Vakbonden dwarsbomen eindeloopbaandebat (Politiek Incorrect)

Het met veel tamtam aangekondigde (einde)loopbaandebat wordt al een flop van jewelste, nog voor het eigenlijk zou moeten beginnen. Na raadpleging van de achterban, besloten zowel het socialistische ABVV en vooral het christelijke ACV dat er in de regeringsnota 'Actief ouder worden' een aantal maatregelen vermeld staan die voor beide vakbonden totaal onaanvaardbaar zijn. Het ACV heeft bij monde van Luc Cortbeeck zelfs reeds gedreigd naar het stakingswapen te grijpen, als de regering geen rekening houdt met de verzuchtingen van de vakbond. Het ABVV blijkt - vreemd genoeg - iets rationeler om te springen, en te claimen dat het overleg alle kansen moet krijgen; hoewel voorzitter André Mordant ook al reeds heeft laten verstaan dat het ABVV 'niet kan achterblijven' wanneer de christelijke syndicale confraters met een algemene 24-urenstaking van start gaan.

De grootste kritiek die de vakbonden uiten, is het feit dat in de regeringsnota gewag wordt gemaakt van een verstrenging van de brugpensioenregeling. Volgens de nota blijft de wettelijke pensioenleeftijd van 65 jaar behouden, maar kan een werknemer reeds vervroegd uit de arbeidsmarkt stappen indien hij een actieve loopbaan van 40 jaar kan presenteren. Vandaag is een vervroegd pensioen mogelijk na aflevering van een actieve loopbaan van 36 jaar. Deze regeling zou niet gelden voor de zware beroepen, waaronder bijvoorbeeld nacht- en ploegenarbeid. De grootste doorn in het syndicale oog is echter het voorstel om de invoering van een pensioenmalus te bewerkstelligen: Per jaar dat men minder werkt dan de eigenlijke pensioenleeftijd, wordt 4% van het wettelijke pensioen afgetrokken. Dit is eigenlijk niet meer dan de logica zelve, en een zeer lovenswaardige maatregel; die daarenboven nog eens budgettair interessant is voor de overheid. Maar toch kon de minister van Pensioenen Bruno Tobback (SP.A) het niet nalaten na de felle kritiek van de vakbonden, met sussende woorden te verkondigen dat ook hij een pensioenbonus danwel -malus ziet zitten...

Een andere punt dat de vakbonden blijkbaar dwarsligt, is dat het opnemen van tijdskrediet maar tot hoogstens één jaar gaat. De bonden argumenteren dat dit indruist tegen de filosofie van een langere, maar meer onspannen loopbaan. In zekere zin hebben de vakbonden terzake dan ook gelijk, daar het voor een werknemer best mogelijk zou moeten zijn tijdskrediet te nemen zoveel en wanneer hij maar wil. Maar dan dient deze wel, naar Nederlands voorbeeld, hiervoor zelf de nodige financiële reserves voor opzij te houden door middel van loopbaansparen. Het beperken van het tijdskrediet is een goede zaak, maar interessanter voor zowel overheid, werkgevers als werknemers zou hogergenoemd beleid zijn.

Alleszins is andermaal duidelijk dat de vakbonden ieder gevoel voor realiteitszin en tact verloren hebben, en dat oorlogsverklaringen aan de 'patroons' sturen blijkbaar het enige is wat hen bezielt. Het is dan ook nog maar de vraag of premier Verhofstadt nog wel veel punten van zijn overigens eminente nota kan realiseren, gezien de enorm corporatistische vakbondsdruk. Zijn pensioenenminister buigt alleszins in twee en desnoods in meerdere delen wanneer de opperbevelhebbers van het syndicale wezen nog maar hun neus snuiten. Het wordt nog spannend afwachten tot dit najaar, wanneer de resultaten van de onderhandelingen bekend zullen worden gemaakt.