Zij die gaan Marshallplannen groeten u (Politiek Incorrect)

Er wordt dus duidelijk gevolg gegeven aan de oproep van de Waalse heer en meester Elio Di Rupo om onverwijld (?...) eens werk te maken van het ondertussen roemruchte Marshallplan dat het Waals Gewest er economisch bovenop moet helpen. Op 30 augustus aanstaande trekken de Waalse ministeriële excellenties zich terug in het kasteel van Seneffe, gelegen in Walloniës hoogconjunctureel aartsparadijs Henegouwen, op - bij wijze van spreken - wandelafstand van de Bergense voordeur van Keizer Elio I.

Maar de Waalse regering onder leiding van Jean-Claude Van Cauwenberghe krijgt, nog voor ze bijeen is gekomen, de wind reeds fel van voren. Oppositiepartij Ecolo had bij monde van volksvertegenwoordiger Jean-Marc Nollet reeds laten verstaan dat Van Cauwenberghe zijn plaats als minister-president beter zou doorschuiven aan een meer competent leidersfiguur. Dit omdat de regering-Van Cauwenberghe niet in staat blijkt de Waalse economie terug op gang te trekken. En die competente leidersfiguur dit volgens Nollet niemand minder te worden dan... Elio Di Rupo!

Het is uiteraard zeer tactisch goed overwogen om Di Rupo de post als Waals minister-president toe te bedelen, vooral omdat we dan zeker zijn dat het toch wel de federale overheid en bijgevolg de Vlaamse burger zal zijn die voor de kosten van dit plan kan opdraaien. Herinner u bijvoorbeeld bij de voorstelling van Di Rupo's Marshallplan enkele maanden geleden toen deze claimde dat de federale regering en de gewesten economische "synergieën" dienden uit te wisselen. De vaagheid van de bewoording zegt al genoeg over de illustere plannen van Di Rupo en de PS in het algemeen. Bovendien beschikt Di Rupo op federaal gebied, zeker na zijn erefunctie als federaal regeringsinformateur na de verkiezingen van 2003, over een uitgebreider netwerk aan 'connecties' dan Van Cauwenberghe om (eventueel) bij te lobbyen, waaronder bijvoorbeeld niet in het minst premier Verhofstadt zelf.

Van Cauwenberghe wimpelt de aanteigingen van het notoire Ecolo-Kamerlid echter af, en beweert dat de huidige Waalse regering wel in staat is om de economische problematiek aan te pakken. De minister-president krijgt in zijn missie reeds aan adrenalineopstoot wanneer hij bijvoorbeeld de statistieken over de Waalse export bekijkt. En het is juist op die exportsector dat Van Cauwenberghe zijn beleid wil focussen. Uit de cijfers, gepubliceerd door de Belgische Nationale Bank en het Instituut voor de Nationale Rekeningen, moge blijken dat de Waalse export in 2004 met maar liefst 7,5% was gestegen tot een bedrag van 30,5 miljard euro, tegenover een povere één procent het jaar voorheen. Daarmee doet de Waalse export het zelfs lichtjes beter dan die van de gezamenlijke Europese Unie, die in dezelfde periode maar met 7,2% steeg. Maar Wallonië moet het wel blijven onderdoen voor Vlaanderen, waar de export een stijging van 9,3% liet optekenen in 2004.

Maar ondanks deze onverwacht hoge groei van de Waalse export in 2004, doet ze het in de globale Belgische context nog steeds benedenmaats. In 2003 had Wallonië in de totale Belgische export een aandeel van slechts 15,7%. In 2004 - het door Van Cauwenberghe geroemde piekjaar - was dat aandeel zelfs nog lichtjes gedaald tot 15,5%. Het was vooral het Vlaams Gewest dat zowel in 2003 (80,5%) en 2004 (80,3%) de meerderheid van de Belgische export vertegenwoordigde. Voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest bedroeg dit aandeel 3,8% in 2003 en 4,2% in 2004. Kortom, reden temeer om de privé-reisclub van Kroonprins Filip de Taaie - het zogenaamde 'federaal agentschap voor buitenlandse handel' - definitief op te doeken.

Van Cauwenberghe dient dan toch op zijn minst hogerstaande alinea in gedachten houden wanneer hij andermaal in een bui van extase belandt als het de Waalse economie betreft.