Straffe taal (3) (De andere kijk)

Rik Van Cauwelaert in deel 3, 'T-shirts en aflaten', over de Verenigde Naties, Live8 en de hongersnood in Niger:

...

Begin juli nog (voor de onthullingen in het olie-voor-voedsel-programma, dak) stond een enthousiaste Kofi Annan op een van de podia van de Live8-concerten, die de aandacht moesten vestigen op de armoede in Afrika. 'Dit is pas echt de Verenigde Naties', taterde Kofi Annan zich in de gunst van het concertpubliek.

...

Op de webstek van Live8 wordt nog altijd met veel aplomb beweerd dat armoede in de wereld geschiedenis is. Want twintig miljoen Afrikaantjes kunnen voortaan naar school 'omdat wij op onze gitaren speelden', tien miljoen mensen gaan niet dood 'omdat jullie dansten bij het leven'.

De media zwijmelden. De Live8-concerten werden op het belachelijke af met dithyramben begeleid. Kranten zagen in Bob Geldof, die twintig jaar geleden al de opbrengsten van Band Aid op weinig ordentelijke wijze spendeerde, een kandidaat voor de volgende Nobelprijs voor de vrede.

Toen Kofi Annan zich die zaterdag 2 juli backstage met de popsterren onderhield, waren zijn diensten er al maanden van op de hoogte dat in het Afrikaanse land Niger en eigenlijk in het hele Sahel-gebied met Mali, Burkina Faso en Mauritanië, een moordende hongersnood wachtte.

...

Die humanitaire ramp had vermeden kunnen worden, beweren internationale hulpverleners, mochten de Verenigde Naties tijdig hebben gereageerd. Op het moment dat Kofi Annan op het Live8-podium zijn nummer opvoerde, had de VN-organisatie die de hulpacties coördineert welgeteld 50.000 dollar in kas. Dat is minder dan eenderde van het bedrag dat Benon Sevan (voormalig directeur van het olie-voor-voedsel-programma en adjunct van secretaris-generaal Kofi Annan, dak) van AMEP (American Middle Eastern Petroleum, dak) zou hebben gekregen in ruil voor zijn hulpvaardigheid. Minder ook dan de jaarlijkse kostenvergoeding van de VN-secretaris-generaal.

Maar geen nood. Volgens de website van Live8 kan je nog altijd T-shirts en witte armbandjes kopen 'om te laten zien dat je tegen armoede bent'. De moderne aflaatkramer verkoopt T-shirts en witte armbandjes.