Franstaligen vroegen niets (Hoegin)

Ten tijde van de onderhandelingen over Brussel-Halle-Vilvoorde herhaalden de Franstaligen keer op keer triomfantelijk dat ze niets vroegen, en dat Vlamingen dus maar zelf over de brug moesten komen met een prijs die groot genoeg zou zijn om hen over te halen het arrondissement toch te splitsen. Vandaag blijkt dat de Franstaligen nog steeds niets vragen, maar wel veel verwachten. Voor zichzelf.

Het Marshall-plan dat de Waalse regering verleden week voorstelde deed hier en daar beroep op de federale overheid (en dus ook op Vlaams geld). Het meest in het oog springt de vraag van de Waalse aan de federale regering om de zogenaamde «vrije zones» (zones franches) te ondersteunen:

De Regering zal de Federale Regering vragen, het stelsel van de vrije zones te ondersteunen via maatregelen voor belastingsverminderingen, die tot de bevoegdheden van de Federale Regering behoren, bijvoorbeeld de belastingen op de ondernemingen en de sociale lasten.

Het spreekt vanzelf dat Minister-President Yves Leterme (CD&V) zijn Waalse collega Jean-Claude van Cauwenberghe (PS) daarover even aan de tand wilde voelen. Yves Leterme stelt daarbij de juiste vragen, maar het is in La Libre Belgique dat het probleem het scherpst geformuleerd wordt (er is toch iets raars aan de hand als men al La Libre Belgique moet lezen voor de raakste formulering van de Vlaamse opwerpingen, doch dit ter zijde):

Ce qui agacerait dès lors Yves Leterme, c'est de voir la régionalisation de ces matières, revendiquée par la Flandre mais jusqu'ici refusée par le monde politique francophone, rentrer en quelque sorte par la porte de derrière, sous la forme de zones franches, où, de facto, l'impôt des sociétés serait réduit. A fortiori, si sa Région est exclue du jeu.

Niet meer of niet minder dan een «achterpoortje» dus. Het is trouwens ook La Libre Belgique dat het «groot aantal» Waalse gemeenten duidelijk kwantificeert, namelijk 75 van de 262. Men moet het toch maar durven om enerzijds de overheveling naar de Gewesten te weigeren, en vervolgens in meer dan een kwart van de eigen gemeenten een verlaging ervan te «verwachten». Vraag is nu alleen nog of Bart Sturtewagen nog een derde keer zou durven kraaien, of nu toch eindelijk ingezien heeft hoe de vork werkelijk aan de steel zit…