Geen steun voor Marshallplan (Politiek Incorrect)

Blijkbaar heeft de grote PS-baas Elio Di Rupo dan toch door dat er iets schort met de Waalse economie. Dat komt ook niets te vroeg, na de vernietigende studies van Alain Destexhe, de verenigde Waalse academische wereld en de Union Wallone des Entreprises. Met een heus economisch 'Marshallplan' wil Di Rupo Wallonië terug op de rails zetten.

Dat zo'n Marshallplan waarbij ondernemingen, aldus Di Rupo, prioritaire aandacht moeten krijgen is zeer zeker gewenst. Alleen is de vraag wie zo'n plan gaat financieren. Di Rupo zelf maakt zich sterk dat Wallonië wel op eigen benen zal staan, maar wanneer zijn woorden echter geanalyseerd worden, merken we dat Di Rupo gewoon de zoveelste streek van de wolf in schaapsvacht uithaalt. Zo vindt Di Rupo, ondanks het feit dat Wallonië wel 'op eigen kracht' zo'n Marshallplan zal uitdokteren, het nodig dat de federale regering 'economische synergieën' stuurt tussen de drie gewesten. Kortom, het is duidelijk dat Di Rupo uit is op een Marhallplan met een tricoloor randje. En bijgevolg mede gefinancierd vanuit Vlaanderen. Di Rupo wil dit uiteraard niet bekennen, maar in feite is zijn groot 'Marshallplan' niet meer of niet minder dan een pleidooi om de fameuze geldtransfers in stand te houden.

Waarom zou Di Rupo anders zo vitten op het feit dat volgens hem 'sommige Vlaamse beleidsverantwoordlijken' Wallonië 'systematisch' belaagt. En, zo orakelt Di Rupo verder: "We moeten ons concentreren op de economische en sociale vraagstukken, anders belooft de vorming van de volgende regering uiterst moeilijk te worden, en mogelijk te leiden naar een crisis van het regime." Het is dus blijkbaar niet alleen meer mogelijk om kritiek te uiten op het Waals beleid, er moet ook gewerkt worden aan socio-economische dossiers binnen Belgisch (!) kader, anders komt het paarse "regime" in gevaar.

Di Rupo's pleidooi wordt al bijzonder weinig plausibel wanneer we in het licht van zijn voorstellen dienen vast te stellen dat zijn vazal, Jean-Claude Van Cauwenberghe, op beide knieën bij Verhofstadt komt bedelen om toch zo'n 165 miljoen euro extra Europese steun te kunnen afsnoepen, bedoelt als "structurele" hulp voor de economische wederopbouw van Henegouwen. En nog enkele weken eerder verklaarde diezelfde Van Cauwenberghe dat Vlaanderen nog 'tien jaar geduld' moet hebben tegen Wallonië economisch een aartsparadijs verworden is. Wie een staart mocht proberen te knopen aan enerzijds Di Rupo's Marshallplan om eigen Waalse kracht, en Van Cauwenberghes almoezeniersattitude, werpe de eerste steen. En nochtans behoren beide heren tot één en dezelfde partij.

Neen, Di Rupo is bezig met een voortzetting van zijn slinks charmeoffensief in Vlaanderen, maar iedere geloofwaardigheid ontbreekt echter. De toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken George Catlett Marshall - naar wie Di Rupo's plan hoogstwaarschijnlijk moet zijn genoemd... - moet zich hoogstwaarschijnlijk een deuk lachen in zijn graf bij zulk een Waalse schertsvertoning.