Amerika-bashing voor de sport, deel 58632 (De andere kijk)

Vandaag het zoveelste rondje Amerika-bashing, hier en elders.

De Amerikanen kozen hun Grootste Amerikaan. Het werd oud-president Ronald Reagan. Deze morgen stond Johan Depoortere, de nieuwbakken VS-correspondent voor de VRT, al klaar om de radioluisteraar enige duiding te verschaffen.

Het begon al goed met de vraag aan Depoortere of dergelijke poll wel representatief te noemen was. Nu ja, als de uitslag niet naar hun goesting is (geen Roosevelt, help, geen Bob Dylan, help), dan is de poll waarschijnlijk niet representatief.

Dan werd het tijd voor wat de-mystificatie. Reagan, dat was toch die man die gelogen had over het Iran-Contra-schandaal en die het begrotingstekort had doen exploderen! Johan, je was nog de hamburgerjobs en de kernraketten in Florennes vergeten!

En tenslotte, beste luisteraar, het is nog maar pas een jaar sinds de begrafenis, de Amerikanen zijn nog in shock.

Kortom: die poll is een niemendalletje waaraan enkel maar onwetende en emotionele Amerikanen hebben meegedaan.

En daarmee is de kous af. Gemakkelijk nietwaar? Laat mij dan eens een poging wagen. Is het misschien omdat Reagan zijn landgenoten terug zelfvertrouwen gaf na desastreuze jaren van economische crisis en van buitenlandse vernederingen? Dat ze terug fier waren 'to be an American'? Zou best kunnen. Misschien dat de Amerikanen dàt nog niet waren vergeten.

Verder, vanuit Duitsland, dit verhaal: op 4 juli, de Amerikaanse onafhankelijkheidsdag, zou in Berlijn het monument aan Checkpoint Charlie worden platgewalst. Voor wie het niet wist: het monument bestaat uit kruisen met de meer dan 1.000 namen van zij die vermoord werden toen zij Oost-Duitsland wilden ontvluchten. Ter informatie: de regering in Berlijn is in handen van een coalitie van SPD en PDS (de opvolger van de SED van Honecker).