Parti Scandaleux (Politiek Incorrect)

De Waalse minister-president Jean-Claude Van Cauwenberghe heeft afgelopen vrijdagavond troonsafstand gedaan. Dit komt nadat niet alleen drie PS-schepenen in 'zijn' stad Charleroi in opspraak zijn gekomen wegens wanbeheer bij de socialehuisvestingsmaatschappij 'La Carolorégienne', maar ook nadat stilaan het nieuws begon door te sijpelen dat ook Van Cau zelf geen al te propere handen heeft.

Het nieuws over het wanbeheer in 'La Carolorégienne' werd gelanceerd door het MR-Kamerlid Olivier Chastel, begin deze maand. Hoge onkostenvergoedingen voor de Carolo-bestuursleden, vervoersonkostenvergoedingen, buitensporige aankoop van wijnen, de uitbetaling van maar liefst 4.000 euro per maand aan de voormalige directeur van de Carolorégienne (een "bescheiden" ontslagvergoeding dus), en dit van januari 2004 tot en met juli 2005, de terugbetaling van restaurantbezoeken en ga zo maar door.

Van Cauwenberghe zelf had echter ook een zeer dubieuze functie. Hijzelf was duidelijk een man met meerdere functies. Vooreerst was en is Van Cauwenberghe vice-voorzitter van de Crédit Professionel du Hainaut (CPH), een kleine particuliere bank die vooral actief is in de streek van Henegouwen en Waals-Brabant. Daarenboven cumuleert Van Cauwenberghe ook nog eens een de functie van advocaat, in het advocatenkantoor Lemal-Van Cauwenberghe. En het is juist dat advocatenkantoor dat juridische bijstand levert bij de CPH, en juist hetzelfde kantoor levert ook nog eens steun tijdens gerechtelijke procedures aan de Carolorégienne. Het is dus zo klaar als maar zijn kan dat Van Cauwenberghe aan belangenvermenging doet door al deze functies te cumuleren. En welke bank denkt u overigens ook dat in noodgevallen wel de nodige financiële steun zal leveren aan de Carolorégienne?...

Vorige week nog dringde van Cauwenberghe in de hoedanigheid als voorzitter van de lokale PS-afdeling aan op het ontslag van de drie PS-schepenen die in het frauduleuze dossier van de Carolorégienne betrokken zijn. Eén van hen - André Liessen - was zo moedig die stap te zetten. Afgelopen vrijdag werd een andere van de twee overgebleven schepenen - Claude Despiegeleer - door het gerecht gearresteerd. Het is dan toch wel zeer verdacht dat Van Cauwenberghe beweert dat hij met niets van al deze corruptieschandalen te maken heeft; maar anderzijds wel direct na de arrestatie van Despiegeleer ontslag neemt als minister-president. Blijkbaar moet hij wel degelijk aangevoeld hebben dat de grond onder de voeten iets te heet werd.

De vraag die nu rijst is natuurlijk wie de volgende minister-president van Wallonië zal worden. De laureaten om deze benijdenswaardige functie op de nemen zijn Marie Arena, thans minister-president van de Franstalige Gemeenschap; Rudy Demotte, thans federaal minister van Sociale Zaken en natuurlijk niemand minder dan Elio Di Rupo zelf, PS-voorzitter. Eerstgenoemde heeft zichzelf echter wel reeds 'verbrand' aan een nogal hete douche die ze 6.300 euro betaalde en heeft laten plaatsen in haar kabinet. Ook renovatiewerken op datzelfde kabinet ten belope van 300.000 euro op kosten van de Franstalig-Waalse belastingbetaler zijn haar niet echt in dank afgenomen. Opvallend is wel dat Di Rupo nu Van Cau als een baksteen liet vallen, maar Marie Arena wel onder beschermingsvoogdij nam. Kandidaat nummer twee dan, Demotte. Dit is zeer onwaarschijnlijk dat deze minister-president zal worden, gezien hij op het federale (!) departement sociale zaken rondspookt. En voor de PS is de federale post van de sociale zekerheid uiteraard veel belangrijker dan het gewestelijk minister-presidentschap. De sociale zekerheid vormt namelijk de primordiale bron van Vlaams transfergeld. Geen Demotte dus, Di Rupo dan maar? Hoogstwaarschijnlijk zal hij het wel halen, gezien hij tenslotte het brein achter het fameuze Marshallplan was. En nu krijgt dat plan dan ook ineens een gezicht. Bovendien is Di Rupo de vertegenwoordiger van de PS 'renouvelé', vrij van enig naar corruptie ruikend smet. Hoewel.. zo vrijuit gaat Di Rupo nu ook weer niet. Als we de P-Magazine (nu niet direct het meest betrouwbare bronmateriaal, daarom dit voorbehoud) mogen geloven, dan cumuleert de PS-keizer toch ook wel enkele postjes die een serieuze stuiver opbrengen: PS-voorzitter (186.000 euro per jaar bruto), burgemeester van Mons (61.932 euro per jaar bruto), voorzitter van de Bergense Intercommunale voor de economische ontwikkeling en exploitatie van de bodem (37.913 euro bruto op jaarbasis), voorzitter van de elektriciteitsintercommunale (17.726 euro bruto per jaar) en lidmaatschap in de raad van bestuur bij Dexiabank (30.000 euro bruto per jaar). Om het dan over zijn persoonlijke dienstwagen even niet te hebben. Reken maar uit...

Wat er nu in de regio rond Charleroi gebeurd is, in feite doet dat voor ons niet veel terzake. Wat echter erger is voor Vlaanderen, is dat de PS nu weer af te rekenen heeft met een beschadigd blazoen, en zodoende weer extra in de kijker zal moeten kunnen lopen om het electoraat (terug) aan zich te binden. Dit betekent dus in concreto dat de PS zich naar alle waarschijnlijkheid extra hard zal opstellen nu in het eindeloopbaandebat. Dat ziet er dus weinig veelbelovends uit. Alleszins heeft de PS haar lesje na de Agusta-affaire en de nasleep hiervan blijkbaar nog niet geleerd. Die les zal ze pas krijgen wanneer dit onzalige totaal gecorrumpeerde land eindelijk zal ontbonden worden.