Generatiepact of -dictaat? (Hoegin)

Ongeacht wat men vindt van de inhoud van het Generatiepact of de reactie erop van de vakbonden, één ding is duidelijk: van een generatiepact is al lang geen sprake meer.

Wat is een «pact»? Volgens het woordenboek is het een schriftelijke overeenkomst tussen twee of meer partijen van een bindende aard. En van een overeenkomst kan er moeilijk nog sprake zijn nu de drie vakbonden gezamenlijk het akkoord verworpen hebben en zelfs de grote middelen willen inzetten om de uitvoering ervan tegen te houden. Bovendien weigeren de twee andere partijen, de federale regering en de werkgeversorganisaties, opnieuw te onderhandelen, en één van die partijen, de federale regering, heeft al duidelijk laten verstaan dat het «pact» hoe dan ook uitgevoerd zal worden. Met andere woorden, deze overeenkomst wordt door de regering aan de vakbonden opgelegd, een dictaat dus. Meer zelfs, Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael lijkt de confrontatie zelfs een beetje te zoeken door zijn uitval aan het adres van de vakbonden. Dit staat dichter bij een oorlogsverklaring dan een toenaderingspoging.

Het is me dus volkomen een raadsel waarom de media nog steeds over een generatiepact spreken wanneer een generatiedictaat me een meer gepaste term zou lijken. En straks misschien zelfs een generatieoorlog?