'Mislukking' in Irak (De andere kijk)

"Ironisch is het wel: onder het repressieve regime van Saddam Hoessein hadden de Iraakse vrouwen veel meer rechten dan in een recent ontwerp van de nieuwe grondwet dat in het 'bevrijde' Irak wordt besproken. En het kan nog erger worden: het definitieve ontwerp moet op 15 augustus klaar zijn, en er wordt nog druk onderhandeld over de tekst."

Dat stond vandaag te lezen in een artikel in de Tijd met als titel: "Nieuwe grondwet Irak miskent vrouwenrechten". Hebt u de enkele aanhalingstekens gezien? Enkele aanhalingstekens hebben een zogenaamd-functie. Irak is dus zogenaamd bevrijd van wat de auteur nauwelijks enkele lijnen daarboven een repressief regime noemde. Maar onder dat repressief regime hadden de vrouwen niettemin veel meer rechten. Kan u de logica hiervan vatten? De verantwoordelijke voor vrouwenzaken van het nieuwe Iraakse 'regime' moet een 'lakse' dag hebben gehad toen Iraakse vrouwen vrijuit over de grondwet debatteerden op de nationale televisie.

Neen, voor sommige journalisten moet en zal Irak een mislukking worden, no matter what. Dat het ook beter kan worden, is op geen enkel moment bij de anonieme auteur van het artikel opgekomen. Vandaar ook steeds weer de nadruk op de zelfmoordbommen.

Maar laat ons eens naar de feiten kijken. Als sommige journalisten (wiens hoofdtaak het nochtans is) het niet doen, zullen ik en anderen het wel doen. Zowel militair, door de versterkte aanwezigheid van coalitietroepen in het hartland van de 'opstandelingen', als politiek, met de terugkeer van de soennieten naar het comité dat de grondwet opstelt, wordt vooruitgang geboekt. Maar verwacht niet dat het mantra van mislukking gauw ophoudt. Daarvoor is er zoals Bill Roggio terecht zegt te veel energie in gestoken.