Belgische innovatie en productie slinkt dramatisch (Politiek Incorrect)

Het toeval wil dat het dagblad De Tijd op twee dagen (zijnde gisteren en vandaag) twee relatief korte artikels heeft gepubliceerd die beide wijze op een algemene negatieve tendens: De Belgische competitiviteit gaat er zienderogen op achteruit. Zo berekende het 'Deutsche Institut für Wirtschaftsorschung' (DIW) - een van Duitslands meest gerenomeerde economiische onderzoekscentra - dat het innovatief beleid van het bedrijfsleven in België het niet goed doet. Onder innovatie wordt in het onderzoek verstaan onderwijs, O&O, aanwezigheid van risicokapitaal, onderlinge netwerking, overheidsstimulering of -tegenwerking en dergelijke meer.

Het DIW quoteerde de innovatiegraad van dertien hoog ontwikkelde industrielanden op een schaal van 1 tot 7. Met een index 7 doen de Verenigde Staten van Amerika het het best; Italië staat helemaal achteraan de lijst met een povere index 1. België heeft echter geen enkele reden om trots te zijn, want het staat op een toch ook niet echt al te fantastische 9de plaats met een index 4,21.

Een ander onheilsbericht is afkomstig van Eurostat, en heeft betrekking op de industriële productiviteit van dit land. De cijfers van deze Europese databank geven het veranderingspercentage weer van de industriële productiviteit in de vijfentwintig Europese lidstaten. Zo bedroeg de jaar-op-jaar groei van de industriële productie in de periode oktober 2004 - oktober 2005 0,2%. Dat is natuurlijk niet zo gigantisch veel, maar is nog steeds stukken beter als het resultaat dat België heeft kunnen neerzetten: Een productiviteitsafname (!) van 7,7%. Geen enkel ander Europees land scoort hiermee zo zwak als het onze! Landen als Hongarije en Polen staan aan de totaal andere zijde van de tabel, en hebben een productiviteitsgroei van respectievelijk 9,9% en 7,6% gekend.

Met beide berichten is meer bewezen dan alleen maar het reeds gekende gegeven dat de competitiviteit van onze ondernemingen er weinig op verbetert. Ook het sprookje dat vooral door de vakbonden voorgelezen wordt en waaruit zou moeten blijken dat de Belgische hoge loonkosten ruimschoots gecompenseerd zouden worden door de hoge productiviteit of zelfs innovatie kan naar de prullenmand verwezen worden. Aan die loonkosten moet dus inderdaad dringend iets gedaan worden, want zij vormt juist een hypotheek op die productiviteit en innovatie, en vooral op de werkgelegenheid.