Integreren of zwijgen (De andere kijk)

In De Morgen treedt Walter Pauli vandaag in de voetsporen van de Franse president Chirac. U zal zich nog wel herinneren dat Chirac in de aanloop naar de oorlog in Irak de nieuwe Oost-Europese lidstaten toebeet dat ze “een historische kans hadden gemist om hun mond te houden” omdat ze de Amerikaanse lijn volgden.

Pauli doet vandaag iets gelijkaardigs. Naar aanleiding van een anti-abortusinitiatief in Polen maakt hij de Oost-Europese nieuwkomers feitelijk het verwijt dat ze zich niet hebben geïntegreerd in de Europese Unie. Ze hebben zich de “Europese gedachte” niet eigen gemaakt.

Welke voorbeelden haalt Pauli aan? De Oost-Europese landen hebben geen zin in een verzorgingsstaat zoals we die hier hebben. De meeste nieuwkomers steunen het Amerikaanse buitenlands beleid. En nu sponsoren Amerikaanse neo-conservatieven die krachten in Oost-Europa die ook de niet-economische aspecten op Amerikaanse leest willen schoeien. Die verdraaide Amerikanen toch weer!

U hebt het begrepen: de Oost-Europese lidstaten zijn volgens Pauli feitelijk het Amerikaans paard van Troje dat de “Europese gedachte” ondergraaft. Het is Pauli echter precies nog niet opgevallen dat de welvaartstaten onder druk staan, dat er een oorlog tegen het terrorisme woedt en dat Europa wegglijdt in relativisme en nihilisme.

Vervalt bij toetreding tot de EU soms het recht om naar eigen goeddunken een beleid uit te stippelen? Of moeten de nieuwkomers mordicus zweren bij het huidige beleid van immobilisme en appeasement? Zij weten wel beter na 40 jaar communistische overheersing!

Maar volgens Pauli dus wel. Hij roept nog net niet op om de Oost-Europese landen terug de deur te wijzen, maar hij vraagt hen wel ‘vriendelijk’ om zelf ook niet “de klok terug te draaien”. Ze moeten een stevige sociale zekerheid uitbouwen en een onomkeerbare tendens inzetten naar minder “levensbeschouwelijke bevoogding”. Het kan volgens Pauli toch niet de bedoeling zijn om discussies van het eind van de negentiende eeuw terug te openen.

Neen, de oude Europese lidstaten kunnen de impuls van de nieuw Europa goed gebruiken. Vlaktaksen, Poolse loodgieters, hun daadkrachtige gehechtheid aan vrijheid en democratie: laat maar komen!