Begint het stilaan te dagen? (De andere kijk)

Vandaag was het editoriaal in de Tijd gewijd aan het ultimatum van Al Qaeda aan het adres van Europa: de Europese bondgenoten van de VS krijgen één maand de tijd om zich terug te trekken uit Irak, zoniet komen er nieuwe aanslagen.

Volgens Jean Vanempten spreekt de dreiging de Britse premier tegen, volgens wie er geen verband bestaat tussen de aanslagen in London en de Britse aanwezigheid in Irak. Volgens Blair is het een “voorwendsel”. Natuurlijk heeft Blair gelijk. De aanslagen in London en Madrid waren tactische zetten die de uiteindelijke doelstelling van Al Qaeda, het herstel van het kalifaat, verhullen. U moet daar misschien mee lachen en eigenlijk is het te zot voor woorden, maar daarom menen OBL en co het niet minder ernstig.

Volgens Vanempten kan Blair natuurlijk niets anders zeggen als pleitbezorger van de oorlog, waarvan volgens hem de rechtvaardiging ondertussen is onderuitgehaald. Dat valt echter nog te bezien. Massavernietigingswapens zijn er niet gevonden, maar of Bush en Blair gelogen hebben, dat is nog iets anders. Zo zijn er nog wel andere anti-oorlogsmythes die gemakkelijk doorprikt kunnen worden, al is het twijfelachtig of Vanempten en co ooit wel bereid zullen zijn de waarheid onder ogen te zien, want die past nu eenmaal niet in hun kraam.

Verder zegt Vanempten dat “het aanhoudende geweld in Irak een voedingsbodem (is) voor het radicale moslimterrorisme”. Dan moet hij me eens uitleggen hoe de zelfmoordaanslagen van jihadi’s het radicale moslimterrorisme voeden. Is er dan een soort van opbod aan de gang tussen de verschillende terroristische groeperingen?

Vanempten besluit, in tegenspraak met wat hij in het begin stelde, met zich de vraag te stellen “of de andere steden, Parijs, Berlijn, Amsterdam of, waarom niet Brussel de volgende plaatsen van aanslagen (kunnen) worden”. Goed opgemerkt, voorwaar een moment van helderheid. Is er nog hoop?