijk niét over het huidige wetsvoorstel, hoewel hij zelf misschien denkt dat wél te doen.

Anderzijds echter is het volgens mij niet gepast om kwaad te reageren op de uitspraken van de kardinaal. En dat om de simpele reden dat hij zijn mening heeft geuit. Die mening stemt niet overeen met de mening van veel anderen, maar dat maakt niet uit. Hij heeft het recht de mening te hebben dat euthanasie verwerpelijk is, hij mag abortus afkeuren, hij mag zélfs vinden dat homo’s geen priester mogen worden/niet mogen huwen. Hij is immers een individu en heeft het onwrikbaar recht op een eigen mening en het recht om die mening te uiten. Ik ga niet akkoord met de INHOUD van die mening, maar dat hoeft ook niet. Ik verdedig zijn recht om die mening te geven. Als vertegenwoordiger van de Katholieke Kerk heeft hij nog andere verplichtingen ook, tegenover zijn Kerk. Die Kerk is echter hevig tegenstander van euthanasie. Tegenover hen heeft hij geen fout gemaakt.

Op basis van de vrije meningsuiting kan men hem niets verwijten. Als vertegenwoordiger van de kerk ook niet.

Er is echter één heikel punt. De Katholieke Kerk in België wordt gefinancierd door de overheid. In zekere zin financiert de overheid dus een privé-instantie die niet enkel politieke beslissingen probeert te beïnvloeden (wat haar recht is) maar ook af en toe uitspraken doet waarvoor anderen vervolgd worden. Dat is een anachronisme. Religie is een privé-zaak en de financiering ervan moet dat ook zijn. Maar zelfs mét dat feit heeft Danneels nog altijd het recht om te zeggen wat hij wil.