Nieuwe bronnen voor sociale zekerheid (Politiek Incorrect)

De meester-demagogen van voornamelijk de socialistische vakbond houden momenteel nog steeds het land in hun wurggreep door een algemene staking. Dit uiteraard in tegenstelling tot uw dienaar van dienst, die zelfs op deze 'werkloze' dag u van de nodige portie politiek incorrecte commentaarstukken voorziet.

Want zelfs nog voor de eigenlijke staking begon, hebben de vakbonden toch reeds (een deel) van hun slag kunnen thuishalen: Er is namelijk na rijp regeringsberaad dan toch een consensus gekomen over hoe de sociale zekerheid gefinancierd dient te worden. De vakbonden zijn dan ook in volledige extase, want - hoe kon het ook anders? - aan de uitgavenzijde van de sociale zekerheid wordt niet geraakt (lees: durft men niet te raken). Er is zelfs voor de mei 68'ers van ABVV en ACV nog wat extra lekkers op komst: Vanaf 2006 wordt namelijk 15 miljoen euro voorzien voor het welvaartsvast maken van de sociale zekerheid, en nog eens extra 160 miljoen tegen 2007. Het is dus wel sterk dat hiervoor wel concrete bedragen reeds zijn gevonden, maar nog niet voor een ander ideetje dat de regering heeft gelanceerd: Lastenverlagingen. Hiervoor circuleren bedragen van 400 miljoen euro voor 2006 tot 1,2 miljard euro in de periode 2006-2010. Het is nogal vanzelfsprekend dat zonder sluitend gedefiniërd budget men maar weinig kan aanvangen met zulke lastenverlagingen. Bovendien zou het gros van de lastenverlagingen via de fiscale weg gebeuren, wat eigenlijk al reeds impliceert dat er voor een verlaging van de sociale bijdragen weinig inzit.

Maar zelfs de eigenlijke 'herfinanciering' zelf rammelt langs alle kanten. Want de regering haalt klaarblijkelijk weer een zeer oud stokpaardje te boven, zijnde die van de... eenmalige inkomsten! Eerst en vooral wil de regering 400 miljoen euro extra in het laatje krijgen door 15% van de roerende inkomsten automatisch door te storten naar de sociale zekerheid, en niet naar de overige primaire uitgaven. Het gegeven alleen al dat er extra middelen moeten worden aangeboord die op de eventuele financiering van andere departementen zoals bijvoorbeeld justitie en economie zouden kunnen hypothekeren, wijst erop dat de sociale zekerheid zelf aan zware obesitas lijdt. Daarom ook dat aan de uitgavenzijde grondig geknipt moet worden, iets waar de politieke moed echter niet voor bestaat. Andere nieuwe eenmalige inkomstenbronnen zijn onder meer een verdere bestrijding van sociale en fiscale fraude (200 miljoen euro), sociale bijdrage op het afscheidsvakantiegeld (dit zijn de vakantiedagen die de werkgever nog betaald wanneer de werknemer het bedrijf verlaat; 180 miljoen euro), inkomsten uit accijnzen op tabak (145 miljoen euro), betere inning CO2-taks op bedrijfswagens (75 miljoen euro) en nog een rubriek 'diverse maatregelen' die nog eens 200 miljoen euro extra dienen op te leveren. Dit alles zou dus ruim voldoende moeten zijn om het structurele tekort in de sociale zekerheid ten belope van 1,2 miljard euro op te vullen. In feite is deze hele uitwerking niet meer of niet minder dan een ietwat concretere becijfering van de zogenaamde 'oriëntatienota' van enkele weken terug.

Maar blijkbaar zal niet alleen meer onze 'algemene' begroting op eenmalige inkomsten steunen; ook de sociale zekerheid zal in het vervolg op dezelfde creatieve paarse wijze worden gefinancierd. Of dit op langere termijn wel een goede zaak is, is een andere vraag.